Zakon Światła Ostoja Fantazji

Sulam po raz kolejny czytał wspominki wuja Malusa. Nie miał w sumie ostatnimi czasy nic lepszego do roboty. Nie słyszał o żadnych wyprawach, ten cały człeczyna Niordd, nie pojawił się u niego od dawien dawna. Dotarł do fragmentu "A wtedy usłyszałem...", gdy w jego głowie pojawił się jakże znajomy głos mistrza Zefira.
-AAAAA!- Wrzasnął na całe gardło nekromanta, rozbudzając Artemisa ze snu. Bez rozkazu Mistrza by się obyło. "Już chyba mam omamy... przecież to niemożliwe..." pojawiały się wywołane paniką myśli. Nie wiedział co się dzieje i nie wiedział czy chce to wiedzieć.

-Że niby jak?!- zapytał się drżącym głosem Elf. Nie dość, że miał przesłyszenia to jeszcze mu groziły... w dość zefirowy sposób. To działo się dla jego głowy za szybko. Zefir był... nadal jest martwy, od dwóch miesięcy. Choć z drugiej strony, ten Nekromanta dysponował takimi pokładami energii, że niczego nie mógł być pewnym. No i nie chciał tracić kolejnych kończyn, jakby miał ich nadmiar. Mógł zdecydowanie więcej zyskać próbując, niż stracić nic nie robiąc. Po kilku dłuższych chwilach przemyśleń, musiał spróbować. Nie wiedział, jaka była szansa, że Mistrz powróci... ale zawsze było warto spróbować.

Sulam właśnie czytał kolejne rozdziały ekscytującej księgi o zastosowaniu grzybów w alchemii, kiedy wpadła do niego Silver z dość... nieoczekiwaną wiadomością. Na tyle nieoczekiwaną, że Sulam przewrócił się do tyłu wraz z krzesłem, gdyż posiadał dość dziecinny zwyczaj bujania się podczas czytania. W jego głowie zrodziła się panika. "Czy mój dom wygląda na szpital, czy tym bardziej na oddziały porodowy?!". Nie był przygotowany na to by w tych warunkach odebrać dwójkę! noworodków. Kompletnie stracił rachubę czasu, dni wydawały mu się tak do siebie podobne, różniły się tylko stronami książek na których się zaczynały i kończyły. Wstał z podłogi i wybełkotał przez drżące usta:
-Trzymaj się... zaraz...
Wlał do kotła wiadro wody, po czym rzucił kulę ognia (mało nie zapalając swojej szaty), która pięknie zapaliła pod nim (kotłem) drewno. Następnie szybko przejrzał swoją szafę, w poszukiwaniu czystego prześcieradła. "Dasz radę... bo inaczej..." nie chciał wiedzieć co będzie jakby stało się to "inaczej". Chwycił jeszcze za jakąś fiolkę z pomarańczowym płynem. Zaprowadził Silver do swojej sypialni, która bardziej przypominała kanciapę i kazał się jej położyć. Woda powoli zaczynała już się gotować. Odetchnął głęboko, musiał się skupić.
-Gdzie Cię boli? - zapytał się już normalnym głosem.

-To nic... - powiedział stanowczo Sulam.
Odetchnął głęboko. Przygotował wszystko jak najlepiej potrafił, nie miał zbyt dużo czasu i środków. Silver leżała, co jakiś czas wrzeszcząc z bólu, łapiąc się za brzuch i łkając. Elf starał się zadbać o nią mówiąc, jakże oklepane "wszystko będzie dobrze", "to nie potrwa długo" itp. Wewnątrz przygotowany był jednak na każdą ewentualność. Jednak wszystko przebiegło wyjątkowo sprawnie. Podczas "wypierania" dzieci na świat, przerywanej tylko wrzaskami i słowami "oddychaj" i "przyj", Nekromanta (na ironię witający nowe życie na świecie) trochę musiał się napracować. Jednak wciągu godziny było już po wszystkim. Dzieci były już odcięte od matki i obmyte w wodzie o odpowiedniej temperaturze, i zawinięte w czyste prześcieradła. Sulam nie mógł się powstrzymać od szerokiego uśmiechu.
-Wymyśliłaś już dla nich imiona?- zapytał się elf podając drowce jej maleństwa.

<Zataczając się wychodzi nie wiadomo skąd, z butelką kennego w ręku>
-Moje gratulację Siostrzyczko, dałbym Ci sobie golnąc, ale w tym stanie chyba raczej jest to nie wskazane
Spogląda na nekromantę z dziwnym wyrazem twarzy
-To gdzie ten doktorek, co te szarlatany na świat przyjął, muszę się z nim napić, wszak kawał dobrej roboty odwalił
-Siostra rozumiem, że jako Twój brat, mam prawo do wyboru, którego dziecka chrzestnym będę
Wyciągnął cygaro, szybko bez zastanowienia, wkładając du ust nekromancie zapalił
-Masz, zaciąg się, co prawda, miały być na poród mojego syna, ale przy moim zawadiackim szczęściu prędzej wpadnę, niż się wyczekiwanego dorobię... Ejj tylko mi tu przy dzieciach nie pal, nie wiesz o tym, że palenie szkodzi, a Ty jeszcze przy małych palisz
Wymachuje rękoma przepędzając Sulama z pomieszczenia

-Fakt niech sobie odpoczywa
Wsadził butelkę do kieszeni, machnął ręką na pożegnanie siostry
-Trzymaj się Siostrzzz...
w tym momencie potknął się ja coś, działo się to tak szybko, że nawet nie był w stanie zauważyć co to takiego było
-Cholera, ktoś tu powinien posprzątać, jak w czymś takim można przyjmować poród
Pokręcił głową i wyszedł

W pomieszczeniu, jak zwykle, unosiła się specyficzna woń. Jednak była ona odmiennej natury niż wcześniej. Z jednej strony jakby osłabły w niej ziołowo-magiczne nuty. Pojawił się natomiast swąd pleśni. Prócz tego, wszystkie butelki i płaskie powierzchnie pokrywał kurz. Na ladzie było go tyle, że z pewnością niewiele brakowało by pojawiła się warstwa grubości samego blatu.
Ktoś jednak tu był. Wskazywały to lśniące na posadzce ślady w kurzu oraz luki w rzędach butelek na półkach...