Zakon Światła Ostoja Fantazji

-Oczywiście- Szihab mruknął i znów się zamyślił- Ale z naszymi siłami mogliśmy rozbijać niewielkie oddziały, patrole, niedobitków i Tabory. Ale po tym wszystkim zostało nam za mało sił... A y co? Ciebie walka z Chaosem nie dotyczy, hę?

- Co za kretyn wymyślił te cholerne podziemia! - Warknęła do siebie, gdy trafiła na kolejne rozstaje. Trafić chciała do zakonnych spiżarni, a znalazła się w miejscu, którego w żadnym razie nie rozpoznawała. Wilgotne, kamienne ściany, tlące się pochodnie i brudna podłoga wszędzie wyglądały tak samo i raczej nie napawały optymizmem. Jak dodać do tego przejmujący chłód zakątka i ciemności między kolejnymi latarniami to, nawet u najodważniejszego, wyobraźnia zaczynała pracować na wyższych obrotach. Ireth słyszała kiedyś opowieści o zakonnych podziemiach. O dziwnych, niezidentyfikowanych dźwiękach, o ludziach, którzy ponoć napotkali oślizgłego potwora, o dzieciach, które zbłądziwszy nigdy nie wróciły do swych matek. Oczywiście polimorfka nie dawała im wiary, jednak w takich sytuacjach nawet tak nierealne historie wzbudzały do kiełkowania to ziarnko niepewności. A co jeśli?
Westchnąwszy teatralnie postanowiła pójść w prawo i jeszcze kilka minut poszukać szczęścia. A może uda jej się trafić w bardziej znajome miejsca? Jeśli nie, to zawróci w poszukiwaniu wyjścia, zawsze przecież mogła iść po zapachu, nawet jeśli tylko na trzech łapach. Ireth przymknęła na chwilę oczy, skupiła się w sobie i wyciągnęła przed siebie zdrową dłoń. Szepnęła jedno krótkie słowo i w powietrzu zawirowała, z początku niewielka, ognista kulka. Chwilę później nad ręką wisiała już kula wielkości zaciśniętej pięści. Na tym rozmiarze Ireth zakończyła formowanie zaklęcia. Falujące płomyki nadały jej oczom jakiś dziwny wewętrzny blask, zmieniły ich barwę, gdy polimorfka z pewną smutną fascynacją przyglądała się swemu dziełu. Potem delikatnym skinieniem dłoni odesłała swoją własną latarenkę kilka metrów przed siebie. Ognik oświetlał jej drogę, sprawiał, iż stawała się ona weselsza, dzięki migotliwemu światełku podającym na wilgotne kamienie i odbijającym się od nich pod tak różnymi kątami. W korytarzu zrobiło się cieplej, choć nie pod względem temperaturowym.
Tak uzbrojona, Ireth ruszyła dalej przed siebie.
Skąd miała wiedzieć, że za kilkoma następnymi zakrętami spotkać ją miała kolejna niespodzianka w postaci dwóch istot?

Tam coś się poruszyło, czy to tylko uciekające przed jej ognikiem cienie? Nie, to pewnie tylko wyobraźnia znów płatała jej figle.
To przeszło jej przez myśl, gdy wyszła zza kolejnego zakrętu. I gdy okazał jej się kolejny identyczny korytarz. Ta sytuacja zaczynała ją męczyć. Wciąż te same, zimne i obce ściany. Westchnęła cicho, zrobiła kolejny krok i zatrzymała się gwałtownie. Tak zwana Intuicja właśnie odezwała się w jej wnętrzu z całą swą mocą. Coś tu było nie tak. Jakiś drobny szczegół, który umknął jej uwadze, ale pozostawał na skraju świadomości. Może była to tylko jej wyobraźnia, reagująca w ten sposób na skaczące cienie, może to zmęczenie dawało jej się we znaki, coś jednak w tym miejscu było inaczej niż w każdym poprzednim korytarzu. Chyba.
- Halo? - Zawołała cicho, rozglądąc się uważnie, wytężając wzrok, by przeniknąć jakoś ciemność. Gdyby zmieniła się teraz w zwierzę bez problemu wyczułaby obcy zapach, inny niż woń wilgotnych kamieni. Ale nie robiła tego. Nie widziała jeszcze potrzeby...

Wyłonił się z cienia, stając przy polimorfce, zwieszając głowę tuż nad jej lewym ramieniem. Dłoń, w której trzymał sztylet znalazła się przy szyi z jej prawej strony. Uśmiechnął się tajemniczo, szepcząc do ucha.  - Zabłądziła piękna Pani ? -  Spytał, otwierając oczy. Bacznie obserwował teraz nieznajomą, badając jej ubiór, uzbrojenie i widoczne atuty. Najwyraźniej pałała magią, jednak wampir nie był wstanie stwierdzić jak potężną, bowiem miał o niej podstawową wiedzę. Nie obawiał się jednak, gdyż gra toczyła się teraz na jego zasadach, do momentu...  - A więc przyprowadziłaś znajomych. -  Rzekł, dostrzegając kolejnego nieznajomego. Jego emocje zaś były zupełnie inne. Albo był strasznie głupi pchając się tutaj, albo był geniuszem w walce i bez obawy zdecydował się ujawnić. Zmierzył wzrokiem kolejnego gościa, dociekając skąd zrobiło się tak tłoczno, w dodatku w tym miejscu. Angelus nie był do końca pewny, czy te dwie istoty mają ze sobą coś wspólnego, jednak woląc nie ryzykować, zetknął ostrze sztyletu z szyją polimorfki, pokazując tym samym, że nie ma po co zgrywać bohatera. Z nieudawanym zaciekawieniem zmierzył nowego przybysza wzrokiem. Z jego twarzy zaś nie znikał wcześniej przybrany uśmiech.  - Czego tu szukasz ?! -  Spiorunował go wzrokiem, gdy tylko przyszło mu spojrzeć nieznajomemu prosto w oczy.

-Puść sztylet albo będę musiał użyć siły nienawidzę jak ktoś tak jak ty Wampir jeszcze w dodatku 1 pokolenia  może się poniżać aż do takiego  stopnia naprawdę tego nie rozumiem- skrzywił się lekko Drako . -Ale chyba będę musiał pokazać kto tu tak  naprawdę rządzi  pośród tej  całej zgrai- w tym momencie zamieniłem się w złotego  smoka, lecz nie w była to stopniowa  transformacja ani żadna lekka iluzja lecz to był to bardzo szybki  proces.-i Co teraz powiesz na to  Wampirze mam Cię teraz zjeść czy  puścisz oto  Tą milady spod twego uścisku-

Ostatnio edytowany przez Darken_Larhl19 (2010-11-10 08:06:51)