Zakon Światła Ostoja Fantazji

Nimfa zmarszczyła czoło i spojrzała Lehorze w oczy. Dlaczego niby ma jej oddać medalion? W końcu Fallian pozostawił ją dla Raisy. Siedziała przez chwile cicho. Wzięła do reki kubek i upiła łyk herbaty, ciągle rozmyślając.
- Wybacz, ale nie… - odpowiedziała, odrywając usta od kubka.
Wzięła jeszcze jeden łyk i spojrzała na Aleerę. Zauważyła, że drżą jej ręce. Dziwiła się, że Smoczyca się nie odzywa, a zazwyczaj miała sporo do powiedzenia.

Aleera, gdy usłyszała pytanie Lehory, przestała drgać i uśmiechnęła się złowieszczo. Spojrzała groźnie na czarnowłosą, a następnie na Raisę. Odsunęła nagle krzesło i wstała gwałtownie.
- Wybacz, Pani, muszę już iść. Raiso, spotkamy się jeszcze, wiesz gdzie... - powiedziała i wyszła z herbaciarni. Czuła, że za chwilę wybuchłaby, a na to teraz nie może sobie pozwolić. Musiała wyjść. Gdy tylko zamknęła za sobą drzwi, wzięła głęboki oddech, by się uspokoić. Miała nadzieję, że Raisa będzie na tyle sprytna, że domyśli się, że będzie na nią czekać tam, gdzie się spotkały. A ona tym czasem zapewne wstąpi do karczmy...

A wiec jednak, otrzymała ten medalion od niego. Za medalion Darkusa Mściciela tak bardzo nie była zła, jak właśnie ten, oznakę paladynów. Co się stało, że odrzuca dawne przekonania? Zmienia się. Jeszcze nie wie, czy na lepsze, czy na gorsze. Wiedziała tylko tyle, że jeśli będzie dzięki temu bardziej szczęśliwy, to ona nie będzie nic mu zarzucać.
   Spojrzała w oczy jasnowłosej i uśmiechnęła się słabo.
- Nie wiesz, dlaczego Wam je podarował? - zapytała bez krępacji...

Cichy dźwięk dzwonka nad drzwiami ogłosił przybycie kolejnego gościa.
Anioł stanowczym, aczkolwiek pewnym krokiem wszedł do izby i rozejrzał się. Wystrój herbaciarni stanowczo różnił się od karczmy, czy innej gospody. Lekko uśmiechnął się i przeszedł na środek pomieszczenia. Odgarnął z twarzy włosy, które nawiał mu wiatr i zajął jeden z wolnych stolików przy oknie. Być może spotka tu kogoś i porozmawia. Dawno nie widział znajomych mu osób, nie licząc tych ze szkoły, czy innych miejsc.
Rozejrzał się po klientach "Zaczarowanego Imbryka". Dwie praktycznie obce mu kobiety konwersowały w dość oczywisty sposób. Jedną z nich rozpoznawał. Czarnowłosą nimfę na pewno gdzieś widział, ale w tej chwili nie zaprzątał myśli pytaniem "Gdzie?".
Chciał tu odpocząć chwilę od całego zgiełku.

Ostatnio edytowany przez Elian (2010-06-13 11:03:56)

Z zamyślenia wyrwały go słowa znanej mu nimfy.
- Nie, dziękuję - odparł cicho, zerkając na nią. - Może innym razem - dodał, uśmiechając się lekko.
Tak, ta herbaciarnia jest wyjątkowo cichym miejscem. Może zaprosi kogoś tu na jakieś dłuższe pogawędki. Z pewnością z kimś wymieni informacje i dowie się co nieco nowych plotek. W zasadzie nie lubił tego, ale plotka była źródłem informacji z pierwszej ręki, a znalezienie potwierdzenia było nieco trudniejsze.
- Mógłbym się dosiąść do pań, jeśli można? - Spytał, przekrzywiając głowę, by spojrzeć na drugą kobietę.

Uśmiechnął się lekko i wstał. Powoli podszedł do stolika i odsunął wolne krzesełko. Usiadł, przyglądając się nieznajomej, jakby ją gdzieś widział.
- Elian jestem - mruknął, starając się brzmieć grzecznie.

Lehora usiadła przy stoliku i przypatrywała się Raisie. ,,Nie, przestań..." - skarciła sama siebie w myślach i starała się miło uśmiechnąć. Czy jej się udało, czy nie, zapewne ocenią to jej goście. Westchnęła lekko i oparła łokieć o blat, a głowę o dłoń. Przeniosła wzrok na anioła.
- Coś Cię tutaj sprowadza, Panie? - zapytała i zaczęła wybijać paznokciami bliżej nieokreślony rytm...

Lehora starała się przypomnieć sobie, jakie herbaty widziała podczas sprzątania. Uśmiechnęła się, gdy dostała olśnienia.
- Napary owocowe, ziołowe, czarne, zielone i białe... - wyliczyła i uśmiechnęła się. - Zaparzyć jakąś, Pa... Elianie? - zająknęła się. - Zostań tutaj, ile tylko będziesz chciał... - dodała i uśmiechnęła się. Spojrzała ukradkiem na Raisę, po czym szynko zwróciła wzrok ponownie na Anioła.