Zakon Światła Ostoja Fantazji

- Wręcz musicie mi pomóc. Nie poradzę sobie sama. Ireth, te owoce będą stroić nasze babeczki, razem z bitą śmietaną - wysłała jej radosny uśmiech - Ad, jeśli byłbyś taki miły, to nakładaj na nie tą białą masę i na to troszkę owoców - podała mu blachę pełną małych wypieczonych babeczek - O, a Ty Ireth, tak świetnie poradziłaś sobie z krojeniem, to na pewno pójdzie ci wyrabianie ciasta. Tu masz przepis na placek, i potrzebne składniki - odetchnęła siadają na krześle, by chwilę odpocząć. Jednak już po chwili krzątała się po kuchni, szukając niezbędnej tortownicy. Była, nieco już przetarta swoją starością, ale nadal w dobrym stanie. Wzięła się więc do pracy.
- A jak przygotowania do balu w innych dziedzinach? Trzeba załatwić odpowiedni wystrój, no i ktoś musi zająć się strojami... a właśnie, jaki to będzie bal? Przebierańców? Z maskami? Co niecoś słyszałam, ale nie byłam pewna czy to prawda - pytała ciekawa odpowiedzi.

- To po prostu zwykła śmietana, tylko po długim i wyczerpującym ubiciu, no i z dodatkiem cukru - Maud oblizała palce smakując ową masę i znów zajęła się swoim tortem.
- A krawcowych to my dużo mamy, a w każdym razie mieliśmy... od dawna ich nie widziałam. Ale nie ma co żałować, i tak więcej plotkowały w warsztacie niż zajmowały się należycie pracą.. - mruczała z niezadowoleniem nimfa, a jej niechęć wobec wspomnianych dziewcząt miał swój związek z jej własną przygodą w zakresie warsztatu tkackiego.
- Masz tu kolejną porcję. Rzecz jasna nie do jedzenia, a dekorowania - uśmiechnęła się wesoło widząc smakowitą minę Ada na widok wypieczonych babeczek.

Przyjął kolejną tacę od nimfki. Patrzył na nią wielkimi oczami, ale wiedział, że skosztować je będzie mógł na balu, toteż powstrzymał się i zaczął je dekorować. Praca w kuchni była dla niego miłym zajęciem, prawie wcale go nie męczyła. Po kilkunastu minutach wszystkie ciastka na tacy były udekorowane i gotowe do przetransportowania ich na Salę.
- To ja zaniosę te ciacha. Mam nadzieję, że przed balem nikt ich nie zeżre.
Poszukał w szafkach kuchni jakichś półmisków na małe przekąski. Znalazł kilka solidnie wyglądających, drewnianych tac i półmisków. Wszystkie ciastka ułożył delikatnie w naczyniach i wyszedł niosąc pyszności w obu rękach do Sali Balowej. Po chwili wrócił i zaniósł kolejne naczynie pełne słodkości. Jeszcze kilka rundek z kuchni do Sali i był gotowy do dalszej pomocy.

- No niee.. w tej kuchni nie ma żadnej trucizny, możesz mi uwierzyć - uśmiechnęła się przekonująco - No, to teraz tylko dodać wody, przelać na blachę i do pieca - mruczała sobie pod nosem nimfa, wykonując wspomniane czynności. Potem odkręciła kurek i umyła tortownicę.
Gdy po kwadransie ciasto urosło do normalnych rozmiarów i przybrało złocisty kolorek, nimfa z uznaniem pogratulowała Ireth jej wypieku.
- Udało ci się! No naprawdę, jak na pierwszy raz to po prostu ślicznie.. To teraz poukładajmy na to owoce i posypmy kruszonką - poleciła jej siadając na stołku i wdychając długo powietrze.
W całej kuchni roznosił się ciepły i słodki zapach wypiekanych ciast.

