Zakon Światła Ostoja Fantazji

Ogląda przedmioty - Pzrednia robota! Dziękuję bardzo! - Przymierza maskę... Wygodna, chociaż troche ciężka. No cóż, przyzwyczaję się - myśli. Rękawica naprawdędobrze chroniła i na pewno będzie przydatna w pracowni.

Wszedl do srodka i powiedzial- jakis jednoreczny mieczyk. Tani ,zwykly, dobrze zrobiony ,co mi polecisz?
Dzis moja pierwsza wyprawa, potrzebuje cos zamiast tego kijka- i pokazal laske z drewna bukowego.

Dziekuje -i podaje jednego dukata

Rysie nie są na sprzedaż. za nic ich nie oddam. Po pierwsze zapyjaźniłem się z nimi ja. Po drugie, polubiła je Luna. Po trzecie, rosną i są świetnymi opiekunami dzieci. Jak podrosną i się rozmnorzą może dostaniesz jednego malucha którego spłodzą. Na któregoś z tych trzech nie masz co liczyć.

A teraz przepraszam, ale muszę się przygotować na mistrzostwa. Łuku mi potrzeba. Nie wiem kto wymyślił łuki... Kusze są takie poręczne. Taak. Z kuszy to bym postrzelał. Łuki są takie prymitywne. - Mówiąc to wykuwał ze stali mocne sprężyny. - Łuk jest taki... taki fuj! - Mówiąc to znalazł dwie najdłuższe kości suszącego się arbaala i wzmacniał je żelaznymi okuciami. - Będę musiał zapytać jakiegoś elfa co one widzą w tych łukach. - Kończąc zdanie mocował właśnie kości przy sprężynach. Dodał kilka okuć, wzmocnień i łożysk. - Prymitywna broń. Nie cierpię łuków, ale nie wystartować w jakiejś konkurencji z powodu braku sprzętu to wstyd... - cięciwa skręcona z wyczesanego jeleniego włosia wzmocniona stalą sprawowała się doskonale.
Kowal skończył. Na dłoniach trzymał długi łuk wykonany ze stali i kości arbaala. Stalowe sprężyny gwaranotwały zabójczą siłę wystrzału. Broń miała siłę przebicia prawie taką jak kusza. Krótkie stalowe łożysko umożliwiało lepszą celność. Siła naciągu łuku 160kg.
Wymierzył w drzewo i już miał oddać strzał, gdy zapomniał o czymś bardzo ważnym... -Strzały! Będę musiał przejść się do Shiry.

Ze resztki niedźwiedziej skóry wyciął kilka części. Długo męczył się z nitowaniem, ale w końcu skończył. Podwójny pas. Okala właściciela w pasie, znajduje się sześć pochew na moje magiczne sztylety. Druga cześć pasa połączona na trwale z pierwszą przewieszona jest przez ramię. Z przodu wprawiony bursztyn ze zbroją(stary pas się zniszczył...), na plecach kołczan. Jak narazie pusty. Na całym pasie wiele sprzączek, kółek i uchwytów, do zaczepiania lin, łancuchów, toporów i co tylko jeszcze będzie potrzebne, a szkoda żeby zajmowało ręce.

Ostatnio edytowany przez black_wizard (2006-12-27 13:56:14)

Witej Wiz! Wiesz... Przechodziłem koło placu Shiry i zobzczyłem twój łuk w akcji... Przydałaby mi się niewielka kusza, ale żeby była zrobiona w podobny sposób to byłbym bardzo wdzięczny. Da sie zrobić? I ile to wyniesie...? Oczywiście zależy mi na tym żeby była poręczna...

Ostatnio edytowany przez Grogo (2006-12-27 21:12:24)

- Co do materiałów to to co najlepsze... Czyli kość, jeśli takowe jeszcze posiadasz.

Grogo, kości posiadam, ale nie oddam ich. Wybacz, ale mam sentyment do mojego niedźwiedzia.... Znajdź dwie podobne kości udowe jakiegoś zwierzaka.

A co do ciebie Faroth, to nie ma problemu. Stal hartowana przeze mnie, więc pierwszej jakości. -kowal nie przestawał zachwalać swoich produktów, nawet wtedy, kiedy na jego dłoni pojawił się coraz szybciej wirujący i rozgrzewający się kawałek żelaza. Gdy był już ciekłą substancją rzemieślnik dodał szczyptę węgla. ze stali powoli formował się oszczep. ciągle był czerwony. W końcu osiągnął zamierzony kształt. Całe pomieszczenie wypełniło się parą, gdy duch wody schładzał przedmiot. - Jak widzisz, moje przedmioty są robione ręcznie, bez użycia żadnych skomplikowanych maszyn... - Kowal powórzyłoperację jeszcze raz. Kolejne dwie sztuki były z dużo większych bryłek żelaza. - Duży i mały dla mnie, i duży i mały dla ciebie. Całe ze stali, gdyż drewniane drzewce łatwo się kruszą i zmieniają ciągle swoją wagę, co uniemożliwia wprawne i celne rzucanie. Należy się 20 dukatów. Ciężki waży jakieś 3 kg, lekki 1 kg.

- W związku z tym, że kości nie posiadam, a nie wiem kiedy będę miał okazję zdobyć takowe, użyj czegoś co jest na drugim miejscu w testach niezawodności, czyli czegoś niewiele gorszego od kości.