Zakon Światła Ostoja Fantazji

Było już bardzo późno w nocy. Po krótkim zwiedzaniu parteru, poprowadziła Darayawusa schodami na poddasze. Przez ogromne okno do środka wlewało się srebrne światło gwiazd, czyniąc to jedyne pomieszczenie widnym w całym domu. Pokoje na parterze były zacienione przez drzewa rosnące przy domu. Pierwszy raz widziała ten widok z okna. Zwykle w nocy snuła się po mieście, korzystając z braku słońca.
Odwróciła się do towarzysza:
-A więc jak ci sie podoba mój dom?- zapytała uśmiechając się lekko.- Dalej twierdzisz, że mogę równać się z jego urokiem, czy wręcz przeciwnie?

Usiadła na  parapecie opierając się o szybę. Było to dobre zagranie z dwóch powodów. Po pierwsze widziała go bardzo dobrze, a po drugie sama skryła sie paradoksalnie w mroku. Światło z zewnątrz tworzyło jedynie zarys jej sylwetki. Jednak uśmiechnęła się równie złośliwie jak on.
-Hmmm... zaciągnęłam cię w jednym, jedynym celu.- powiedziała teatralnym szeptem.- Żeby ci pokazać jak mieszkam.
Zsunęła się z parapetu i niby zwyczajnym gestem odrzuciła swój czerwony płaszcz na drugi, wolny fotel. Chwyciła ze stołu grzebień i przeczesała włosy. Wyglądało to trochę jakby zapomniała o jego obecności.
-Ale to był mój cel.- powiedziała wracając na swoje miejsce.- Po co ty tu przyszedłeś?

Zmierzyła go od stóp do głów po czym uśmiechnęła się zagadkowo. Przechyliła głowę mrużąc oczy i w końcu odpowiedziała.
-Coś chyba nie w humorze jesteśl.- jej ton był pozornie powątpiewający i niezadowolony, ale były to tylko pozory.- Musisz postarać się bardziej.
Niby to przypadkiem zaczęła się bawić rzemykiem, który ściągał głęboki dekolt jej tuniki, zwykle zasznurowany, aby nie budzić... niezdrowej sensacji. W końcu go rozsupłała i sięgnęła zdrową ręką za dekolt, wyjmując klucz, który zwykle nosiła na rzemyku na szyi.
-Tego szukasz?- zapytała figlarnie.- To będziesz musiał sam sobie to wziąść. A to jedyny klucz do drzwi.
Cofnęła się od okna w mrok pokoju czekając na to co zrobi.

Cofnęła się jeszcze kilka kroków, ale za nią była już tylko ściana. Jednak dalej bawiła się rzemykiem, na którym wisił klucz. Oczy błyszczały jej w mroku na zielono jak dwie latarnie. Słysząc łoskot miała ochote się roześmiać, ale poskromiła to koncentrując się na zbliżającej się postaci.
Otworzyła usta by rzucić jakąś kąśliwą uwagę, ale zrezygnowała. Co ciekawe nie pierwszy raz... Będzie musiała popracować nad tym dziwnym urokiem mężczyzny, który co jakiś czas daje o sobie znać  zniewalając ją. Paradoksalnie podobno teraz ona go więziła...

Czując jego oddech na twarzy i szept w samym uchu przebiegł ją przyjemny dreszcz. I choć była kompletnie unieruchomiona nie zamierzała się tak łatwo poddać. Uniosła głowę, przy okazji pocierając swoim gładkim policzkiem o zarost na jego szczęce co stanowiło dodatkową atrakcję.
-Chyba śnisz...- powiedziała chłodnym tonem.- Jesteś mi winien wynagrodzenie całego tego czasu, gdy cię nie było... A potem być może pomyślę by oddać ci klucz...
Czując, że sięga do rzemienia, wyswobodziła zdrową rękę i zatrzymała jego dłonie. Czuła uderzenie przyjemnego gorąca. Jej ciało wręcz domagało się boleśnie tej sytuacji...

Ten pocałunek był tym na co najbardziej czekała. Odpowiedziała z równym jeżeli nie większym zaangażowaniem. Włożyła w to całą swoją tęsknotę za nim i za pieszczotami, całe swoje porządanie. Po chwili chwyciła klucz i silnym ruchem zerwała rzemyk po czym odrzuciła klucz w stronę schodów. Pomiędzy przyspieszonymi oddechami dało sie słyszeć jego kilkakrotny brzęk. Spadł gdzieś na dół do kuchni i odnalezienie go w tym mroku graniczyło z cudem.
-Ups...- szepnęła.- Chyba go teraz nie znajdziemy... Musimy poczekać do rana, aż zrobi się widno.
I nie czekając na jego odpowiedź zagłębiła się w kolejny pocałunek.

Roześmiała się słysząc jego słowa. Traktował ją jak dziecko, którym nigdy nie była, w bardzo niedziecięcy sposób. Ta perspektywa zdawała się być dość ciekawa.
Jednak nie miała zbytnio czasu się nad tym zastanawiać, umysł zamroczyła jej przyjemność z kontaktu fizycznego, który oferował jej właśnie Darayawus. Kontemplując przyspieszony oddech i kolejne dreszcze przechodzące po plecach, zaczęła wodzić dłońmi po karku mężczyzny. Kolejny raz potwierdzał się wiosek jaki wyciągnęła z bycia kobietą - seks, sen i herbata to trzy największe przyjemności, których już nigdy nie będzie sobie potrafiła odmówić.

Ostatnio edytowany przez Skimrra (2009-03-22 12:45:23)