«--

Aredhel Númenessë · 2008-02-15 10:18:36

Aredhel westchnęła cicho. Nie podejrzewała, że to będzie aż tyle trwało. Ponownie spojrzała wymownie na sufit. Materiały jej czarnej, letniej sukienki zaszeleściły nieznacznie, gdy podeszła do kupca. Blisko, aż za blisko. Cofnęła się.
- Powiadasz czterdzieści?
Adramelech kiwnął głową, ta zaś pokręciła.
- Nie wiem, jak było kiedyś, ale teraz, póki ja tutaj urzęduję, nie zostanie ci z Twoich środków finansowych wiecej, niż powinno, tudzież nie więcej niż uznam za stosowne.
Uśmiechnęła się lekko.

Adramelech · 2008-02-15 15:24:48

Zatrzymał się i spojrzał prosto w jej oczy.
- Zgadnij, kto ma przewagę? Ty masz browar i żyjesz z tego, co dają Ci kupcy. Ja zaś posiadam pieniądze i w każdej chwili mogę opuścić ten lokal, a Ty pozostaniesz bez środków.
Miał pewną siebie minę i znów przybrał minę sprytnego jak przebiegły zając wielkanocny kupca. Ręce trzymał za sobą, oddychał miarowo, cicho. Był bardzo pewny siebie.

Aredhel Númenessë · 2008-02-15 15:33:49

Na Aredhel ta uwaga nie zrobiła najmniejszego wrażenia.
- Szkoda tylko, że gdy opuścisz ten lokal, to Karczma także podupadnie, ale cóż - wzruszyła ramionami. - Grozisz mi? - Zaśmiała się zimno.
Nie pomyślała nawet o tym, ze szykuje się jakieś większe starcie, o nie. Jej pewność siebie i egoizm był tak wrodzony, iż uważała to za całkowicie naturalne.
Lekko zniecierpliwiona wskazała karczmarzowi drogę do krzesła, następnie zerknęła na wejście.
- Usiądź, tutaj nie ma klimatyzacji - poradziła kpiącym tonem.

Adramelech · 2008-02-15 16:03:02

- Dziękuję, już sie nasiedziałem.
Wyczuł wręcz agresje w słowach pół nimfy. Często spotykał się z takowym blefowaniem. Postanowił kontynuować swą zimną zagrywkę.
- Twój głos jest pełen nierozsądku, na Karczmę znajdzie się jakiś pomysł, znam jednego potencjalnego bimbrarza. Ale jeśli się nie mylę, to sprzedaż trunków jest Twym jedynym źródłem dochodów, zastanów się nad tym, moja droga.
Stał niewzruszony, gestykulował tylko oczami, zmrużał oczy to znów pozostawiał je zwyczajnie otwarte.

Aredhel Númenessë · 2008-02-15 19:26:29

Czyżby interesy były aż tak dla niego ważne? Żałosne - pomyślała. Ale mógłby łaskawie jej nie atakować chamskimi zagrywkami.
- Szanowny kolego, gdybyś choć trochę zwrócił uwagę na to, skąd przybyłam i czemu jestem tutaj, a nie w swoim domu przy kominku, to jednak okazałbyś się być godnym prowadzenia posady, jaką prowadzisz. Karczmarz to osoba o specyficznym charakterze, zachowaniach.
Wzruszyła ramionami.
- Lecz gdyby było nie znaczy jest, czyż nie? Zdaniem stworzenia, które spotkało się z każdą rasą we wszechświecie, to człowiek przede wszystkim powinien umieć rozmawiać.
Mrugnęła niewinnie.
- Dogadamy się? - Zadała pytanie, nie była jednak to prośba.
Oparła się o ścianę nieopodal Adramelecha katując go przenikliwym spojrzeniem swych czarnych oczu.

Ostatnio edytowany przez Aredhel Númenessë (2008-02-15 19:28:21)

Adramelech · 2008-02-16 22:39:29

Uśmiechnął się nieznacznie. Spojrzał na nią, potem wbił wzrok w okno. Zastanawiała go reakcja kobiety. Zastanawia mnie jej reakcja, wyskoczyła jak oparzona, zaraz dojdzie do rękoczynów. Wymienił z nią równie zabójcze spojrzenia, lecz zaraz przybrał swą najzwyklejszą pozę, bez wyrazu, obojętna.
- Dobrze więc. Chciwość zagościła w nas, dajmy spokój tym rachunkom. Opuść swą cenę o tysiąc, dorzuć jeszcze pięćset dukatów rabatu i umowa stoi.
Nie patrzył na nią. Mówił do Aredhel, lecz patrzył w okno, z tą swoją marmurową miną spoglądał na granice horyzontu niewidzącym wzrokiem.

Aredhel Númenessë · 2008-02-17 21:53:13

Nimfa wpatrzyła się w czuprynę Adramelecha. Odczekała, zmuszajac go tym samym do spojrzenia na nią. Uśmiechnęła się i niewinnie zatrzepotała rzesami rozdrabniając nieco atmosferę, którą wedle niej mogłaby przerobić na jakiś trunek.
- Tysiąc trzysta, nie więcej.

Adramelech · 2008-02-18 15:10:18

By spojrzeć na nią, obrócił się całym ciałem w jej stronę, lekki uśmiech zagościł na jego twarzy, gdy spojrzał na nią.
- Zgoda.
Wyciągnął dłoń i wykonał przyjazne potrząśnięcie jej dłonią.
- Czterdzieści trzy tysiące i siedemset dukatów, bardzo świetnie.
Chwycił sakwę ponownie w obie dłonie, rozchylił jej brzegi i zaczął powoli wybierać z niej pożądaną sumę dukatów. Złote krążki mieniły się w blasku południowego słońca. W istocie cały pokój mienił się złotem, jak gdyby promienie słoneczne, wlewając się do środka, kradły trochę blasku monet i rozrzucały go po całym pomieszczeniu.

Strona początkowa	Mapa	Polowanie	Test polimorfii	Kontakt	Promocja Zakonu	Premium
Labirynt	Pokój sesji	Muzyka	Gazeta	Podręcznik	Sala Chwały	Polecany soft

Zakon Światła Ostoja Fantazji

Reklama

Gazeta

Ogłoszenie

#16 2008-02-15 10:18:36

Re: Browar

#17 2008-02-15 15:24:48

Re: Browar

#18 2008-02-15 15:33:49

Re: Browar

#19 2008-02-15 16:03:02

Re: Browar

#20 2008-02-15 19:26:29

Re: Browar

#21 2008-02-16 22:39:29

Re: Browar

#22 2008-02-17 21:53:13

Re: Browar

#23 2008-02-18 15:10:18

Re: Browar

#24 2008-03-14 22:03:36