Zakon Światła Ostoja Fantazji

Ostrza które zawsze były wielkości kilku centymetrów w jednej chwili powiększyły się do naprawdę sporych rozmiarów (Chociaż reszta rękawicy sie nie zmieniła). Bez żadnego ruchu rękawice się odpięły i opadły na ziemię. Postać ściągnęła kaptur by pokazać maskę rozpadającą się w drobny pył. Gdy wizerunek starożytnego boga uwiecznionego na "żywej" masce odsłonił prawdziwe oblicze Upadłego, cała ta "ciemna" mgła rozstąpiła się i opadła na ziemię. Postać zbliżyła się do Chloe chwytając jej dłoń i całując jak to się robi w wyższych sferach.
- Jestem Arghez Reinghrat Kershel Vadis Akkaku D'Rounth, Niewampirzy Fu'Rerin - Przedstawił się prostując.

- Ty... - Odpowiedział zdecydowanie a na dźwięk jego głosu ciemna mgła podniosła się natychmiast do góry. Zdawała się tworzyć coś na rodzaj bariery okalającej dwójkę aniołów.
- Pracujesz dla Angelusa i twoim zadaniem jest tam sprzątać... Ale jeśli zrobisz coś jeszcze zostaniesz wynagrodzona. Jeśli tego nie zrobisz... Cóż... Wrota Yasila się tobą i tak zajmą więc nawet ja rąk nie pobrudzę. Pamiętaj więc że to nie tylko dla własnego dobra... Wojna wciąż się toczy a wy nawet na to nie zważacie
Mówił z coraz straszniejszym wyrazem twarzy. Aura na około powodowała u Chloe drganie nóg a może nawet stan paniczny...

- Teoretycznie jestem z Angelusem w "zgodzie" jednak wolałbym by nie wiedział o kilku rzeczach... Wiem że i tak by to podpisał ale wolę mieć pewność że nie zwróci na to większej uwagi... Twoim zadaniem będzie podmienianie dokumentów... Oczywiście on nie może wiedzieć co podpisuje. Odczytaj mu co innego i wręcz co innego lub po prostu... Przechwyć dokument zaraz po podpisaniu go zanim zostanie nadany i zmień tekst za pomocą tego - Ofiarował jej czarne pióro z czerwonymi symbolami - Wystarczy tylko dotknąć papieru... Więc? - Powiedział dając jej do zrozumienia że musi szybko podjąć decyzję. Ułatwić jej to miała zacieśniająca się mgła wokół nich.

- Chociażby pierwszymi będą te - Wręczył Chloe trzy pergaminy zapisane i uprawione jak to królewskie dokumenty - Te oryginalne traktują o wysłaniu wojsk nekromantów na północ, te zaś na południe... Nie wiesz pewnie jaka to różnica prawda? Otóż taka iż na północ wyruszy Angelus z wojskami a na południu czekają barbarzyńcy... Ale to ich również musimy się pozbyć. Angelus nie zgodził by się na to ponieważ pięć setek nekromantów i po setce nieumarłych na każdego jest wojskiem gigantycznym i bardzo osłabi to jego siłę przy ataku na Wrota... Podejmij decyzję, teraz
Powiedział wskazując że bariera znajduje się na odległość wyciągnięcia ręki... I wciąż się zbliża

- Poczekać na nagrodę - Powiedział nagle zmieniając wyraz twarzy by okazywał na coś pokroju radości. Bariera na około się rozmyła. Rękawice z hukiem zderzyły się o siebie po wyrwaniu ostrzy z ziemi. Same powędrowały na ręce Upadłego i zapięły się. Kaptur powrócił na głowę a spod niego można było zobaczyć zlatujące się kawałki, które z powrotem układały maskę.
- Będę czekał. Jak Ci się uda, będę o tym wiedział...

Archibald wyszedł po chwili z cienia.
-Nie zawieszaj się tak... Ja jestem grzecznym chłopcem... Ale może się zdarzyć że przyjdą ci gorsi.
Stanął obok kobiety i ukłonił się lekko.
-Archibald Allensen... Dawnej największy licz Zakonu... Aktualnie wątły cień dawnej potęgi.
Uśmiechnął się krzywo. Stał oparty o czerwony kostur z czaszką na czubku. Czaszka mówiła. Teraz jednak nie odzywała się ani słowem za co Korganin był jej wdzięczny.
-Mogła byś mi pomóc. Obserwuje cię jakiś czas i stwierdzam że będziesz w sam raz.- Znów sie uśmiechnął. Tym razem nieco cieplej... Grał?- Pomóż mi odzyskać potęgę.
Było to głupie. Nawet jej nie znał... Mimo to poprosił ją o coś takiego. Była jednak na pogrzebie Darka Verreuila. A to się ceni.

Archibald uśmiechnął się i ujął pukiel włosów kobiet jak gdyby nigdy nic.
-Nic takiego. Wystarczy że pomożesz mi w obrzędzie. Potrzebuje pomocy trzech osób... Tak głosi zasada. Pomoże mi Arghez... I ty jeśli się zgodzisz... Pozostanie mi tylko trzecia osoba.
Spojrzał kobiecie w oczy. Można było w nich wyczytać niezwykle doświadczenie. Mlode Korgańskie ciało musiało skrywać lata doświadczeń.
-Naturalnie, gwarantuje ci protekcję. Co ty na to?
Zapytał i przyjrzał jej się uważnie.
Swą dłonią ścisnął mocniej kostur. Czuł się stabilniej.

Archibald ukłonił sie nisko.
-Będę wdzięczny... A wielu wie że moja wdzięczność jest cenna.
Po tych słowach podszedł do balustrady i wychylił się lekko.
Wciągnął powietrze zamykając oczy. Kostur prychnął poirytowany. Archibald przeszył go spojrzeniem które gotowe było mordować.
-Dziękuje. Możesz być pewna nagrody.- odwrócił sie w stronę kobiety i zmierzył ją od stóp do głowy.- Wyślę ci informację.
Po tych słowach opuścił Punkt widokowy. Podpierając się o kostur wydawał się dużo starszy...