Zakon Światła Ostoja Fantazji

Nekromanta owinięty płaszczem podszedł do świątyni powolnym krokiem. Gdy mijał próg budynku poczół się dziwnie, bowiem pierwszy raz spotyka się w świętym miejscu. W środku ujrzał pewną osobę stojącą przy ołtarzu.
- Hmm... jakiś mnich? -szepnął do siebie.
Podszedł do osoby wpatrującej się na figurki dziwnych stworzeń, Nadin nie rozpoznawał ich, nieznane Mu były świętości.
- Witaj. Widzę, że podobają Ci sie te dziwne malowidła i figurki... nie wyglądasz mi na kapłana. Od czasu do czasu tu przychodzę porozglądać się i uporządkować me myśli... a Ty co tu robisz?

Zgromadzonych ogarnęło niemiłe uczucie pustki tak zdałoby się nietypowe dla tego miejsca. Z jednych z wielu drzwi okrągłej sali świątynnej wyłonił się wyskoki i chuderlawy półelf w poprzepalanej szacie maga. Gdy dostrzegł ogrom bogato zdobionej złotem i kamieniami gigantycznej wręcz kopuły jedynie uśmiechnął się zdałoby się z pobłażeniem. Obrzucił rozbawionym spojrzeniem ołtarze bóstw, po czym nie zwracając zbytniej uwagi na pozostałych zdjął z pleców plecak który taszczył ze sobą aż z Elanii i począł sie rozpakowywać. Kolejne części dobytku pojawiły się w pobliżu stojącego przy ścianie stoliku. Posłanie, mała tablica, kilka przyrządów alchemicznych, ubrań i ksiąg i to najważniejsze. Niewielki mirhitowy krąg o średnicy może pół stopy. Oparł go o ścianę a następnie z lnianej torby na ramieniu wyjął wyryte topornie na kawałku polerowanego metalu informacje o świątyni. Z braku czegoś na czym mógłby to "cudo" powiesić oparł je o ścianę podobnej jak krąg. Runy okładały się w słowa:

Wszelkie sprawy proszę kierować do zarządcy świątyni - Araviala Nalmbara.
Kontakt ze zmarłą istotą kosztuje 50 sztuk złota.
Kontakt z przedstawicielem bóstwa kosztuje 100 sztuk złota i daje możliwość uzyskania talizmanu zwiększającego jednorazowo moc zaklęć do kręgu 5.

Pod tym wszystkie zostało jeszcze sporo miejsca które niedługo zapewne zniknie.
Załatwiwszy formalnosci Aravial - bo takie było imię półelfa - obaczył gości i przywitał ich skinieniem głowy po czym rzekł melodyjnym głosem z elfickim akcentem i domieszką jeszcze czegoś nieznanego.

- Dopomóc w czymś?

Ostatnio edytowany przez Aravial Nalambar (2008-01-19 13:26:39)

Półelf podrapał się w głowę po w milczeniu po czym wziął do ręki tablicę i zaczął na nią kredą obliczać jakieś skomplikowane wzory...

- Daj mi chwilę. - rzekł. Po kilku minutach odłożył tablicę na stolik z niewyraźną miną. - No dobra to robimy tak. Ja go przywołam na czas rozmowy a ty mi odpalisz pięćdziesiąt sztuk złota. Ale... Hm... Nigdy nie przywoływałem smoka, czy może raczej jego duszy więc... Istnieje ryzyko ze zamdleję. A w tedy sam se gadaj. Nie pomogę ci w konwersacji czy co tam chcesz robić. Wiedz że w przypadku czegoś co nie żyje to nie jest takie znowu proste...

Na chwilę odwrócił się do przybyłej, a rozpoznawszy ją uśmiechnął się ciepło. I poprosił ją gestem bliżej.
- Witaj Ekeno. Chodź bliżej. Co cię sprowadza? - Jego uśmiech był szczery, i on do szczerości bóstw - tych bóstw z odległego świata - miał pewne wątpliwości zaś określenie go jako kapłana obraziłoby go. Dlatego też taką przyjemność sprawiał mu widok polimorfki. Zwrócił się do nekromanty
- To jak? Co robimy?- rzekł półgębkiem

Podrapał się w głowę na słowa Ekeny
- Z drobnym wysiłkiem do zrobienia. Drobnym znaczy omdlenie i wymioty. Do zrobienia, powtarzam. Cena to 50 sztuk złota. Na dom. Droga z Elanii jest tu bardzo długa...

Z uprzejmym uśmiechem schował pieniądze do sakiewki przy pasie płaszcza i sięgnął po tabliczkę i kredę. Zaczął robić obliczenia. Po dłuższej chwili nucąc pod nosem "Coś mnie dzisiaj zje" rozłożył kilka ukrytych w kieszeni płaszcza jadeitów na środku okrągłej świątyni. Strzelił kostkami u palców i zaczął rzucać zaklęcie. Trwało to może z minutę. Z każdą chwilą planista był coraz bladszy i pot występował na jego czoło. Jakieś niepewne zarysy zaczęło się formować w powietrzu. Jakieś sylwetki nabrały wyraźnych kształtów. Planista nie wiedział co to było. Zakończył inkantację i zapadł się w eony ciepłej nieświadomości

Planista chrapał. Obie ciemne otoczone złotawą poświata humanoidalne sylwetki patrzyły przez chwilę po pomieszczeniu. Nie dało się dostrzec wyrazu ich cienistych twarzy. W końcu rozległ się donośny przypominający echo głos
- Co się dzieje? Gdzie jesteśmy? - rzekł mężczyzna cofając się kilka kroków

Ostatnio edytowany przez Aravial Nalambar (2008-01-29 20:57:50)