Zakon Światła Ostoja Fantazji

  - Stolica również jest mi obca. Pochodzę z innego świata, zaś w Zakonie mieszkam tymczasowo. -  Odparł.  - I nie powiedziałem, że nienawidzę chaosu. Chaos jest.. ciekawy. Ale to nie czas, by o tym rozmawiać. -  Dodał. Relacje wampira z chaosem, były zaprawdę tajemnicą. Angel nie bał się chaosu, wręcz był nim zafascynowany. Choć był on niezwykle niebezpieczny.
Choć drowka najwyraźniej była rozluźniona, nie można było tego samego powiedzieć o krwiopijcy. Mimo iż Angelus faktycznie był wyluzowany, nie mogła świadczyć o tym jego twarz, która na pierwszy rzut oka wskazywała na zobojętnienie i zamyślenie.  - Angelus. -  Przedstawił się.  - Zatem rozmawiasz z duchami. Nie przeszkadzam aby ? -  Spytał, w końcu ruszając z miejsca. Podszedł do barierki, wypatrując horyzontu.

Piękne krajobrazy, roznoszące się aż po horyzont zajęły całkowicie wzrok młodzieńca.  - Dzieckiem chaosu powiadasz ? -  Z obrazowego transu wyrwały go słowa elfki o ciemnej barwie skóry.  - Co masz na myśli ? -  Najwidoczniej, ciekawość wzięła górę. Chłopak odwrócił się w stronę elfki, z pytającym wyrazem twarzy. Chwilę później doszedł do wniosku, że to właśnie ubarwienie tego stworzenia mogło być odpowiedzią na jego pytanie. Nie chcąc jednak wysuwać pochopnych wniosków, postanowił wysłuchać co ma mu do powiedzenia na ten temat Silver Moonlight.
Nie móc doczekać się na odpowiedź, przez jego głowę przechodziły kolejne słowa Silver. Miała zatem łączność z duchami. Pytanie pozostawało, czy byłaby wstanie wezwać ducha, jeśli pochodziłby z zupełnie innej, nieznanej dotąd nikomu krainie ? Czy była też wstanie wezwać ducha postaci, która umarła w innym wymiarze ?

Być może nie było tego po nim widać, ale bardzo przyłożył się do słuchania. Bywały dni, kiedy słowa innych istot po prostu do niego nie docierały. Teraz, wciągnięty przez opowieść elfa o ciemnej karnacji, niemal całkowicie się rozluźnił.  - Rozumiem... -  Dociągnął słowo, po czym przeszedł do sedna.  - Więc potrafisz przywołać duchy, tak ? -  Spojrzał jej prosto w oczy, niemal paraliżując samymi oczami.  - Potrafiłabyś wezwać ducha, którego ciało znajduje się w innym wymiarze ? -  Dodał po chwili zawahania.

  - Ali... ? Khm. Sądzę iż ta osoba nie żyje. Chociaż kto ją wie. Nie mam nic co jest z tą osobą związane. Jedynie wspomnienia. -  Odpowiedział, tym razem całym ciałem odwracając się do drowki. W wampirze wzmagała się niepewność i strach. A co jeśli faktycznie nie żyje ? A co jeśli nie życzy sobie go widzieć ? Najbardziej bał się jednak, że duch którego spotka będzie za nim tęsknił.  - Mam jedynie bliznę, nałożoną klątwą, przez nią. -  Drowka, mogła zauważyć u Angelusa, zawahanie. Kamienna twarz zaczęła się kruszyć wraz z nadchodzącą odpowiedzią Silver.

Uśmiechnąwszy się, zaczął od przemyśleń, które doprowadziły go do następnego pytania.  - Zatem, co mam robić ? -  Ujął Silver wzrokiem, czekając na następne polecenia. Powoli zaczynało mu zależeć na ponownym spotkaniu jego dawnej ukochanej. Choć ta era już przeminęła, miłość pozostała. Wampir koniecznie pragnął się dowiedzieć co się z nią dzieje, i dopiero teraz nabrał pewności i całkowitego przekonania.

Zdecydowany był. Brakowało jedynie pytań. Angelus bał się, że nawet jeśli zapisze sobie te pytania na pergaminie, widząc Alice nie będzie wstanie ich nawet odczytać. Pozostawały dwa dni. Dwa dni do wielkiego wydarzenia w jego życiu. Pozostawała sprawa drowki. Gdy Silver już pozna, osobę z którą przyjdzie rozmawiać wampirowi, ten będzie musiał ją zabić. Szkoda, bo drowka wydawała się nawet miła. Nie mogło lecz wyjść na jaw kim jest naprawdę. Musiało to pozostać tajemnicą, więc... Spojrzawszy na uśmiechniętą Silver, pozostał nie wzruszony. Więc trzeba będzie się jej pozbyć.  - Zatem do zobaczenia. -  Odrzekł, nim jednak drowka mogła dostrzec wampira, tego już nie było, jakby rozpłynął się w powietrzu.

Obserwowała przez długi czas horyzont i piękne widoki, ale spojrzenie jej utkwiło w dalekim punkcie na niebie. Stęskniona poruszyła lekko skrzydłami, poczym elegancko je rozwinęła, pióra zaszeleszciły, co wydawało sie muzyką dla jej uszu. Chloe wzięła mały rozbieg i skoczyła z punktu widokowego, by po chwili uniesć się w powietrze i kreślić koła i półkola na niebie. Miała ochotę latać tak w nieskończoność. To było wspaniałe uczucie, uwielbiała to w sobie. ~Odpoczynek, relaks i zabawa w jednym~ zaśmiała się w duchu i dalej krążyła wokół punktu widokowego. Była szczęśliwa, czuła sie wolna.

Ostatnio edytowany przez Chloe (2011-05-01 20:01:17)

Obróciła sie gwałtownie w stronę punktu widokowego... NIe myliła się, ktoś tam był. Powoli i ostrożnie stanęła na ziemii i próbowała się przyjrzeć zakapturzonej postaci. Rozejrzała się, aby sprawdzić czy może ktos jeszcze pojawił się w tym miejscu, jednak nawet nie pokładała w tym większych nadziei lub oczekiwań. Ponownie obróciła głowę w stronę Argheza. - Witaj - powiedziała na głos, jednak dość cicho mając jedynie nadzieję, ze mężczyzna ja usłyszy. ~Czego się boisz, Chloe? Przewrażliwiona jestes i tyle~ wypowiadała sobie słowa w głowie niczym mantrę, próbując jednoczesnie skupić sie na przybyłym.