Zakon Światła Ostoja Fantazji

Okazało się, że klucz idealnie pasował do zamka. Skimrra weszła do środka obwieszczając to głośnym śmiechem i od razu minęła salon. Weszła do kuchni z koszykiem w ręce, pełnym tego co udało się zdobyć o tak późnej porze. Ale nie było tego mało, choć nazw połowy w ogóle nie znała.
Postawiła koszyk na blacie stołu i odwróciła sie do Anioła.
-A więc? Co Mistrz Kuchni dzisiaj poleca?- uśmiechnęła sie do niego i mrugnęła.
Machnęła ręką a w piecu zapłonął jasny ogień.
-Chyba się przyda?- zapytała chcąc się upewnić.

Oparła się o blat, za plecami mając okno i w niemym zaskoczeniu obserwowała Anioła krzątającego się po kuchni. Pewnymi ruchami przygotowywał jedzenie, jakby robił to nieustannie. Była pewna, że ona prędzej podpaliłaby kuchnię, niż ugotowała coś, co nadawałoby się do zjedzenia.
-No proszę.- wykrztusiła w końcu.- Wielu rzeczy bym się po Tobie spodziewała, ale na pewno nie czegoś takiego jak gotowanie. Ehh... chyba za dobrze trafiłam.
Na potwierdzenie swoich słów pocałowała go przeciągle.
-No jedz już, widzę, że umierasz z głodu.- roześmiała się wyciągając sztućce z szuflady i podając mu je, po czym wskazała stół pod oknem.

Była ledwie w połowie porcji, gdy skończył.
-To naprawdę jest świetne.- stwierdziła.- Ale ta lwia porcja, jak na mój żołądek nieprzywykły do ucztowania, niestety mnie pokonała. Wybacz, ale więcej nie dam rady.
Odetchnęła jak po dużym wysiłku.
-Ale ty jak widzę wreszcie sie najadłeś.- uśmiechnęła się.- I jak? Lepiej się czujesz?
Zanim odpowiedział ruszyła do swojej piwniczki i po chwili wróciła z butelką wina. Rozlała je do dwóch kieliszków i jeden podała Aniołowi.
-Mojej własnej produkcji.- powiedziała z dumą, obserwując w promieniach zachodzącego za oknem słońca piękny, rubinowy kolor.

Gdy odstawił kiliszek, bez słowa chwyciła butelkę i mu dolała.
-Jak widzisz, wiedźmy mają parę różnych umiejętności zwykle.- mówiła, a w tym czasie kieliszek ponownie się wypełnił.- Ja prócz wróżenia i rzucania zaklęć doskonale znam się na ważeniu tego i owego, co bardzo uprzyjemnia życie.
Odstawiła butelkę i ponownie łyknęła ze swojego kieliszka, po czym odstawiła go i zaczęła zbierać naczynia i krzątać się po kuchni sprzątając. W końcu skoro Anioł gotował, ona powinna pozmywać. Nuciła pod nosem doprowadzając kuchnię do porządku, po drodze upijając raz po raz trochę wina, uśmiechając się cały czas.
Gdyby parę dni temu ktoś opisał jej wydarzenia tego dnia i zeszłej nocy w życiu by mu nie uwierzyła. Ale teraz to było całkiem realne.

Ostrożnie odstawiła trzymany w ręku talerz na stół i odchyliła głowę, pozwalając mu na dalsze pocałunki. Po plecach przebiegł jej przyjemny dreszcz. Takie pieszczoty uwielbiała.
-Zastanawia mnie jedna rzecz...- uśmiechnęła się.- Skąd mogłeś wiedzieć... a z resztą nie ważne...
Oparła się o niego plecami, dłonie kładąc na rękach, którymi ją objął. Westchnęła zadowolona. Kątem oka widziała jak ostatnie blaski dnia pokryły rudozłotym blaskiem białe pióra na szczycie skrzydła Dark'a. Przymknęła oczy, zdając się na inne zmysły.

Ależ on ją denerwował! Droczył się z nią w okropny sposób. I zapewne bardzo go to bawiło. Jednak jej irytacja nie znaczyła, że chce przerwać tę sytuację. Wręcz przeciwnie, jej podświadomość domagała się rozwoju.
Serce przyspieszyło, przetaczając krew dużo szybciej, niż to miało miejsce jeszcze kilka minut temu. Jej biała skóra jeszcze jakby się uwrażliwiła na wszelki dotyk. Oparła głowę na ramieniu Dark'a. Jej uwagę niezmiennie przyciągały ręce Anioła, wędrujące powoli w górę. Kolejna fala dreszczy przebiegła jej po plecach, podsycając jej ochotę na więcej.
Stanęła na palcach i ustami sięgnęła do ust Anioła, rozpoczynając długi i bardzo gorący pocałunek, na który od dłuższej chwili miała ochotę.

Znow poczuła irytację, lecz tym razem z zupełnie odmiennego powodu. Nie wiedziała na czym na się skupić! Czy na wyjątkowo namiętnym pocałunku, czy na tym co działo się powyżej jej pasa. W końcu stwierdziła, że należy wyłączyć świadomość, bo ona w niczym nie pomaga i oddała się zupełnie we władanie swojej intuicji i zmysłów.
Dotyk szorstkich dłoni kowala na jej skórze był doprawdy niesamowity, a być może była to kwestia tej dziwnej wrażliwości, której przed chwilą nabrała jej skóra. Ręka powędrowała w górę, najpierw na policzek, później na kark Anioła, delikatnie go gładząc.
Czuła jak jej policzki zaczerwieniły się. Krew jeszcze bardziej przyspieszyła wzmagając wszelkie odczucia.