Zakon Światła Ostoja Fantazji

Az usiadła...

-Bliźniaki!? Zef mnie zabije! Albo nie... On zawsze chciał mieć syna. W sumie i tak będzie miał. Córkę wezmę na siebie...

Była w szoku, ale nadal się uśmiechała tak samo ciepło. zaczęła sobie wyobrażać jak ich życie się zmieni po przyjściu na świat dwóch maluszków...

-Pozwolisz moja droga, że Cię wyproszę. Mam kilka spraw do załatwienia z tym panem.- powiedział ciągle uśmiechając się Nekromanta.- Pamiętaj, jakbyś potrzebowała jakiekolwiek pomocy to możesz na mnie liczyć.
Następnie odwrócił się do Niordda.
-Widzę... A więc najpierw ustalmy kilka reguł. Po pierwsze, postaram się nauczyć jak najwięcej ale będziesz poznawać to, czego nie znajdziesz w księgach Zakonnych, bo jeżeli tego chcesz się uczyć tego co w tomach biblioteki, to możesz już sobie iść. Wierzę, że umiesz czytać a wykonywać instrukcje potrafi każdy. Po drugie, pewnie już zdążyłeś się już przekonać, że za tobie podobnymi nie przepadam. Mam ku temu swoje powody, ale w moim domu nie chcę się bezsensownie irytować. Tak więc postaram się aby nie było żadnych docinków w Twoją stronę, tak żebyśmy pracowali w jako takiej atmosferze, co nie zmienia faktu, że za głupotę lub spartolenie jakiegoś eliksiru nie będę kazał Ci go wypić. Po trzecie... żeby nie mówić do Ciebie, człeczyna, człowieku, chłopcze itp. miło by było gdybyś mi się przedstawił. Sulam z rodu Al'Berol.- powiedział Elf i podał człowiekowi, z lekką nie chęcią prawą czteropalczastą dłoń.

Ostatnio edytowany przez Sulam (2009-02-16 15:08:32)

Wszedła do budynku widządz dwie osoby lekko się zmartwiła.
-Przepraszam ,że przeszkadzam ale mam pytanie.zy dostanę tu jakieś tabletki czy zioła
uspokajające?-Zmarszczyła czoło po czym wyciągnęła sakiewke.-Ah i oczywiście indywidualnie ile wynoszą koszty?-uśmiechnęła się.

Niordd uważnie słuchał Sulama. Coś mu zaczęło świtać w głowie. Taak, teraz był już pewien. Taka mikstura mogła mu się przydać. Znaczy nie jemu właściwie, ale może być to idealna zapłata dla Angiraha za jego zioła. Pomyślał chwilę, po czym kiwnął w gotowości głową. Z drugiej strony, sam też mógł używać takiej mikstury żeby wykryć magię. Teraz był już wystarczająco entuzjastycznie nastawiony, żeby wykonywać każdy, nawet najmniejszy krok za nekromantą. Skupił wszystkie zmysły i powiedział bezbarwnym głosem:
- Jak nigdy. - Rozciągnął jeszcze ręce, tak, że stawy w jego ramionach strzeliły dosyć głośno. Czekał na instrukcję nekromanty. Jednak w jego głowie już zaczynały świtać dziwne pomysły co taki eliksir mógłby zdziałać połączony z innymi ciekawymi recepturami. Starał się to odegnać od siebie, jednak zrobił to tylko pozornie.

-Co najwyżej ognistą kulą...- powiedział niezadowolony Nekromanta. Co to jego, sklep to jakaś przeklęty bar, żeby móc tak sobie wparowywać? Poza tym na bogów! Na mroczną cholerę mu zioła? W końcu i tak ma ich w brud, a jak by mu czegoś zabrakło, sam by po nie poszedł.- A teraz wybacz... mam ważniejsze sprawy na głowie niż akwizytorów.
Sulam przetarł oczy. Ten dzień strasznie mu się dłużył, najchętniej poszedłby się zdrzemnąć do łóżka. No ale na pewno nie darzył człowieka aż takim zaufaniem. Jeszcze by mu się zachciało eksperymentów.
-Głównym składnika tego eliksiru bluszcz elficki, wereń, no i szczurzy móżdżek. Chyba nie muszę, Ci wyjaśniać jakie są działania tych ziół i tego ostatniego? No a więc sam eliksir wykonuje się bardzo szybko, jednak wymagana jest nie mała precyzja. A więc Ci zademonstruję. Najpierw bierzesz dwa do trzech listki wereniu i około dwudziestu gramów szczurzego móżdżku. Zbijasz je w misce na jedną masę.- powiedział nekromanta i zaczął powoli i starannie ucierać. Po kilku pół minucie wyszła lekko rzadkawa jednak jednolita substancja, koloru różu zmieszanego z zielenią.- Ten etap jest bardzo ważny. Nieodpowiednie przygotowanie tej części może popsuć cały efekt. Powtórz.

Niordd patrzył na cały proces. Osoba, która by w tym momencie na niego spojrzała zapewne mogłaby przysiądź, że wojownik jest cholernie znudzony. Jednak w jego oczach tlił się pewien błysk. Błysk zaciekawienia i pewnej pasji. Te oczy i ich spojrzenie właśnie stanowiły absolutny wyjątek od niechlujnej postawy wojownika a nawet jego wyrazu twarzy. Gdy przyszła jego kolej, prychnął lekko i powiedział.
- Się robi. - Odtwarzał każdy krok nekromanty w myślach. Co prawda jego umiejętność do zapamiętywania szczegółów dosyć kulała. Zastanowił się, ile miało być tych listek warenu. Po chwili wrzucił 3, jednak nadal był nie pewny czy to była właściwa decyzja. Jego ruchy były pewne, jednak wyglądały jakby je robił na odwal. Pomimo tego wrażenia, nie dało się dopatrzyć większego uchybienia. Ubijanie mu poszło całkiem zgrabnie, choć robił to trochę zbyt intensywnie. Gdy wyszedł mu roztwór przypominający ten Sulama przytrzył się mu, by się upewnić, po czym powiedział wolno.
- Gotowe. Co teraz?

-Czy ja się nie jasno wyraziłem? NIE PO-TRZE-BUJĘ TWO-ICH ZIÓŁ- Powiedział przeciągając każdą sylabę Nekromanta. Czy do tych ludzi nie dociera po ludzku? Może powinien zacząć mówić po elficku?- A teraz wybacz, jeżeli nie masz do mnie innego interesu to...
Wskazał na drzwi Smencicielowi. Nie będzie marnował czasu, na jakiś zielarzy. Tym bardziej nie będzie od nich nic kupował. Czy ten sklep ma przynosić straty czy jak? Następnie popatrzył na dzieło Niordda. Wszystko wydawało się w porządku.
-Dobrze... nawet bardzo. Teraz trzeba się zabrać za sok z elfiego bluszczu. To cholerstwo akurat jest dość ciężkie, ponieważ soku nie ma wiele a potrzeba go dość sporo. Jak rozumiem wiesz jak się wykonuję tą czynność, w końcu w każdym podręczniku to znajdziesz. Po wyciśnięciu soku musisz go podgrzać do temperatury wrzenia, a następnie bardzo szybko zalać nim zbity wereń z móżdżkiem. Gotowy?