Zakon Światła Ostoja Fantazji

-Wystarczy, że więcej Cię tu nie zobaczę!- każde kolejne słowo wypowiedziane przez maga ognia było coraz głośniejsze, a ostatnie wręcz wykrzyczane. Jak on śmiał, nabijać się w tak bezczelny sposób. Co to jest, jakaś szkoła nauki wyciągania asów z rękawa i przecinania ludzi na pół piłą?! Nie! To szkoła prawdziwej magii, Magii do ognistej cholery (co ciekawe, niektórzy magowie mają zwyczaj dodawać do słowa "cholera" swój główny żywioł, np. magowie ziemi "błotnista cholera" etc.)! Gdyby Cherr zbyt długo się ociągał i nie zniknął natychmiast czarodziejowi sprzed oczu, czekała na niego seria nieprzyjemnych ognistych kul.
Kolejny kandydat na studenta zadziałał piromancie również na nerwy, ale chociaż był konkretny a mag lubił konkrety. No i miał pieniądze, podał swoje dane osobowe więc z formalnościami nie było większego problemu.

Adramelech wkroczył do sali. Zauważył grupkę ludzi przy pulpicie z papierami. Podszedł do nich i spojrzał z zaciekawieniem. Dojrzał Skimrrę i znajomego maga, Sulama.
- Przyszedłem na wykład. Tutajże się odbywają?

Anielica uśmiechnęła się uprzejmie do urzednika. Nareszcie będzie mogła kontynuować naukę, była taka szczęśliwa.

- Nazywam się Vicky Maes.

Zapłaciła odliczone 250 dukatów.

- Kiedy powinnam zgłosić się na zajęcia i czy potrzebuję czegoś jeszcze? - zapytała przyjaźnie.

Czuła się bardzo podekscytowana.

Weszła do dziekanatu na zapisy. Trochę jej wstyd było, bo nie miała pieniędzy, ale jak tylko je zdobędzie to odda. Zawsze można było porozmawiać w ten sposób. Do banku też nie chciała iść, bo miała i tak już wziąć pożyczkę na otwarcie sklepu jubilerskiego. Rozejrzała się uważnie czerwonymi oczami po pomieszczeniu. Na jej twarzy gościł spokój oraz powaga, trochę tylko gdzieś tam w głębi oczu odbijała się ciekawość. Strój niezmienny miała niezmienny, czyli sukienka i rękawiczki. Włosy nadal związane tak by sięgały do łopatek. Wyczuwała tutaj jakąś energię, jednak nie mogła powiedzieć konkretnie skąd się bierze. W końcu usłyszała dwa głosy i dostrzegła dwóch mężczyzn. Który z nich był dziekanem tego nie wiedziała. Pewnie ten co siedział za biurkiem jak zwykle. Podeszła po prostu do nich i odchrząknęła by dać do zrozumienia, że ona też tutaj jest. Nie było co owijać w bawełnę więc zaczęła od razu - Dzień dobry, ja chciałam się zapisać na naukę magii ognia, jednak jest jeden mały problem, nie posiadam pieniędzy Pewnie teraz zostanie wyrzucona za drzwi. Jako smok nigdy nie odczuwała potrzeby aby mieć pieniądze. Przecież smoki tylko czuły jakiś sentyment do biżuterii, artefaktów, cennych rzeczy, ale nie do pieniędzy. Jako smok też o wiele bardziej odczuwała magię i przez to nosiła rękawiczki, bo jej ręce, aż do łokci były cieplejsze od normalnego człowieka. Mogłaby pomagać w czymś aby odpracować tą cenę. W podstawówce miała się nauczyć liczyć, ale jakoś jeszcze nie dostała zawiadomienia o lekcjach. Zamyśliła się ogólnie nad tym wszystkim, lecz nasłuchiwała odpowiedzi dziekana.

No ale smoczyca nie rozumiała uczuć wyższych. Więc pociągu do urody nie miała. Zdziwienie na twarzy namalowało się przez chwilę gdy usłyszała o opłaconych lekcjach.  - Tak panna Etamin we własnej osobie... dziękuję za opłacenie mi pobytu Odpowiedziała po chwili. Wdzięczność to coś co smokom najciężej przychodziło. Talent w niej? To musiała naprawdę się przyłożyć by nie zawieść oczekiwań pana dziekana. Wzięła głębszy oddech, lekko niewidocznie się uśmiechnęła. Pokiwała głową uzyskując informację na temat gdzie są zajęcia - Dziękuję za informację, do widzenia Szybszym krokiem ruszyła w kierunku wyjścia. Ponieważ się spieszyła okazała brak kultury, bo nie pomachała na do widzenia nestorowi. Pewnie się załamie tym, że nie poznała się na jego urodzie, albo się zdziwi, albo dalej będzie kochał samego siebie. Mimo wszystko po chwili smoczyca zniknęła za drzwiami.

Auriel uczyła się magii od zawsze, jednak jej umysł miał o wiele większe możliwości. Chciała się uczyć coraz więcej, poznawać nowe czary. Postanowiła zajść do szkoły magii i zapisać się na zajęcia. Weszła więc do budynku szkoły, błądziła po korytarzach aż znalazła pokój zapisów. Weszła do niego.
- Dzień dobry, chciałbym się zapisać do szkoły. - powiedziała.

Pokiwał głową na zgodę, starając się uchwycić spojrzenie maga. Wędrował gdzieś. Coś musiało się stać. Myśli Eliana zasnuły najprzeróżniejsze zdarzenia, jednak żadne nie pasowało do tego miejsca.
Wyjął sakiewkę z dukatami
- Elian, magię ognia chciałbym poznać - podsunął sakwę. - Proszę odliczyć - dodał z uśmiechem. Nie przejmował się tym, że nie potrafił liczyć. Jeszcze.

Mag błądził trochę dłońmi, łapiąc przy nieudanych próbach powietrze, w poszukiwaniu sakiewek z dukatami. W końcu jego długie smukłe palce zacisnęły się na pieniądzach. Przez sekundę warzył oba mieszki w dłoni, a na jego ustach pojawił się nikły uśmiech, który dostrzegłoby tylko najbystrzejsze oko. Z jego palców wytrysnęło światło, a po chwili złoto zniknęło, a Auriel i Elian otrzymali swoje legitymację.
-Gratuluję.- powiedział czarodziej tym razem mówiąc w kierunku sprzątacza, który właśnie przechodził obok.- Zostaliście studentami szkoły magii. Dziekan został już o tym poinformowany i chce was natychmiast widzieć w swoim gabinecie. Proszę iść schodami do góry.