Zakon Światła Ostoja Fantazji

Eh...kolejny czas by się pobawić-zachihotała ironicznie.Może i ktoś by pomyślał jaka zabawa lecz ona należała do rodziny barbarzyńców.Wojna Honor Śmierć znała to na pamięć.Nie zależało jej na niczym-Pewnie dużo osób polegnie ale jeśli będziemy razem powinniśmy sę dać rade spojrzała skrzywiona na Zelde.W jej oczach zabłysł
płomień iskra Valentain.To co kochali pomijając rodziny była wojna.Jej akurat za bardzo to nie przypominało czegoś miłego a raczej rzeź dla dorosłych.Co tu robi dziecko ?Takie jest moje przeznaczenie zakaszlała w chustę.
Była zakrwawiona.Czasu nie da się cofnąć-Dobrze No to czas złożyć klocki do kupy zacisnęła w pięści szable.

Bębny przyspieszyły, chorda chaosu ruszyła ustawiona w Falangę. Dwa tysiące zbrojnych ruszyło do ataku. Uderzenia blacha o blachę i potworne okrzyki dobiegały z kilku oddziałów mutantów.

Wampir czekał jedynie aby się zbliżyli.Nagle się rozpadało .Deszcz lał coraz mocniej.
Pogoda nie jest za bardzo dla nas korzystna co nie Zelda-Spojrzała na Łowcę.
Zdjęła płaszcz i rzuciła na ziemię wielki szal owinięty dookoła pasa powiewał.Krople deszczu spływały jej po twarzy.Słychać było okrzyki i stukot bębnów.Teraz nie ma odwrotu-wyjąkała.W co ja się pakuje?-szepnęła.

Ilidan słyszał już tylko odgłosy walki. wyciągną miecze i ustawił się gotowy do starcia z każdym stworzeniem które zjawi się we wrotach. Po drugiej stronie murów jedna grupa mutantów ustawiła falangę przy wrotach. Spojrzał na Gerarda i Uśmiechną się płomienie szalały w jego oczach. W ten dało się w słuch walenie jak by ktoś walił wielkim młotem w bramę fortecy, brama runęła a w niej ukazał się wielki i szeroki mutant, trzymający ogromny młot w jednej ręce a w drugiej gigantyczny topór. Ilidan podbiegł do stworzenia. Mutant zamachnął się tak by przebić Elfa na pół, oddzielając tułów od nóg. Ilidan rzucił się na ziemie. jednak to go miało zgubić bowiem od góry leciał na niego ogromy młot. jednak jeden szybki skok i młot chybił. Ilidan podskoczył do gardła mutanta i przeciął je po czym się szybko wycofał gotów na następnego przeciwnika.

Melodia deszczu rozgrywała na blankach dodając obrońcom otuchy... w cieniu trudniej dojrzeć strzały....

-Zaczęło się... powiedział jakby do siebie
-Zatańczymy ze śmiercią? ,zapytał stojących obok... przelotny uśmiech rozjaśnił mu twarz gdy spojrzał na Save...
Bębny ciągle grały... Olbrzymie mutanty trzymały zwisające na paskach bębny... macki uderzające o blaty dawały potworną melodie... czekała aż będą w zasięgu... eliminacja ich osłabi morale wroga... Falanga na dole jeszcze nie zdążyła się pozbierać... salwa wywołała chaos... na to czekał...

-Celuj... pięciu z lewej, w tym Save i Grom... Celuj w bębny... łucznicy przytaknęli głowami traktując jako zaszczyt komendę skierowana bezpośrednio do nich...
-Pierwszy szereg... Napnij... Drugi szereg....Napnij...- Ostatnie skinienie głowy do towarzyszy...
Pierwszy... Zwolnij... Po chwili Rozkaz potoczył się po murach... Drugi i Bębny...Zwolnij

Jego łuk wydał dźwięk zwalnianej cięciwy... strzała ze świstem wbiła się w brzuch jednego z mutantów.... to nie była rana śmiertelna... -Siti... zaklną w duchu... bęben umilkł...

W ślad za jego strzała wzleciała salwa drogiej lini... Grad strzał był śmiertelny, lecz miejsce przeszytego mutanta zajmował kolejny...

-Pierwsza linia... Celuj aby oczyść bramę... druga celuj... Bębnarze... tak zaczął nazywać piątkę wybranych byli mu potrzebni... Szukać oficerów...

