Zakon Światła Ostoja Fantazji

Wampirzyca weszła do już swojej ''posiadłości''.Klasztor nie wyglądał zachęcająco jednak Save pokładała w nim wiele nadziei i była wręcz szczęśliwa ,że pierwszy raz mogła mieć coś swojego.I coś takiego jak ''dom'' choć nadal był to klasztor ,acz lepsze to niż nic.
Drzwi jak zwykle zaskrzypiały,co strasznie denerwowało Save.Jak gdyby mieszkała w jakimś nawiedzonym domu.Były wytrzymałe oraz grube.Przymocowane na lekko zardzewiałych zawiasach ,a zamykane na trzy zamki.Dziś można jednak było używać tylko jednego.Co zabawne o dziwo nikt ich nie ukradł.Były to jedyne drzwi w całym klasztorze o czym przekonała się dziewczyna wchodząc głębiej do środka.Jedno co najbardziej fascynowało Save w tym jakże opustoszałym miejscu przez ludzi a zamieszkałym przez pleśń mech i inne żyjątka, były okna a raczej witraże.
Choć brudne od błota i strasznie zakurzone miały swój urok- tak uważała Save.Gdy miała zamiar ruszyć się z miejsca by przejść do następnego pokoju poczuła ,że jej kroki były ciężkie.Niczym by przechodziła przez zaspę.Od razu spojrzała na podłogę...a raczej jeśli kiedyś tu była bo teraz zakrywa ją tona kurzu.Wampirzyca pominęła tą niedogodność taszcząc za sobą wiadro w których były stare szmaty i woda a pod pachą nosząc jakieś badyle.
Rzuciła wiadro razem z badylami czym okazały się następnie wygięte szczoty oraz jedna miotła -własnej roboty- zaraz potem gdy zobaczyła tak zwaną domową biblioteczkę.Były to dwie duże półki z książkami.Oczywiście pomijając ,że w co drugi regał jest wyłamana deska lub jej brak to mały problem ale to ,że są tu z 3 książki-romansidła co dało się poznać po tytułach takich jak ''Ostatnia Gorąca Noc'' czy ''Pierwszy Pocałunek'' -a reszta jest poniszczona to absurdalnie niewybaczalne.A za to obok stały z dwie ławki...jedna trzymająca się ,a druga jakby to powiedziała żartobliwie Save ''Proszę o minutę ciszy''.Tam gdzie teraz stała Save można było by to nazwać salonem którego prawie na samym środku stały kamienne schody obrośnięte mchem.Prowadziły one wówczas do małej wieżyczki która miała rolę także malusiego pokoiku w którym był dzwon.Na górze oprócz tego jedynego dzwonu który zajmował połowę wieżyczki była szafa oraz metalowa rama od łóżka niczym w jakimś szpitalu.Na jednej z beli które podtrzymywały dach ćwierkały niczego nie świadome gołąbki.Schodząc z poskręcanych schodów wręcz na wprost została postawiona kapliczka czy ołtarz.Tak chociaż myślała dziewczyna po wypalonych świecach,zniszczonych i wyszczerbionych posągach,ciemnych miejscach i braku kurzu tam gdzie powinny być i oczywiście po obrazie przedstawiającym jakiegoś bożka .Dziewczyna postanowiła nie ściągać tego bazgromału tylko dla żartu.Jedynym oddzielnym pokojem oprócz najzwyklejszej łazienki w której Save sama się prawie nie mieściła była jeszcze kuchnia ,acz także nie była to żadna rewelacja.W skrócie -Dostatecznie mała kuchnia.Zakurzona oraz brudna lecz przytulna.Kilka szafeczek pustych.W niektórych kawałki i pozostałości drzwiczek.W innych nawet ich brak.Puste miejsca oraz brak kurzu mówiły ,że stał tu jakiś sprzęt czy chociaż stolik acz teraz wampirzyca mogła szczerze powiedzieć ,że złodzieje nie próżnowali.Stał tam jeszcze jeden blat dość obdrapany i na kątach powyłamywany oraz jeden zlew zardzewiały.Wszystko było tam jeszcze bardziej zakurzone niż w ''Salonie''.Aż wampirzycy zaczęło się kręcić w nosie.Z zewnątrz klasztor wyglądał lepiej choć nadal przypominał zarośnięty dziwnymi krzewami i plączami opuszczony i stary dom.Zrobiony z betonu kamienia i drewna nadal trzymał się twardo i chyba nie miał ochoty odchodzić z tego świata.Nawet dachówki były wytrzymałe i nic nie wskazywało na to by dziewczyna miała się obudzić w zalanym łóżku.
Teraz usiadła tylko na ławeczce która pod nagłym ciężarem nagle się wygięła lecz nie pękła.Czekała na swoich pomocników.

