Zakon Światła Ostoja Fantazji

-Dobra dobra-powiedział Roberto pokazujac gestem, ze zrozumiał.
Nie był to gest najwyższej jakości, bo jego pióra na skrzydla nie odzwierciedlały wszystkiego tak jak ręka z dłonią, ale smok powinien zrozumieć. Roberto nie musiał się zbytnio napracowywac, bo jedyna istotą w bibliotece, które jeszcze nie uciekły był bibliotekarz. A przynajmniej nie widział nikogo takiego, kto by został. Następnie znowu powrócił do bibliotekarza. Uznał, ze na wszelki wypadek lepiej spróbowac zaklęcie leczące. Curavi - mruknął. Nie spoglądając na bibliotekarza  rozejrzał sei spogladajć na źródło nowego zamierzania. Młody elf włączył się do bitwy i wypuścił kilka strzał. Miał małe wątpliwości, czy potwory w ogóle je poczują, ale uznał, ze dzieki temu szanse na zobaczenie go przez potwory bedą jeszcze mniejsze.. Niestety strzelec zbliżał się właśnie w jeog kierunku, jakby tez chciał pomóc bibliotekarzowi. Już chciał krzyknać, ze da sobie radę, ale w ostatniej chwili ugryzł sie w jezyk bo potwory raczej by to usłyszały, mimo głośnych ryków smoka. Następnie spojrzał na kilka książek, wybrał te, które chciał wypożyczyć i wrócił do bibliotekarza. Gdyby zaklęcie podziałało, obudziłby on się, gdyby nie, oznaczałoby, że zginął.

Gdy bibliotekarz doszedł do siebie Roberto zakończył czar. Spojrzał na smoka, w którego na nieszczęście utkwiło kilka strzał, których celem były mutanty.
-Pomóc ci się ich pozbyć?-spytał się.
Już podchodzil do smoka, gdy zauważył ruszającą się maż. Co to ma byc? pomysłał, ale nie miał czasu na odpowiedź, bo musiła szybko przed nią odskoczyć.
-Radzę ci to zdjać z siebie. I to jak najszybciej-powiedział do elfa, jedncześnie używając skrzydeł, by maź nie mogła go dotknąć. Ta sytuacja coraz bardziej mu się nie podobała. A on przyszedł tu tylko by dowiedzieć się choć trochę o świecie w którym żyje. Wcześniej zabroniono mu tego, i nie tylko tego. Coraz bardziej chciał zmienić przeszłość, niby tak spokojną, ale nic nie wnoszacą. Teraz, gdy próbował to nadrabiać, miał bardoz dużo problemów. Był przygotowany na te pieniężne, ale na mutanty zdecydowanie nie.

-Zaklęcie lecznicze by tego nie wywołało. Jego celem był bibliotekarz.
Następnie Roberto podleciał wyżej, bo strzały mógł wyjąć tylko nogami. Skrzydła podczas latania nie były zdolne do niczego innego. Szybkim ruchem je wyciągnął. PO tych manewrach wrócił do sprawy elfa.

-Sam nie wiem.. Żal tej nogi, ale jeśli nie można zrobić nic innego...
Roberto wykrzywił głowę i spojrzłą na elfa wyrażając zdecydowane zamyślenie. Sam Roberto jednak nie miał zielonego pojęcia, co z tym zrobić. Najłatwiej byłoby uznać za dobrą propozycję Argeza, ale miał do niej kilka zastrzeżeń. Może smokowi było wszystko jedno, cyz elf bedzie miał nogę, czy nie. Roberto patrzył na to zupełnie inaczej.

- Ech... Ty ptaszak! Powinieneś powiedzieć odrazu: Dalej, ale skoro się zastanawiasz zróbmy to inaczej... - Arghez bardziej rozłożył skrzydła tak by "zatkać" dziurę w jednym z nich. Napiął mięśnie i krzyknął - Ta maź jest kleista mocno czy aje się dośc lekko ściagąć? Spróbuję ją poprostu "zdmuchnać" powiewem moich skrzydeł. Taka masa powinna wystarczyć jeśli maź nie lepi się za mocno. Jeśli się nie uda, tniemy! - Arghez napiał się. Przyjął dziwną postawę i cofnął skrzydła. "Naciągająć" je jak najmocniej jednocześnie próbował skoncentrować trochę magii w nich by zpotęgować efekt - Zakryć twarz, zasłonić się ciąłem jak najbardziej i napiać mięśnie by to odeprzeć trochę! Ty ptaszak też! - Krzyknął do Mathewsa i Roberto. Arghez czując maksymalną koncentrację sił w skrzydłach (Tak by nic nie uszkodzić za bardzo oczywiście) i silne naiapięcie mięśni wykonał szybki ruch skrzydłami to przodu. Przy "wypuszczeniu powietrza" mocnął tupnął i lekko się cofnął (Przez siłę odrzutu).

Jak Arghez na początku stwierdził, pomieszczenie było zbyt małe, żeby mógł w pełnie rozwinąć swoje skrzydła. Tak więc smok był mocno skrępowany, i mógł użyć jedynie połowę siły, którą uzyskałby na zewnętrzną. I tu był duży problem - Połowiczny efekt który uzyskał Arghnez był najgorszą możliwością dla biednego elfa. Maź oczywiście została na jego nodze mocno się trzymając, jednak ta na ziemi blisko smoka nie miała już takiego szczęścia- poleciała prosto na elfa, pokrywając go od torsu w dół. Ten dodatkowo pod napływem mini-wichury się przewrócił wprost w kałużę ohydnej mazi. Ta zaczęła energicznie go obchodzić i...zastygać. W mgnieniu oka elf poczuł, że nie może się ruszyć, gdyż ze wszystkich stron krępowała go....zielona skała! Maź momentalnie zastygłą i zamieniła się w twardą substancję trwałą, tworząc z elfa posąg. Jedynym - na szczęście - nie pokrytym skałą miejscem była twarz. Tylko i wyłącznie dzięki temu Mathew mógł oddychac.

- Ej, a w ryj byś chciał! Niech no ja z tąd wyjdę do cholery to Ci powyrywam skrzydła z dupy!
Wnerwiony tym postanowieniem Arggheza, Mathews zaczął krzyczeć. Spojrzał smutnio na Roberto, aby go skusiło do nie robienia tego co rozkazał mu Arghez.
- Zróbcie coś innego, nie raniąc mnie!
Kontynuował elf.
- Może być tak, że jeśli co kolwiek zrobicie jakiejś części mojego ciała, ta odpadnie jak zniszczony kamień. Poszperajcie w książkach! Może znajdziecie coś w Księgach Magii Ziemi.
Uspokoił się i oddycha dosyć ciężko pod presją w jakiej się znajduje biedny elf.

Ostatnio edytowany przez Mathews (2009-04-05 12:31:02)

Roberto cały czas siedział cicho w jednym miejscu, przysłuchując się rozmowie. Smok chciał to rozwiązać najszybcije jak tylko to możliwe, a Roberto był zwolennikiem spokojnego przemyślenia sytuacji i wybrania jednej najkorzystniejszej możliwości. W tej sytuacji jednak smok był górą i swój ostatni pomysł wykorzystał na oczach kreey. Odleciał wiec jeszcze bardziej, by resztki regału nie trafiły w niego.
-Spokojnie, nie czuję się urażony. Kreey to mimo wyszstko coś dużo innego od zwyklych ptaków-odpowiedział smokowi.