Zakon Światła Ostoja Fantazji

Skupiony na płomieniach jedynie słyszał jak Nikol zbliża się w jego kierunku. Nie patrzył nawet w jej stron, sam nie wiedział czemu. Nic szczególnego go nie przejęło... Po prostu - czasem lubił skupić się jedynie na jednej, nic nie znaczącej rzeczy. Tu, w tym przypadku nie było to jednak nic nie znaczące. Co on, czy też inni mogliby zrobić bez ognia? Nawet nie drgnął, odkąd kobieta go obserwowała. Zdawało się, że jedyne czynności jakie teraz robi to mruganie i oddychanie. W myślach jednak rozmyślał nad wszystkim i o niczym zarazem.
Czuł na sobie wzrok Nikoli, jednak nie odwrócił twarzy w jej stronę. Najwyraźniej patrzyła się na niego dłuższą chwilę, gdyż to uczucie zdawało się nie mieć końca. Blondynka przysunęła się nieco w jego stronę. Mogła poczuć ciepło bijące od jego ciała, czy też, jak zdawało się Leedowi, bardziej mu się przyjrzeć.

Leed spojrzał na głowę Nikol. Uśmiechnął się jakby troskliwie i spojrzał na jej włosy.
-Pewnie tak. Cóż, trzeba było przemyśleć sprawę.
Powrócił wzrokiem na płomienie, lecz nie na długo. Będąc teraz tak blisko mógł ze spokojem obadać ją całą. Jak też pomyślał, tak też postanowił. Obejrzał całe jej ciało, od stóp do głów, dokładnie zapamiętując widoki. Mężczyzna, jako assasyn prawie że nie mógł pokazywać innym jakichkolwiek uczuć. Coś jednak było w assasynce, że powoli zmieniał swoje zdanie. Nadal jednak nie chciał tego ukazywać, a już zwłaszcza jej. Trudne było to zadanie, lecz starał się wykonać je sumiennie. Oparł się łokciem o podłogę, będąc teraz w pozycji prawie że leżącej. Głowa Nikol spadła pewnie teraz na jego brzuch. Uśmiechnął się do niej jak do dawnej znajomej.

Spojrzał jej głęboko w oczy, ukazując że nie czuje "strachu", przed jej zachowaniem. Skupiony całkowicie na jej ciele nie czuł nawet, gdy ta podtrzymała się na jego piersi. Nie odpowiedział nic, czekając na jej reakcję. Czy jeszcze bardziej się zdenerwuje?
Jego usta także nie ukazywały żadnych obaw, wręcz cała jego twarz była teraz bez uczuć. Tak czy owak, jego prawie że granatowe oczy nigdy nie okazywały uczuć, które towarzyszą właścicielowi. Jak mogłyby to niby czynić. Już otworzył usta w celu powiedzenia słów "przepraszam", jednak tak naprawdę chciał tylko nabrać Nikol. Dalej prawie że leżał, opierając się o ziemię jednym łokciem. Nie chciał teraz się ruszać, zbyt się rozleniwił całym tym siedzeniem przy ogniu. Było mu tu zbyt dobrze, by teraz zmieniać pozycję. Ciepło, wygodnie. Uśmiechnął się w kąciku ust i dalej spoglądał w jej oczy, drugą ręką sięgając po szal.

Ręką Leeda została zatrzymana przez amazonkę.
*Ignorować? Ja nie ignoruję... * - powiedział sam do siebie, w myślach, nie chcąc zgadzać się z Nikol.
Będąc tak blisko amazonki nie mógł nie poczuć jej obecności. Nie mógł nawet teraz jej ignorować, udawać, że nic nie może zwrócić jego uwagi. Dokładnie wpatrując się w jej oczy... Próbując oswobodzić się z tej niewoli... Nie potrafił jednak przezwyciężyć czegoś, co drzemało w tej istocie. Coś, co powodowało, że z chęcią patrzyłby na nią dniami i nocami. Mimo wszystko Leed nie chciał, by jego myśli wyszły na zewnątrz. Starał się więc nie okazywać tego w jakikolwiek sposób. Jedną rękę miał przygwożdżoną, mimo że silniejszy od assasynki, to nie mogący uwolnić się z pułapki.
Tak, czy inaczej mężczyzna nie chciał dać za wygraną. Nie chciał wykonywać ruchu jako pierwszy, by nie pokazać amazonce, że potrafi go uwieść.