Save wręcz z zdziwienia uniosła brwi ku górze.Ona troszcząca się o kogoś?Był chyba to największy komplement który usłyszała w życiu.Westchnęła uśmiechając się delikatnie pod nosem.Jednak jej mina zrzęda po tym co miała powiedzieć później.Znów wychodziła na tą złą.Niczym na bezdusznego potwora.Miała tego już po dziurki w nosie.Może naprawdę trzeba sobie czasami odpuścić ?Jak to powiedział niegdyś mądry poeta.''Chociaż,żeby prawdę powiedzieć,rozum z miłością rzadko chodzą razem w parze w dzisiejszych czasach.''Tylko czy to była prawdziwa miłość?Save nieraz się nad tym zastanawiała.A jeśli było to by jedynie przywiązanie.Pełno pytań nasuwało się jej ,a na które nie miała odpowiedzi.Wiedziała ,że ona jako krwiożerczy potwór przebywający w obecności jej własnego wodopoju życia w końcu zrobi mu i sobie krzywkę uchylając łyka.
-Dziękuje ,że tak uważasz.Ten klasztor jest dość dla mnie ważny.-cmoknęła cicho znów uśmiechając się.Wyciągnęła z kieszeni zegarek,pozytywkę który był zawieszony na łańcuszku.Po chwili gdy poprzez otworzenie klapki z wnętrza zegarka wypełzła niczym wąż nostalgiczna melodyjka Save zmarszczyła czoło-Mają niecałe trzy minuty..-zamknęła z powrotem zegarek wsadzając go do kieszeni.
Do jej głowy znów wpadło wiele dziwnych i poważnych pytań więc szybko zmieniła temat.
-Wierzysz może w wampiry...?-Podniosła jedną brew lekko do góry oczekując pytania.Wolnym tanecznym i lekkim ruchem weszła do klasztoru.Drzwi znów zaskrzypiały dość głośno czekając aż druga osoba je zamknie.

-Dużo osób nie wierzy w nie.Szczerze mówiąc cieszyła bym się bardziej gdyby ludzie uważali ,że nas nie ma.
Dyskryminacja w tych czasach zwiększa się z roku na rok.I jakby nie patrzeć wampiry są potworami...więc nawet już im się nie dziwię.Sama siebie najlepiej bym chyba spaliła na stosie.Ale nie martw się ja nie piję krwi.-'Krew' a te słowo działało na Save odrażająco.Co było takiego w krwi elfiej czy ludzkiej co smakowało wampirom.To straszne i niemoralne zabijać ludzi dla własnego 'widzi mi się'.-Jeśli się spóźnią....-westchnęła ulgowo.Nie miała zamiaru psuć sobie tego dnia.
-A więc tu gdzie stoimy będzie wielki salon aż do tej kapliczki-wskazała z dumą.Podeszła bliżej ołtarzu.
Blisko małych schodków tam gdzie niegdyś klękali by oddać cześć mnisi stały różne zakurzone pomniki-A tu dookoła tych pomników będzie sofa ,stolik który przytargam z kuchni oraz dwa fotele.
Teraz wskazała palcem na regał z książkami.-Mam zamiar go trochę powiększyć jak uciulam trochę pieniędzy.
-Na górze jest moja przyszła sypialnia.Jak na razie jest tam sama metalowa rama zamiast łóżka i szafa ale to nawet mi jak na razie wystarczy.Nawet nie wiesz jaki na górze jest piękny widok.Do tego mieści się tam ogromy choć lekko już przeżarty przez upływy lat dzwon.
Teraz podeszła do łazienki bez drzwi która mieściła się zaraz obok kuchni w której także oczywiście zabrakło drzwi-Tu mamy łazienkę ..a obok kuchnie.W moim a'la salonie jest tyle miejsca ,że zmieściło by się tu co najmniej 300 osób a ja nie wiem co tu upchać-Na chwilę się zamyśliła...-Najpierw trzeba to ogarnąć potem uzbierać pieniądze ...a na koniec pomyśleć co by kupić.

