Zakon Światła Ostoja Fantazji

Shiro wziął kopertę do ręki i przyjrzał się zawartości.  Następnie jak zwykle odłożył wszystko na biurko.
-Niech tak będzie... Wrócę za nie długo.- Po tych słowach wstał i wyszedł. Nie pożegnał się, nie skłonił czy też nie zasalutował, jak zwykle miał w zwyczaju. Po prostu wyszedł.

Rozległo się pukanie do drzwi, ciche, ostrożne, niemal spłoszone. Dziewczyna w czerni stała pod drzwiami wyprostowana jak struna, w jednej garści ściskając pokrycie lnianej torby. Po chwili - zbyt krótkiej by otworzyć drzwi zapukała raz jeszcze, nieco głośniej, w obawie czy aby ją usłyszano.

Usiadła powoli, z dziwną sztucznością ruchów. Głowa bezustannie lekko opuszczona, tak aby skrywać twarz. Ręce na kolanach, lniana torba na udach, postawa wyrażająca tak skrajny introwertyzm, ze niemal zasysający przestrzeń wokół dziewczyny.

- Dzień dobry pani... Chciałabym poprosić o obniżenie czesnego, lub chociaż jakieś stypendium. Bardzo zależy mi na tym by podjąć studia w tak renomowanej uczelni. Mam pewne naturalne talenta, jednak jak mi powiedziano wymagają rzeźbienia. Nie posiadam niemal złota, tam skąd przybywam wasza waluta jest nie tylko rzadka ale i bardzo droga, do tego nie pochodzę z bogatego otoczenia. Czy mogłabym liczyć na pomoc?

Pokręciła bardzo powoli i nieznacznie głowa.
- Przykro mi pani, ale nie należę do Zakonu Światła. Przybyłam tu ledwie kilka dni przed tym jak wszyscy stracili przytomność, próbuję się ustatkować, wcześniej nie miałam zamiaru nawet pozostawiać na tych ziemiach, teraz poniekąd muszę. Co do talentów... Hm... wiem, jak naciąganie to brzmi niemniej potrafię wkraczać do ludzkich snów. Gdy śpię sama mogę ingerować świadomie, a czasem także zmieniać sny istot znajdujących się w pewnej niewielkiej odległości, na przykład w tym samym pokoju. Kiedyś pewien Mag Fioletu i Zieleni zarazem pomógł mi zgłębić tą w gruncie rzeczy uciążliwą przypadłość. Stwierdził, że jest to rodzaj psionicznego uzdolnienia, wcześniej wprowadził mnie w jakiś trans, nie chciał ujawnić szczegółów. Czy to wystarczy pani? Naprawdę mi na tym wszystkim zależy...

- Czy to absolutnie konieczne Pani? Nie lubię tego, mogę złożyć podpis, włosy przydatne pewnie magom w namierzaniu, ale twarz... Muszę?

Powolnym i niepewnym gestem odrzuciła czarny kaptur na plecy ukazując głowę. Był to delikatnie mówiąc osobliwy widok. Miała szaropopielatą skórę, silnie kontrastującą z krwistoczerwonymi włosami i oczami tego samego koloru - dodatkowo przewijanymi lśniącymi, jasnozielonymi żyłkami. Uszy miała lekko, elfio spiczaste jednak profil twarzy elfi lub ludzki. Ogólnie była bardzo urodziwa, nawet jak na elfią krew, włosy nosiła spięte w ciasny kok, brwi miała modnie wyskubane, rzęsy długie lecz także czerwone. Trudno było określić ją jednoznacznie jako brzydką lub atrakcyjną, ale z pewnością przyciągała wzrok.

- Przysięga lojalności... skąd pewność, że jej dotrzymam Pani? - spytała nic nie sugerującym tonem, jej oblicze nie wyrażało żadnej emocji. - I potrzebuje jeszcze jedynie pięćdziesięciu dukatów Mistrzyni.

Nadal mówiła cicho, lecz gdy już się nie kryła w jej głosie zagościła pewność, słowa stały się ostrzejsze i nie wynikało to chyba z już teraz wyczuwalnego obcego, południowego akcentu.

- Skoro tak twierdzisz Pani, złoto odbiorę gdy zdobędę resztę potrzebnych środków. I dziękuję za wszystko. - powstała nasuwając tymczasem kaptur na głowę ponownie, skłoniła się jej sztywno i skierowała ku wyjściu - Niech bogowie ci błogosławią Pani, niech zwrócą na ciebie uwagę w swym istnieniu. - Rzuciła jeszcze dziwnym tonem wychodząc. Zamknęła za sobą drzwi bezdźwięcznie.