*Cholera... Niezbyt dobra sytuacja... * - powiedział sam do siebie, chcąc jakoś zapanować nad zaistniałym zdarzeniem.
Pochłonięty przez oczy amazonki, nie mogący nic zrobić. Czuł teraz, że długo tak nie wytrzyma, jednakże przez całe życie wmawiał sobie, że obrany cel musi wykonać sumiennie. Nawet, jeśli poświęciłby tym wiele istot, rzeczy, czy nawet i swoje życie. Teraz mógł to udowodnić... Pokusa mogła go jednak przerastać, gdyż nieco osunął się na ziemie. Dalej jednak podtrzymywał swoje, jak i Nikol ciało łokciem. Zaszedł zbyt daleko, by teraz poddać się niczym największy tchórz. Próbując przezwyciężyć, z bólem... Z bólem próbował z tym walczyć, póki co na próżno. Cały ten szept z jej strony tylko pogrążał go głębiej w dół, do którego schodził. Dalej jednak starając się zapanować nad sytuacją pozostał prawie że niewzruszony. Wodził jednak ukradkiem za głową amazonki.

Leed najwyraźniej na próżno próbował odpędzić od siebie pożądanie. Powoli ulegając pokusie, niszcząc swoje twarde postanowienie... Wydobywając ze swojego wnętrza ostatki sił powrócił do pierwotnego stanu. Obojętny na uczucia innych, czyny wobec jego samego. Nie mógł teraz rzucić wszystkiego w zapomnienie, otchłań. Nie, gdy przez tyle lad nie ulegał pokusom, nie wyrzucał słów na wiatr. Zawsze starał się nie reagować na tego typu rzeczy, chociaż udawać, że jego to nie interesuje. Tym razem wszystko było trudniejsze. Bliskość ich ciał, charakter amazonki, jej poczynania... Ledwo assasyn się ocknął, a już z powrotem stawał się niemal innym człowiekiem. Honor, natura Leeda nie mogła jednak pozwolić na ulegnięcie. Zbierając wszystko, co mu do tej pory zostało pozostał prawie że niewzruszony. Ku zdziwieniu samego mężczyzny, a może i nawet Nikoli nie odwzajemnił jej pocałunku. Starając się być taki, jaki był - niezależny, bez możliwości manipulowania jego ciałem, czy też umysłem. Z wielkim więc bólem w sercu, mimo iż kuszenie kobiety obiecywało wiele, nie dał sobą sterować.

Udało się... Udało się nie ulec pokusie i dać Nikol do zrozumienia, że nie będzie z nim tak łatwo. W końcu coś, co ćwiczył przez całe swoje życie przyniosło skutki. Nie mógł przecież teraz się poddać. Resztki sił Leeda pozwoliły mu jednak wytrzymać "atak".
Nie był, jak mogło się teraz wydawać ani w żadnym związku, ani nie był też innej orientacji(...). Póki co, plan assasyna się powodził. Z wielkimi wzniesieniami, ciężkimi do pokonania, lecz brnący dalej, wyczekujący swego. Nie miał zamiaru pokazywać, że jest na wyciągnięcie ręki. Zresztą, nigdy taki nie był. Zawsze ciężko było do niego dotrzeć, choć po ostatnich wydarzeniach nieco się zmienił. Kiedyś niemożliwym było nawet zwykłe zbliżenie.
Jakby nigdy nic się nie stało amazonka zadała pytanie. Leed nie był pewny, ale możliwe, że było to spowodowane chęcią ukrycia tymczasowej "porażki". Uśmiechnął się lekko i owinął lekko szal, nie zakrył jednak ust.
- Coś o mnie? Ciekawego? To prawie niemożliwe...
Głoś miał cichy i spokojny, pomimo że ostatnie wydarzenia prawie nie wyniosły duszy z jego ciała.

-Jeśli widok krwi "braci" rozlewający się po podłodze, tryskający na ściany i twoją twarz jest według ciebie interesujące, to tak. Wydarzyło się w moim życiu wiele takich rzeczy, ale z czasem zaczęło mnie to po prostu... nudzić.
Popatrzył na jej odchyloną twarz, uśmiechając się lekko.
-Cóż, z alkoholem trzeba ostrożnie. Nie wiadomo co by się stało, gdybym cię stamtąd wtedy nie zabrał.
Ściągnął swoje rękawice i rzucił je na pobliską skrzynię. Odchylił trochę szal... Zrobiło mu się nieco za ciepło. Wiele czasu rozmyślał teraz nad tym, co by się stało, gdyby nie został chłodny jak kiedyś. Zostałby bez swojej twarzy, rozkojarzony ciągle przez dotyk Nikoli. Całe szczęście, że resztki jego woli pozwoliły mu zadziałać.