Zakon Światła Ostoja Fantazji

Lehora obserwowała całą sytuację. Była w szoku. Nic więcej.
Nie zareagowała, gdy sędzia zbliżył się do niej. Zapytał się ją o coś. Chyba o to, jak się czuje...
-Nie..nic... - powiedziała cicho. Wzrok miała wbity w ziemię, lecz po chwili uniosła głowę i spojrzała błyszczącymi oczyma na Czarnego Smoka.
-Słabo się czuję, tyle... - powiedziała i znowu opuściła wzrok... - Zimno mi...

Okrył ją płaszczem. Dlaczego był dla niej taki miły?
Chciał rozpalić ognisko. Lehora nie miała nic przeciwko. Kochała ogień. Był taki wesoły, taki gorący...
Myślała o wszystkim, o elfie. Jak mógł mówić takie rzeczy? Ona i niewolnica? Nie, to musiałbyć żart.
Tak, będziemy się z tego kiedyś śmiać!
  Ale teraz chciała płakać...

Smok burknął coś niewyraźnie i zbierał dalej drewno. Kiedy nazbierał go dość, wrócił do nimfy. W myślach pochwalił pomysł Ekeny.
- Zaatakuj, a zostanie z ciebie kupka popiołu - uprzedził uprzejmie leżącego kota i zaczął układać drewno na ognisko. Gdy skończył, zdjął rękawicę i przyłożył dłoń do drewna. Po chwili drewno zajęło się ogniem. Kraght założył rękawicę i dorzucił nieco drewna do ognia.
- Mam nadzieję, że jest już lepiej... - tu zrobił gest wskazujący, że czeka na imię.

- Plany są tylko planami - odpowiedział po chwili, Kraght'nar siadając niemal w ognisku obok nimfy i głowy polimorfki. - A nie wcielę ich bez uzgodnienia kilku rzeczy z Mangelem. - Mówiąc to, wsadził rękę do ognia, by poprawić ułożenie gałęzi. Na jego twarzy nie pojawił się nawet najmniejszy grymas bólu. - Na razie powiem ci tylko, że chce mu złożyć szczególną propozycję pracy. Niczego złego mu nie zrobię, chyba że sam będzie próbował coś mi zrobić, ale to oczywiste, bo trzeba się bronić. Martwić się nie musisz. - Wyciągnął dłoń z ogniska. Ubranie nawet się nie osmaliło. - Chcesz o coś jeszcze zapytać?

- Nie przepraszaj - smok machnął ręką. - Gdybyś zapytała się Ekenę - tu wskazał dłonią polimorfkę - o mnie, ta nie powiedziałaby o mnie nawet jednego dobrego słowa. Jednego... - Kraght pokręcił głową. - Są też tacy, którzy lubią spędzać ze mną czas i są moimi dobrymi przyjaciółmi - wzruszył ramionami i zamilkł na dłuższą chwilę. Westchnął i pokręcił jeszcze raz głową. - Po prostu jestem smokiem... - powiedział w końcu.

Ekenę powoli nudziło użalanie sie nad soba nimfy. Ziewnęła przeciągle, prezentujac komplet zębów z imponującymi kłami, po czym zabrała sie za czyszczenie łapy, szczególną uwagę poświęcając palcom i pazurom. Cieszyła się, że jako zwierzę nie mogła mówić, nie musiała więć również odpowiadać, ani komentować. Robiła się senna z powodu ciepła od ogniska i boku o który opierała się Lehora, wiedziała jednak, że nie mogła zasnąć, póki smok był w pobliżu. Albinoska uparcie czyściła futro na łapie, powarkujac co jakis czas na jakąś upartą plamkę.

Myślała chwilę, co odpowiedzieć... Patrzyła się w ognisko, na skaczące płomienie. Było jej już ciepło...
- Moja babka miała przyjaciela. Pomagała mu, parę razy uratowała życie... Dawała przez parę lat dach nad głową, kochała go jak brata... Pomogła mu zbiec, gdy zamordował piekarza. On jednak wrócił i oskarżył ją o morderstwo. Znaleźli u niej w domu dowody zbrodni, które jej podrzucił...
  Moja matka miała przyjaciółkę, która zakochała się w moim tacie. Gdy on nie ulegał jej zalotom, zabiła go, a nóż podrzuciła matce. Musiała uciekać z miasta, ciężarna...
   Szczerze, boję się, że ten los może się powtórzyć, jednak w tym elfie jest coś, co powoduje, że chcę go poznać... Mimo że nienawidzę zabójstwa, on zabijał. Nienawidzę gwałtów, on gwałcił.
Jego zachowanie... nie umiem tego wyjaśnić. Może to po prostu moja głupota! - zaśmiała się.
- A wy? Czemu pałacie do siebie taką nienawiścią? - zapytałą patrząc na Ekenę i Smoka...

Patrzyła na Smoka, gdy ten opowiadał jej o relacjach między nim a Ekeną. Mimowolnie się uśmiechała. ,,Zabawne!" - pomyślała.
- Myślę, że gdyby była w niebezpieczeństwie, pomógłbyś jej... - powiedziała. Spojrzała na ognisko i zbliżyła ręce do ogniska, by jeszcze mocniej poczuć jego ciepło. Jednakze ręki wkłądać do niego nie miała zamiaru... Nie byłoby to przyjemne...