Zakon Światła Ostoja Fantazji

Anioł mrugnął kilkukrotnie. Skupił się na swym lęku. Na wojnie.
Widział przez moment zakrwawione ostrze swego miecza. Zatrząsł się mimo woli.
Widział jak skazywał swych braci i niejednokrotnie sam egzekwował wyrok odcinając im skrzydła i spychając z niebios.
Widział bezlitosne działanie jego wojsk w walce z buntownikami.
Widział pustkę w oczach przyjaciół którymi przeorał Zmierzchem. Odetchnął kilkukrotnie. Spojrzał na elfkę. Na jej oczy... W oczach bowiem kryły się wielkie tajemnice.
Lekko musnął swą dłonią jej policzek. Kontakt fizyczny zawsze mu pomagał. Starał się otworzyć umysł na jej myśli. Starał się je odczytać. Prawą ręko trzymał pióro nad pergaminem będąc gotowym naskrobać informacje które wyczytał... Które uzyskał.

Save ściągnęła z siebie płaszcz przy okazji dochodząc do wniosku ,że uwaliła się atramentem.Przetarła ubrudzone miejsce dłonią kilkakrotnie na tyle mocno ,że z plamy pozostało nic oprócz czerwonej plamki od otarcia.Pokiwała głową delikatnie po czym omijając ławki podeszła do Anioła.Zbytniego wyjścia nie miała niezależnie jak wielkie uprzedzenia do Aniołów posiadała.Uśmiechnęła się przyjaźnie nawet jeśli była lekko skrępowana całą sytuacją.Chrząknęła cicho.-No to zaczynamy...-westchnęła cicho marszcząc delikatnie czoło i przybierając poważny wyraz twarzy chwyciła go za materiał od szaty delikatnie trzymając.
Czego się mogła bać?Jest wiele rzeczy których boi się Save.Niezależnie jak lekkoduszna potrafiła być z zewnątrz ,wewnątrz była kłębkiem nerwów.W końcu doszła jednak do wniosku ,że numerem jeden w ''Czego Boi się Save'' jest na pewno ból ...fizyczny ,bo psychiczny to jeszcze jakoś ujdzie...ale tak z pewnością jest to ból fizyczny i na samą myśl o tym że miała by się w jakikolwiek sposób skaleczyć przechodziły ją ciarki.

Dark dalej trwał z ręką zawieszoną nad kartką. Co prawda wyczuł obecność umysłu Eru, jednak nie był w stanie przeniknąć przez jej uczucia, z powodu złego podejścia do sytuacji. Natomiast elfka najpierw poczuła przemożny lęka, następnie odczuła wyraźnie strach Anioła jak i poznała jego powód, choć nie było to zbyt efektowne - żadnych wizji i fajerwerków. Była to jedynie wiedza sama w sobie, świadomość źródła lęku.

Arghez odczuł wyraźnie lęk Save, jednak na tyle krótko, że nie zdołał poznać jego źródła. Wampirzyca natomiast, zbytnio skupiona na samej sobie, wydawała się być w ogóle nie zainteresowana odczytaniem lęku Anioła. Cóż, była to jej strata.

-Erufaile, bardzo dobrze, oby tak dalej.- odparła natychmiast Skimrra, której obwódki zielonych oczu świeciły jasnym światłem. Najwyraźniej kontrolowała wszystkie procesy mentalne w tej sali.- Dark, bardziej skupiaj się na uczuciach, nie na myślach. Telepatia to jeszcze nie ten etap. Nie mniej, tok myślenia całkiem niezły, próbuj jeszcze raz. Arghez, trochę więcej wiary w siebie. Musisz naprawdę mocno się skupić i wytężyć siłę woli by odczytać ten lęk. Save... cóż, może chociaż spróbuj?
Dobrze, więc próbujcie jeszcze raz. Eru, Ty teraz spróbuj zmienić odczuwanie lęku przez Dark'a w spokój. Reszta niech spróbuje powtórzyć to, co wcześniej.

To, że udało się jej nawiązać więź już za pierwszym razem, było dla niej zaskakujące. Cieszyła się z tego powodu, ale także uważała, aby nie wybić się z rytmu - dalej miała uwagę skupioną na aniele. Zapisała na kartce dwa słowa - wojna w niebie.
Wyglądało to trochę inaczej, niż się spodziewała. Jednak to, co się pojawiło, i tak ją usatysfakcjonowało.
Zastanawiała się przez chwilę, jak zmienić jego odczucia. Współodczuwała z nim - jego lęk biorąc za swój, nawet mimo tego, że miały dwa inne źródła.
Nie przerywając tej więzi, zaczęła wyobrażać sobie spokój. Erufailë wiedziała, że nie może całkowicie się uspokoić - on jeszcze nie poznał, czego ona się boi... Jeśli strach anioła odczuwała jako własny, to pomyślała, że może uda się jego bojaźń przekuć na spokój. Zupełnie tak, jakby chciała sama się opanować, tyle, że nie będąc "u siebie"...