-Save,Save Save..!Wybacz!
Wbiegła zdyszana do klasztoru robiąc wielki hałas przy tym.
-Ja.Ja nie chciała.To przez niego-pokazała palcem na Tristiana-To przez niego!
Spojrzała na kobietę obok.Na chwilę zdrętwiała.Zatrzymała się w miejscu przez chwilę tak stojąc.
-Ach Witaj!Wybacz-Zaczerwieniła się na policzkach.-Nazywam się Angelina tak a pro po.
Uspokoiła się cicho dysząc.Spojrzała na wampirzycę z skruchą.
-Jeszcze raz przeprasza....no to jak możemy już zacząć.

Tristian przyjrzał się przez chwilę dziewczynie która była nową koleżanką Save.
-O jak miło ,że Save ma innych przyjaciół-rzucił bezmyślnie do nowo spotkanej.-Jeśli nie macie nic przeciw zacznijmy już teraz.Nie chcę bezmyślnie marnować czasu.

-Ja idę ogarnąć górę-rzuciła do wampirzycy z niechęcią.Nie lubiła sprzątać i przychodziło jej to z trudem.
Wzięła ze sobą szmatę oraz jedną z miotełek.Jeszcze raz rozejrzała się dookoła pomieszczenia.
Klasztor przypominał jej wielkie zamczysko.
Potrafiła sobie wyobrazić jak będzie wyglądać wnętrze.Save opowiadała jej już jak i co więc to ułatwiało sprawę.Uśmiechnęła się szeroko po czym podreptała na górę.
-Oh-wyrwało jej się-Ale tu milusio.
Wzięła szmatę w dłoń i zaczęła od wycierania wnętrza szafy.
Pięć szerokich regałów było wręcz zarośnięte kurzem.
Parsknęła zdegustowana.Zbierała kurz z ''szafeczek'' po czym przeszła do części pozostawionej na płaszcze,futra i inne garniaki.Na metalowej rurce zawieszone były dokładnie trzy wieszaki.
-Zawsze coś-pomyślała i krzyknęła na dół do wampirzycy-Save!Save !Wiesz co niedługo będzie.

Save dostatecznie zamurowało.Cisza.Nic ,zero w ogóle się nie odezwała.''Wiesz co niedługo będzie.''-Czy tu był jakiś haczyk ?A może...jakaś rocznica,święto?!Cholera by to!-Głupia problematyczność-westchnęła cicho wchodząc na jeden z blatów by bezproblemowo móc sprzątnąć z górnych szafek kurz.Kichnęła raz ,dwa.Nagle doznała oświecenia!Ale nie....to nie mogło być to.Chyba że sprawdzała jej czujność.Wampirzyca westchnęła schodząc powoli,po omacku na ziemię.Teraz wyczyściła środek szafek zamaczając szmatę jeszcze raz w wodzie po czym przecierając mokre już czyste miejsce czystą ścierką.Wyciągnęła wszystkie kości czując jak każdy kolejny ruch sprawia ,że coś pstryka jej kościach.Złączyła dłonie po czym wypychając je do przodu znów usłyszała ''pstryk''.
-Hmmm-przeciągnęła ciszę-Kotku...Jesteś głupiutka myśląc ,że zapomniałam o Twoich urodzinach-Powiedziała to z takim uczuciem i delikatnością ,że nie jednemu rozkleiło by się serce ,a inni już dawno zwrócili by swój obiad przez tą całą słodycz w jej głosie.Sama się wzdrygał na samą myśl ,że tak potrafi.Nawet i po części była z siebie dumna.-Ale nie pytaj się o prezent bo nic ze mnie nie wydusisz...Wybacz...,ale ma to być niespodzianka.
Odwróciła się do lokaja robiąc coś na kształt kółeczka palcem uświadamiając mu ,że ma się ruszyć.
Jeszcze raz zanurzyła w wiadrze szmatę wyciskając ją porządnie by znów wróciła do swojego choć trochę oryginalnego koloru.Na koniec lekko wycisnęła na tyle by pozostała jeszcze mokrawa.
Tym razem zaczęła wymywać dolny rząd szafek wraz z zlewem.Trwało to krócej niż z górnym rzędem.Zmieniła ekwipunek sięgając po szczotę z metalowymi drucikami.Chwyciła do ręki malusią buteleczkę jakiegoś różowatego płynu którego zapach rozniósł się po całym klasztorze.Zapach można było dobrze pomylić z wyciągiem z róży.Raz dwa i po jakimkolwiek brudzie nie było widać śladów.Nawet zardzewiały zlew wyglądał ''jak nowy'' w porównaniu do tego przed chwilą.Ale...chyba nikt nie chciał by poznać składników tego różanego płynu.By nie powrócić do tematu 'Urodziny' który był dla Save niczym jedna z zasad tabu zwróciła się w stronę Freeny.
-Jeśli mogę się Ciebie zapytać ,bo nie wszyscy lubią o sobie mówić a ja nie piszę książki zacznijmy od tego skąd pochodzisz..i oczywiście dlaczego przybyłaś do zakonu.Lubię gdy inni ludzie opowiadają o sobie.

