Zakon Światła Ostoja Fantazji

Ukłoniła się do niej nisko- Dziekuję..a teraz coś  specjalnie dla ciebie moja droga...

Kolorowych snów na dobranoc już nikt nie życzy mi
Nikt nie śpiewa mi kołysanek, dobrych ani złych
Nie pamiętam już, o czym były stare bajki mojej babci
Nie pamiętam słów mojej ulubionej kołysanki
I nie wiedzieć czemu, czuję się jakaś dorosła
Sama nie wiem, która w moim życiu to już wiosna
O... jestem, jaka jestem
O... robię to, co zechcę
Chociaż wstaję bardzo wcześnie
Bardzo późno chodzę spać
Czasem nawet sobie przeklnę
Zgadnijcie, jak
Szczęśliwe dni są zapisane w pamiętniku mym
Leżą gdzieś w kącie na strychu, przykryte nie wiadomo czym
Już nie cieszą mnie kolorowe świąteczne prezenty
Już nie działa magia ani czar kiedyś w nich zaklęty
I nie wiedzieć czemu, czuję się jakaś dorosła
Sama nie wiem, która w moim życiu to już wiosna
O... jestem, jaka jestem
O... robię to, co zechcę
Chociaż wstaję bardzo wcześnie
Bardzo późno chodzę spać
Czasem nawet sobie przeklnę
Zgadnijcie, jak
Ze starych zdjęć spoglądają nieznajome twarze
Wczoraj jeszcze młoda, jednak płynie czas tak jak w rzece woda
Dziś wieczorem zasnę tak, wyjątkowo bardzo, bardzo wcześnie
Może umrę we śnie!

Zeskoczyła ze sceny i podeszła do niej- Moja droga...nie smuc się..jutro jest nowy dzień..lepiej zaśpiewaj ze mną...mam nadzieję że cię nie uraziłam?- przytuliła ją lekko

- Ja coś zaśpiewam - Maud zjawiła się nagle za scenie

Pusta ulica,                                                 
brudny bruk                                             
Wielka kałuża -                                             
ocean mych dusz!                                           
Moja kropla, łza                                           
morza cierpień,                                             
ślęczę, nie widzę,                                         
gdzie ja stoję!                                               
                                                                 
Podchodzisz do mnie,                                 
widzisz moją łzę.                                         
Pytasz zatroskany:                                       
"Co Ci stało się?
Czemu odchodzisz,                                   
nie śmiejesz się z nami,                             
nie siedzisz,                                                 
tam gdzie siedzimy my?"                               
Skończyłeś.
A ja patrzę Ci w oczy,                                     
widzę w nich litość,                                       
Jakbyś w duchu                                           
kpił sobie ze mnie.                                     
Znajomy...                                                   
                                                                 
Krzyczę                                                       
"Jestem inna!"                                         
I pchnęłam go
I więcej już nie widziałam.

Idę dalej ścieżką życia,
morze cierpień
wisi nade mną.
Nie widzę już nic
Udaję ślepą,
patrzę nie widząc                                         
w moją przyszłość.                                     

Rani moja dusza,
nie zostaje mi nic,
rozpalone policzki,
mokre od łez.
Rozżalone usta
pełne cierpienia,
wykrzywiają się
bo jestem inna.

Chodzę po świecie zupełnie sama,
nie widzę już
tych radosnych śmiechów słońca.
Wchodzę w kałużę,
padam na ziemię.
Nagle myślę:
Nie chcę już żyć!
Nie obchodzi mnie nic,
żadne serce,
żadna dusza
żadna łza.
Nikt nie będzie płakał przecież...

Mój ból ustał.
dźwięczy mi w uszach,
ostatnia łza...
I nie ma żadnych pożegnań.

Umrę tu,
z poezją jedyną.
Tylko ona była ze mną.
Może, gdy umrę
Uroni po mnie
jedną,
jedyną,
łzę?

Maud skończyła i pchnięta jakimś dziwnym ruchem, zeskoczyła ze sceny i usiadła przy stoliku.

Możliwe...-Szepneła i uśmiechneła się szeroko gdy tamta skończyła. Wskoczyła na scenę i zaśpiewała:

Ile jestem ci winien
Ile policzyłaś mi za swą przyjaźń
Ale kiedy wszystko już oddam czy
Będziesz szczęśliwa i wolna ty
Ale za nim pójdę chcialbym powiedzieć ci że

Miłość to nie pluszowy miś ani kwiaty
To też nie diabeł rogaty
Ani miłość kiedy jedno płacze
A drugie po nim skacze
Bo miłość to żaden film w żadnym kinie
Ani róże ani całusy małe duże
Ale miłość kiedy jedno spada w dół
Drugie ciągnie je ku górze

Ile jestem ci winien
Ile policzyłaś mi za swą przyjaźń
Ile były warte nasze słowa
Kiedy próbowaliśmy wszystko od nowa
Ale za nim pójdę chcialbym powiedzieć ci że

Miłość to nie pluszowy miś ani kwiaty
To też nie diabeł rogaty
Ani miłość kiedy jedno płacze
A drugie po nim skacze
Bo miłość to żaden film w żadnym kinie
Ani róże ani całusy małe duże
Ale miłość kiedy jedno spada w dół
Drugie ciągnie je ku górze

skończyła...

- "Żyję w śnie, wzywając twojego ducha..." - nimfa szepnęła sobie cichutko, przymykając oczy. Lekka kropelka, spłynęła jej po policzku.. Jak łza..

- A ja znam coś takiego:

Jestem jak kwiat
Który rośnie
W miejscu gdzie nic
Inne nie chce
Zapuszczam tu swój korzeń
Bo źródła tu są najlepsze

Najlepiej rosnę kiedy
Karmi mnie mój ból
Najlepiej chociaż nie ma
Światła tu
Kiedy mój lęk wypełnia mnie
Jak gęsta mgła
Rosnę
Zapach życia mam...

- Heh sala balowa zmieniła sie w filharmonię - zachichotała. - No ale skoro nie ma z kim tańczyć to tak bywa...