Wpatrujesz się w horyzont i widzisz pokrytą śniegiem polanę, która odbija blask porannego słońca, przedzierającego się przez ciemne, deszczowe chmury. Bierzesz kilka głębokich oddechów i siadasz na drewnianej ławce. Z gałęzi spadają fałdy białego puchu. Punkt widokowy, na którym się znajdujesz jest umiejscowiony na wysokiej skarpie skąd rozciąga się piękny widok na pola uprawne i góry. Opierasz się o cienką barierkę i spoglądasz w dół. Jesteś bardzo wysoko i wszystko wydaje się takie małe.

    Kładziesz się na ziemi i zamykasz oczy. Przypominają Ci się piękne chwile Twojego życia. Lekki podmuch zimnego wiatru rozwiewa twoje włosy i czujesz się wspaniale. Czujesz wilgoć pod stopami, strzepujesz z siebie małe płatki śniegu. Za Tobą las a przed Tobą piękny widok, zapierający dech w piersiach.

    Kotołak idąc ścieżką zauważył ławkę i usiadł aby chwilę odpocząć. Fałda śniegu z drzewa spadła mu na głowę. Odruchowo odskoczył ale po chwili się uspokoił. Spojrzał w górę i zobaczył bezchmurne niebo.

- Ach… Jak tu pięknie- westchnął.