-Napnij- Głośny grzmot oznajmił zbliżającą się burze....

Ostatnio edytowany przez Dark Zelda (2008-08-04 00:41:55)

Ilidan wbiegł na schody prowadzące na mur. Mutanty pobiegły za nim wymachując bronią za Ilidanem. Szybki skok w górę, Ilidan ledwo co wyszedł z tego z życiem. Miecz który miał go trafić walną w ścianą z której poleciały iskry. skoczył w szale na ów mutanta niestety przeskoczył go i wylądował na hełmie mutanta za tym na którego skakał. odepchnął go nogami i sześciu dziwnych stworów poleciało w dół lecz wstały z łatwościom, gdyż byo to nisko lecz nie tak nisko by sięgnąć z dołu mieczem. Ilidan podbiegł do mutanta stojącego kilkanaście stopni przednim i zaczęła się walka, wymiana ciosów. mutant trafił Ilidana w lewę ramie. wnet Elf chwycił ostrze przeciwnika i unieruchomił je wtedy już mógł atakować w dowolne miejsce na ciele mutanta. Wbił Zertron pod kontem od dołu tak iż przerzedł on od jelit aż po krtań upewnił się iż trzyma mocno miecz Ilidan przerzucił nad sobą truchło mutanta które w locie ześlizgnęło się z klingi. Zertron znów zaczął szaleć żądny krwi. Ilidan wiedząc iż sobie nie poradzi krzykną - Elfie ześlij mi tu kogoś do pomocy.

-Jest jest... krzyk jednego z bębniarzy oderwał go od poszukiwania oficerów... Światło błyskawicy ukazało jak masywna postać formuje odział kuszników na miejscu gdzie obecnie walały sie zwłoki bębniarzy...

Odział uformował się... Tam, tam gdzie te trupy... wskazywał młodzieniec wychylając sie zza blanki... był to jego ostatni błąd, błąd kierowany młodzieńczą ambicją.... Grad strzał z liczącego ok trzydziestu mutantów oddziału z trzaskiem odbijał sie od blanek... to była pierwsza salwa... młodzieniec padł obok niego z przebitą strzała tchawicą...

-Pierwsza linia... Zwolnij w groble- Strzały ze świstem zleciały z murów przebijają atakujących i pozwalając obrońcom na chwile wytchnienia...

-Druga linia... Pomścijmy naszego kompana... Zwolnij w kuszników...- Sam obrał za cel oficera.... bębniarze poszli w ślad za nim... Gdym padła komenda z gardeł obrońców doszedł wrzask... okrzyk zemsty... kusze wypadały z rąk martwych właścicieli... salwa oddana w imię zemsty była najbardziej niszczycielska...

Brzdęk zwalnianej cięciwy z łuku Zeldy... sekundę później cztery strzały bębniarzy poleciały w ślad za jego czarnym grotem w kierunku oficera... 

Rosły barczysty mutant dowodzący odziałem kuszników zawył po czym złapał się za przestrzelone ramie... czarny grot utkwił głęboko... świsty skierowały jego twarz ku murom... cztery strzały z głuchym dzwiękiem wbiły sie w jego ciało... gdy konał wyczul w nich słodycz Zemsty...

-Napnij.... Pierwsza Linia...Celuj w bramę... Druga Celuj w środek natarcia... bębniarze... szukajcie oficerów...

Krzyk Sokolicy napełniał ich serca odwagą....

Łowca był wściekły, ale opanowany. Jedyne czego teraz chciał to wyrżnąć w pień wszystkie mutanty zbliżające się do murów Zakonu. Zelda dobrze kierował łucznikami, wielu mutantów padło już od ich strzał. Leksu spojrzł na Zeldę, puszczając mu oko. Wyciągnął strzałę ze swojego kołczanu, napiął na cięciwę. Wstrzymał oddech i jak najdokładniej wycelował. Wypuścił strzałę, a ta wbiła się jednemu z mutantów prosto w grdykę, a ten momentalnie osunął się martwy na ziemię. Wyciągnął kolejną strzałę z kołczanu, a ze swojego płaszcza wyrwał kawałek materiału i nawinął go na grot strzały.
-Kto jest w stanie mi to podpalić? - zapytał wskazując na grot owinięty kawałkiem materiału