Zakon Światła Ostoja Fantazji

Zentake uśmiechnął się raz jeszcze.
-To może być ciekawe doświadczenie, słyszałem, że Srebrne Smoki potrafią ziać ciemnością...
-rzekł z podziwem. -Sądzę, że to fantastyczna sprawa, mam racje?
Zamilkł i czekał na odpowiedź Nimfy, w końcu musiała być jej kolej.

-Miło mi, mam nadzieję, że będzie to ciekawa przyjaźń. Wydaje mi się, że zanim Wam przerwałem opowiadałaś o duchach i jako tako energii - rzekł i zrobił krótką przerwę na nabranie oddechu. -Jestem ciekawy, ilu już takim istotką oddałaś trochę swej energii?

Jego gesty oraz mimika wskazywały na zaciekawienie tematem, choć równocześnie były przyjazne.
Przykucnął powoli i wziął do ręki pewien kamyczek, obracając go, a jednocześnie nie przerywając swojej wypowiedzi dodał:

-Ja niestety nic nie słyszę, takie nieokreślone słowa pewnie są czymś w rodzaju pomruku? - było to równocześnie pytanie i stwierdzenie.

Ostatnio edytowany przez Zentake (2010-07-20 16:45:09)

Kraght'nar pokiwał głową.
- Owszem - odpowiedział na pytanie Zentake. - Jest to dosyć ciekawa umiejętność... - dodał, a gdy Lehora zaczęła wyjaśniać, pochylił głowę, wpatrując się w strumień. Obserwował, jak woda delikatnie obejmuje stojące przy brzegu kamienie. Słuchał, jak cicho chlupocze, spływając do głównego nurtu... Nagle zobaczył pewną rybę... Podpłynęła do brzegu, obserwując siedzącą trójkę. Kraght'nar, nie mogąc powstrzymać ciekawości, uklęknął przy samej wodzie, obserwując niewinne stworzenie...

Lehora patrzyła z rozbawieniem na Kraght'nara i na białego Smoka. Przyglądanie się rybie jest na pewno bardzo interesującym zajęciem.
- Co robicie? - zapytała po chwili, a w jej głosie można było wyczuć rozbawienie.

Biały smok wstał powoli, a w myślach postanowił zostawić prawdopodobną zdobycz dla Kraght'nar'a, chociaż nie mógł nie zauważyć, że ryba jest ładna i wygląda na smaczną. Przypatrzył się jej dokładniej, dzięki czemu zauważył, że jej łuski układają się w drobne wzorki. Przemówił do niego instynkt:

"To tylko mała rybka, poprawi Ci humor... no dalej!"
Popatrzył na Nimfę i nie mogąc się oprzeć rzekł:

-Taka ładna rybka, a miesą napewno jest bardzo smaczne... "Cholera, co ty mówisz, weś się zachowuj jakoś, a nie." - Nie żebym był głodny znaczy się, nic a nic...

Zentake rozejrzał się dookoła, po czym stwierdził:
-Czas już na mnie, nie będę Wam przeszkadzać. Miło mi, że mogłem Was poznać, a co do rybki - jeśli ją zjecie, smacznego. Żegnam!

Pożegnał się i odszedł skąd przyszedł, był zadowolony...

Ostatnio edytowany przez Zentake (2010-07-21 15:24:14)

- Wiem, wiem - odpowiedział Kraght'nar, również podnosząc się. - Jakże mógłbym nie wiedzieć, jak bardzo kochasz zwierzęta? - westchnął, kręcąc głową i spojrzał na słońce. - Będziemy musieli iść, jeśli chcemy coś jeszcze zrobić dzisiaj, a kontynuować naukę chciałem w innym miejscu... - Nagle odwrócił się do Zentake. - Mam nadzieję, że się nie obrazisz, jeśli tak nagle cię opuścimy? - zapytał i zmienił postać na smoczą, siadając, by ułatwić Lehorze wejście.

- Żegnam - powiedział Kraght'nar i wzbił się w górę, by szybko zniknąć za horyzontem...

* * *

Jakiś czas po tym, jak Kraght'nar z Lehorą odlecieli, zza krzaków wyszedł Astaroth. Podszedł niepewnym krokiem do białego smoka i skłonił mu się lekko, kładąc na chwilę skrzydła na ziemi. Pisnął przeciągle. Zentake, znający przecież smoczy język, wiedział, że oznacza to "Cześć... Kim jesteś?"

-Wskakuj do wody.- Ktoś nagle położył dłoń na jej ramieniu i popchnął do przodu, jednocześnie też podając "odpowiedź". Było to jednak na tyle lekkie pchnięcie, by dziewczyna nie poleciała w dół. Z resztą Shiro wątpił, żeby jednak udało mu się podkraść do niej niezauważenie. W końcu polimorfy były bardzo czułe na srebro, a wojownik miał go wystarczająco, by zabić ją bez problemu. Rodziło się więc pytanie, dlaczego do tej pory go ignorowała. Daray postanowił więc zaczepić ją, by dowiedzieć się więcej... Jak zwykle trudno było doszukać się w jego postępowaniu jakichkolwiek oznak kultury.
-Dlaczego taka ładna panienka siedzi tu sama, za miast pozwolić by uganiali się za nią chłoptasie w mieście? To nie uchodzi...