Zakon Światła Ostoja Fantazji

Szaroskrzydły anioł oparł się o ścianę obok drzwi przypatrując się całej scence ze słabo krytym rozbawieniem. Miotająca się po warsztacie krawcowa, poniewierająca po drodze Bogu ducha winnego nekromantę wyglądała całkiem interesująco. Kaithris natychmiast stwierdził, że może to mieć coś wspólnego z wciąż poluzowanym gorsetem.Bezczelne gapienie się na Maladie sprawiało mu przyjemność. Nie zamierzał tego sobie odmawiać. Czekał więc cierpliwie na swoją kolej, trwając w cichej nadziei, że krawcowa sponiewiera również pozostałych klientów. Miał do niej słabość, gdy się złościła.
Westchnął cicho i podziwiał dalej spektakl.
W pewnym momencie jednak zdał sobie sprawę, że gdzieś tu musi znajdować się     mężczyzna       , który doprowadził ją do takiego, a nie innego stanu. Chciałby go ujrzeć. Nie miał pojęcia czemu. On- anioł, został przecież stworzony przez bogów, a nie zrodzony przez kobietę. Zatem pożądanie było mu obce. Zazdrość również.

-O przepraszam! Chyba pomyliłem pomieszczenia. Chciałem trafić do krawcowej a tu chyba jakaś rzeźnia jest...

Zaczął powoli wycofywać się w stronę dziwnie odstających drzwi, mając nadzieję że nikt nie zwróci na niego uwagi. W końcu w sklepie i tak był spory tłok.

Odwrócił się niepewnie. Nie ufał jej zachowaniu gdyż jeszcze przed minutą widział jaką jest furiatką. Jednak pokręcił głową zaprzeczając swoim myślom, które natrętnie twierdziły ze to głupi pomysł i pewnie za chwile ktoś oberwie.

-Eee, to ten... Ja chciałem aby przyszyć na moim namiocie duży czerwony krzyż na białym tle. Jestem medykiem i wkrótce wyruszam na wyprawę i będę w nim leczył ludzi.

Zdjął rozkładany namiot ze swoich pleców i położył na ladzie. Obserwował twarz właścicielki bojąc się e na jej twarzyczce pojawi się jakaś oznaka zniecierpliwienia lub też furii. Wyobrażał sobie jak z sufitu nagle spuszczają się haki do mięsa, a krawcowa zaczyna wywijać nad głową ostrzem topora rzeźnickiego. Dodało mu to otuchy i nawet uśmiechnął się do elfki.

- Po nad to potrzebuje jakiegoś płaszcza na długie zimowe noce. Coś niezbyt wyzywającego. Raczej schludnego i użytecznego. Koniecznie z dużą ilością kieszeni o wielkości takiej żeby zmieściła się butelka wina.

Poczuł że jego mózg przypomina wielki supeł i nie wie co ma właściwie zrobić. Dostał tyle poleceń że większości nawet nie pamiętał. Postanowił się uspokoić i odtworzyć przebieg rozmowy jeszcze raz w myślach.

-Cóż, proporcje i wygląd zostawiam Pani, nie zbyt się znam na tych rzeczach... Ilość czasu, cóż tyle ile będzie to wymagało. Zdaje się na Pani łaskę również w tym względzie.

Następnie powędrował do miejsca wskazanego przez krawcową i czekał aż zostanie zmierzony.

Gdy Maladie wyszła na dobre, nowa krawcowa Madette postanowiła dokończyć co zaczęła poprzedniczka i dopiero wtedy zająć się poprzestawianiem rzeczy w domu po swojemu.
Zdziwiła się troszkę, widząc że Maladie zostawiła wszystko tak po prostu, ale co zrobić.
Zastała w warsztacie człowieka, jakby czekał na obsłużenie.
- Witam, w czym mogę pomóc?- stał w miejscu do mierzenia, ale najpierw musiała się dowiedzieć co wogle miała zmierzyć. Ciekawe, czy ktoś jeszcze zawita dzisiaj do pracowni. Słyszała, że był tu spory ruch za poprzedniej pracującej.

- Tak, że niby ty.- zaśmiała się. Gdyby widział swoją minę...- Jak sam widzisz, muszę Cię obsłużyć od nowa, bo moja poprzedniczka zostawiła tę pracę, a chyba chcesz dostać... eee... to co chcesz żebym ci uszyła.- zaplątała się w wypowiedzi. Tak to jest, jak się chce za dużo wepchnąć w jedno zdanie.

Ostatnio edytowany przez Madette (2009-04-13 14:49:55)

- Dobra dobra, bardziej nie musisz.- zmarszczyła brwi. Wydawał jej się trochę... no nieważne.
- To czego ci trzeba? Koszuli, płaszcza? Bo nie wiem co mam mierzyć.- spytała biorąc do ręki centymetr.