Zakon Światła Ostoja Fantazji

- Jeżeli ktoś się pomyli, to nieszczęście i smutek podaruje jedynie sobie - sprostowała - przyprawione zgryzotą i osamotnieniem. - westchnęła i zabrała rękę znad wody. Przeciągnęła nią po łydce, wcierając kropelki w materiał luźnej szaty.
- Stosunki z duchami nie są tak skomplikowane jak stosunki z żywymi - zaśmiała się rozbrajająco - Jak duch mówi Ci, ze nie to znaczy nie. Z człowiekiem nigdy nic nie wiadomo - parsknęła rozbawiona i zmieniła temat, gdyż jak na jej gust zaczynał się robić zbyt ciężki i nie służył odpoczynkowi. W swawolnym nastroju machnęła ręką ochlapując nieco anioła. Zachichotała jak to nimfa.
- Z duchami się cudownie żartuje, o ile nie trafisz na te przeraźliwie złe i złośliwe, którym ktoś nadepnął na odcisk - mruknęła. Kruk zakrakał na potwierdzenie jej słów po czym przeleciał nad aniołem, delikatnie trącając skrzydłem czubek jego głowy i poleciał w dal. Jasmin zasłoniła sobie usta próbując ukryć atak śmiechu.
- Wybacz, ale on też ma prawo do swojej porcji głupoty. Udzielił mu się mój nastrój.  - nadal rozbawiona przeprosiła za swoje i ptasie zachowanie.

Prychnęła na niego z rozbawieniem i chlupnęła raz jeszcze,po czym zauważyła, że anioł unosi się w wodzie. Zmrużyła oczy. Nie oddychał, nie widziała bąbelków powietrza oddawanych przez ciało.
- No bez takich...- z niedowierzaniem uniosła brwi. Jeszcze tego jej trzeba, żeby tu się arcykapłan utopił! Wpatrywała się uważnie, szukając najmniejszych oznak życia. Nie znalazła.
- Na wszystkich.... - błyskawicznie zsunęła klapki ze stóp i ześlizgnęła się do wody. Złapała anioła w poprzek klatki piersiowej, wystawiając mu głowę ponad poziom wody.
- Żeby od zwykłego chlapnięcia? - sapnęła nadal nie wierząc. Ciągnęła anioła w stronę brzegu basenu oddechem drażniąc mu ucho.

Niemal cudem udało jej się zaczerpnąć powietrza zanim wciągnął ją pod wodę. Zaskoczona nie zdążyła puścić go więc teraz kurczowo złapała się jego ramion uznając, że siebie przecież topić nie będzie. Owinęła się wokół niego jak bluszcz zanim uświadomiła sobie, ze woda jej nic nie zrobi. Woda to był jej żywioł, jej maskotka i towarzysz życia. Na sekundę zmrużyła oczy w cwanym wyrazie by po chwili zwiotczeć zupełnie. Pokona go jego własną bronią. Jej mięśnie rozluźniły się, materiał rozłożył się w toni jak wachlarz, unosząc się wraz z wewnętrznymi prądami delikatnie poruszającymi wodą w basenie. Jasmin wpatrywała się w sylwetkę anioła pustym wzrokiem, niewinnym i nieruchomym. Wzrokiem topielicy. Woda przyjęła ją jak swoją. Ciało nimfy dryfując oddalało się powoli od arcykapłana.

Przetrzymała go do chwili gdy miękko ułożył ją na brzegu basenu. Wypuściła powietrze i zamrugała oczami. Jej gałki oczne nieprzyzwyczajone do takiego bezruchu dawały znać o sobie.
- W tej sytuacji chyba jesteśmy kwita - zakaszlała odzyskując oddech. - Nie żartuj nigdy z nimfy w ten sposób. Przepraszam, jeżeli Cię przestraszyłam, ale należała Ci się nauczka.... Na zaś - odkleiła sobie mokre włosy z policzka i odgarnęła z twarzy
- Jestem nimfą, której żywiołem jest woda. Nią oddycham, nią żyję. Nie utopię się, w przeciwieństwie do Ciebie. - dźgnęła go palcem w ramię. - Dlatego nie oszukuj mnie w ten sposób nigdy więcej.

Z udawanym oburzeniem złapała go za wytknięty język.
-  Z tym czymś na wierzchu nie robi się sztucznego oddychania - puściła jego jęzor i zaśmiała się - Musisz się podszkolić mój drogi.
Wyprostowała się i przeciągnęła lekko na macie z trawy morskiej. Gwałtownie uniosła się słysząc o jego udawaniu. Podparła się na łokciach.
- Udawać inaczej?! Nawet nie próbuj! - zagroziła mu ściągając usta w maleńki zafrasowany dzióbek. - Nigdy więcej nie udawaj śmierci. Co będzie jak uwierzę i na serio zacznę Cię ratować? W sposób którego zatrzymać nie będzie możliwości? Albo jak nie uwierzę i nie będę Cię ratować uważając że udajesz to dławienie się? - uniosła brew

- Zdrowiu Arcykapłana jak widzę nic nie dolega - mruknęła podnosząc się lekko i energicznie podeszła do leżanki obok. Miękko opadła na nią w przelocie chwytając puchar z wodą. Upiła niewielki łyczek i ułożyła się wygodnie. Przymknęła oczy pozwalając by woda ściekała po jej ciele i drobnymi kropelkami opadała na podłogę. Mokre włosy rozsypały się na oparciu leżanki i ramionach nimfy cienkimi loczkami.
- Nie mogłabym pozwolić Ci umrzeć, szczególnie z mojej winy - spojrzała na niego poważnie - To się kłóci z moją naturą, lecz resztę potraktuję jako komplement - uśmiechnęła się po czym zapytała swoim zwyczajem dość bezpośrednio - Czujesz się niezręcznie? - zauważyła jego wzrok unikający jej ponad wszelką wątpliwość - Jeżeli moja obecność Cię krępuję to mogę zostawić Cię samego - przebiegła wzrokiem po jego ciele i uśmiechnęła się lekko kryjąc rozbawienie. Niezależne od niego i całkowicie naturalne odruchy ciała Arcykapłana prezentowały się nader imponująco.

- Nie wątpię, ze wszyscy Bogowie wymagają twej uwagi - uśmiechnęła się w odpowiedzi i pozwoliła mu pomóc jej wstać.
- Moją osobą nie należy się napajać. - upomniała go delikatnie - Napajać należy się tym miejscem i jego atmosferą, korzystać z niej w pełni... - podniosła się ujmując jego dłoń - Z przyjemnością cię odprowadzę a i zaproszeniem nie pogardzę, bowiem cenię sobie przyjemność czerpaną z rozmowy - skłoniła się lekko. Szata nadal przylegała do jej ciała lecz sama Jasmin zdawała się w ogóle tego nie zauważać.