Dobrze ,że Save ją teraz nie widziała.
Zrobiła się czerwona niczym burak jak gdyby miała zaraz wybuchnąć.Jęknęła jedynie coś do siebie niezrozumiałego.
No teraz wampirzyca totalnie ją unieruchomiła.Gotowało się w niej ,aż drżała z zawstydzenia.Nienawidziła gdy Save mówiła do niej takim
tonem.To ją strasznie denerwowało.Zeszła na dół niczym robot chwytając jeden z worów oraz szufelkę.
Znów podreptała na górę.Raz-Dwa zmiotła całe błoto oraz kurz z podłogi ładując je
na szufelkę.''Zawartość'' szufelki rzuciła do wora.Jeszcze z kilka razy powtórzyła tą czynność.Rzuciła na pół pełny wór gdzieś tam gdzie powinny być drzwi.
Wzięła wdech ,wydech.Wytarła pot z czoła biorąc się za okna.Podzielała zdanie Save która mówiła ,że witraże są
piękne.Najpierw agresywnie potraktowała je mokrą ścierką po czym suchą złapać wszystkie pomazane plamy wody.
Gdy skończyła o mało co nie padła by na łóżko w którym jak na razie nie było posłania.
Cicho warknęła pod nosem.By Save nie poprawiała za nią niczego jeszcze raz przetarła dzwon.
Założyła ręce na piersi przypatrując się z łuku gdzie miały być drzwi czy wszystko jest tak jak należy.Zeszła na dół kładąc pod wielkimi
drewnianymi wejściowymi drzwiami wór.
Usiadła na jednej z ław przypatrując się wampirzycy.


Lokaj z grymasem na twarzy wsadził do kieszeni worek.
Rzucił groźne spojrzenie Angelinie.Na środek salonu przytargał sobie wiadro z wodą oraz szczoty.
Dostał największe pole do popisu.Przeklął pod nosem biorąc do ręki miotłę i z wielką energią zręcznie i szybko zaczął zbierać kurz do jednej dużej kupki.
-Grethit..nie ma to jak Pani..Save..Pff sprzątać się zachciało!-parsknął
Nawet nie pomyślał ,że taka górka kurzu zrobi się wielka.Z trudem ślamazarnie upchnął ją do wora kładąc obok tego przy drzwiach.Ten mały woreczek w porównaniu do olbrzymiego wora Trissa był niczym robaczek.
Wziął mokrą szmatę i położył ją na stole który zaraz potem przeniósł tak pod pierwsze 4 okna.
-Bosko...Więcej okien mieć nie mogli....-cicho podgwizdywał by umilić sobie katorgę.
Wszedł na stół skacząc na nim by sprawdzić wytrzymałość.Coś skrzypło.
-O działa..
wziął się za okna lecz już z mniejszym zapałem kątem oka spoglądając na dziewczynę.