Zakon Światła Ostoja Fantazji

Patrzył przez dłuższą chwilę na zielarkę przyjaźnie, po czym wzruszył ramionami, tak jakby nie miał żadnych wyrzutów i powiedział ciepło:
- Chujowy sklep. - Po czym przechylił dlikatnie głowę w prawo, ukłonił się i patrząc w podłogę ruszył miarkowanym, spokojnym krokiem w stronę wyjścia widocznie zastanawiając się nad czymś usilnie. Gdy już był na zewnątrz, delikatnie otrzepał swoje szaty z niewidocznego pyłu i ruszył w tylko sobie znanym kierunku.

Ja już przygotowałam herbatę Mruknęła w kierunku Aranel. No stał kubek jej Shiro miał swój i trzeci był dla elfki. Chyba znów przyszedł czas by opuściła jej sklep. Więc skłoniła się do nich w geście pożegnania. Nic się nie odezwała, czy wróci czy też nie. Była jak kot co chodzi własnymi ścieżkami. Po prosty cicho wyszła ze sklepu. Miała nadzieję, że się o to nie obrażą. A jeśli nawet to jej to wybaczą. Musiała odpocząć od miasta, więc ruszyła w kierunku wyjścia z niego.

Shiro pożegnał długowłosą podniesioną ręką, gdyż usta miał pełne. Akurat kończył swoją porcję kanapek. Spojrzał na Aranel i uśmiechnął się kpiąco.
-Głuuupia... Nie wszystkie narkotyki są złe. Wiesz że herbata również jest narkotykiem?- Ze spokojem upił łyk ze swojego kubka.
-Tak samo kawa, czy tytoń... Nie wszystkie narkotyki źle wpływają na organizm, a jednak w pewnym stopniu uzależniają...- Upił kolejny łyk i odstawił kubek na stolik. Zaś z ust jego nie "złaził" kpiący uśmieszek. Zapewne elfka zapragnęła by zabić bo za ten właśnie uśmiech, gdyby nie jej dobrotliwy charakter.
-Po za tym widzę że masz tu niezłych klientów, skoro ten sklep jest taki... - Resztę słów dokończyła jego kreśląca w powietrzu ręka zamiast słów...

Chłopak ponownie kubek, jednak nie zaczerpnął kolejnej porcji płynu. Zamiast tego, zaczął wodzić po nim palcem, zastanawiając się chwilę.
-Nie bądź ignorantką bawiącą się w filozofie. Nie bardzo Ci to wychodzi.- Powiedział mentorskim tonem po dłuższej przerwie.
-Nawet jeśli herbata nie była by szkodliwa, co zresztą jest kłamstwem, to nie zmienia to w cale faktu że jest narkotykiem. Wiele leków przeciwbólowych jest narkotykiem, a jednak używa się ich bardzo często. Nie musiałaś tak od razu naskakiwać na tego chłopa. To był zwykły kmiot, który nie umiał się wysłowić, więc wspomniał o narkotykach. Jeśli powiedział by jedynie "zioła uśmierzające ból, to zapewne nie było by takiego problemu.- Chłopak ponownie westchnął i dopił duszkiem resztę herbaty. Ostatnio coś za często wzdychał... Zapewne nie wyjdzie mu to na zdrowie...
-Ależ z Ciebie wychodzą drobnomieszczańskie nawyki...

Polimorfka zsunęła się z grzbietu półgryfa. Chwilę stała w miejscu ponownie przyzwyczajając nogi do chodzenia. Po tym szaleńczym biegu, czuła się jednak nad wyraz dobrze. Tak jakby z tą przejażdżką znów jakaś cząstka niej samej wewnątrz odżyła.
- Odpocznij, przyjacielu. - Poklepała Lunatiego po łopatce, po czym wzrok swój przeniosła na szyld chaty, przed którą przyszło jej się znaleźć. Alchemik i Zielarz? Tutaj miała go szukać? W miejscu z tego co słyszała obleganym przez znaczną liczbę osób? To wydawało jej się nielogiczne, ale tylko pod pewnymi względami.
Nie wątpiła w fakt, że ten dziwny człowiek musiał tu być, wierzyła węchowi półgryfa, czego jednak szukał? To pozostawało tajemnicą.
Podeszła do drzwi, i zaczęła słuchać. Nie to, że chciała podsłuchać rozmowy osób będących w środku, ale rozpoznać wśród głosów jego głos. Był w środku? Nie, chyba nie. Ale przecież mógł się nie odzywać...
Najpierw zapukała, a potem otworzyła drzwi. Jej oczom ukazało się średnio oświetlone pomieszczenie i dwie osoby wewnątrz. I żadna z nich nie była nim.
Był jakiś nieokreślony mężczyzna, na którego widok dziwnym trafem wszystko zaczęło ją swędzieć (czyżby srebro?) i jeszcze jakaś elfka, w raczej średnim stanie. Biorąc pod uwagę to co powiedziała jej niegdyś Etamin, Ireth wywnioskowała, że elfka to Aranel, właścicielka przybytku.
- Witam. - Powiedziała jakby nieśmiało, jak gdyby nagle uświadomiła sobie, jak bardzo jest tu nie na miejscu. - Chyba jestem nie w porę... To może wpadę później. - Niemal natychmiast zniknęła z powrotem za drzwiami, ganiąc się w duchu za swoją głupotę. Po cholerę żeś tam wchodziła, głupia. Tylko zrobiłaś z siebie jeszcze większego dziwaka, niż już jesteś!
Żywym krokiem podeszła do wodopoju, przy którym stał półgryf.
- To nie tu. Nie ma go. - Powiedziała, na chwilę jeszcze zerkając na chatkę. Udowodniła sobie to, co chiała. Nie ważne, że kosztem swojego dobrego wizerunku...

Ostatnio edytowany przez Ireth (2010-04-19 20:58:48)

-Yhym.. tak.. moze jeszcze chcesz dodać? Masz jeszcze jakieś zastrzeżenia? No to nie krępuj się i powiedz, bo zaraz wychodzę.

Wstała i zaczęła czegoś szukać za ladą. Wszyscy ją dzisiaj irytowali. Czy to przez tę marną ilość buhalówki? A moze coś w niej pękło?

-Nie uciekam Shiro. Idę na grządki. Ale ty zostań, proszę. Jesli chcesz. -i wróciła znów uśmiechnięta Aranel. Znalazła koszyk i już mogła iść.
Wymineła go w drzwiach mierzwiąc mu włosy. I poszła zbierać zioła. Świeże powietrze bardzo dobrze jej zrobi.