Krasnolud wszedł do sali.Zauważył kobietę siedzącą w kącie.Zauważył że nikt na razie nie zwraca na niego uwagi.Był głodny,więc podszedł do piecyku,upiekł kurczaka.Usiadł przy stole,zaczął jeść i popijać winem.Zastanawiał się,jaka będzie jego przyszłość w  zakonie.

Polimorfka słyszała, że w Sali Balowej ma być organizowany bal i że cały czas kręcą sie tam stworzenia wszelkiej maści i pochodzenia. Więc tamto miejsce spokojnie mogła wykluczyć. Kiedyś bez obaw mogła tam zajrzeć będąc pewną, że nie zastanie tam żywej duszy, a teraz? Teraz to i tak nie ma znaczenia.
Swoje kroki skierowała, więc do kuchni, żadko kiedy odwiedzanej nawet przez samego karczmarza. Ironia losu... Spodziewała się zastać tu tony kurzu, brudu i innego paskudztwa, jednak myliła się. Może kuchnia nie była już pierwszej świerzości, ale nie panował tu też chlew. Uśmiechnęła sie pod nosem. Jednak ktoś tu zaglądał. Irteh nie zamierzała sie jednak tym zbytnio przejmować. Ważne, że terez było pusto. Usiadła na porzuconym przez wszystkich trójnogim wzrokiem wodząc po półkach z różnorakimi 'zielskami'. Jaka szkoda, że zawsze była antytalentem w gotowaniu. Można by było chociaż sie pobawić. Znów lekko się uśmiechnęła i zanuciła cicho melodię, tak żeby nie było tu tak cicho. W końcu jej wzrok padł na olbrzymie tomisko leżące na kuchennym blacie. Przerwała swoją piosenkę wstała i podeszła do owego miejsca. Chwilę później już wertowała książke w poszukiwaniu czegoś godnego uwagi.

Drzwi kuchni otworzyły się. Stał w nich anioł, druid Gerard. Rzucił szybkie spojrzenie po kuchni upewniając się że nikogo nie ma. Gdy przekroczył próg odkrył że podłogę i wszystkie meble pokrywa mnóstwo kurzu. Szybko przemienił się w niedźwiedzi i starł wszystko futrem. Po jakimś czasie kuchni wyglądała trochę lepiej. Gerard (w postaci ludzkiej) podszedł do półek i sprawdził co tam jest. Szybko odkrył mnóstwo przypraw, ziół i mnóstwo innych rzeczy. W przyległej komnacie znalazł mnóstwo mięsa. Zamknął te komnatę. Nienawidził mięsa. Postanowił  trochę się zabawić. Zobaczymy co z tego wyjdzie. Mruknął do siebie. Podkasał rękawy i już chciał zacząć gotować gdy zauważył stertę naczyń. Skrzywił się z niesmakiem a potem zmył je. W końcu postanowił przygotować jakieś danie mając nadzieję że przyciągnie to wszelkie istoty ażeby coś zjadły. Zaczął gnieść ciasto. Dodawał do niego jakieś specyfiki ażeby ciasto nie zapadło się. Po chwili poszukał warzyw i ser i zaczął tworzyć pizzę. Gdy już wszystko znalazło się na cieście posypane jakimś proszkiem wstawił pizzę do pieca. W międzyczasie dokładniej zbadał to miejsce. Gdy poczuł że pizza jest gotowa szybko wyjął ją i skropił własnym eliksirem. Ukroił sobie kawałek i delektował się swoją pizzą "Ravioli". Fajnie byłoby tu pracować pomyślał. Wstał i poszedł spytać właściciela o pracę. Po chwili wrócił zostawiwszy notatkę o chęci pracy.

Ostatnio edytowany przez grom79 (2008-07-12 17:43:56)

Gerard wszedł do kuchni. Zauważył Mei siedzącą na krześle i uśmiechnął się.
- Co sobie życzysz? - spytał z uśmiechem. Nigdy nikogo nie częstował swoimi wypiekami które Mu bardzo smakowały.