Zakon Światła Ostoja Fantazji

Co poczniecie, jeśli okaże się, że Boga nie ma?

Co zrobicie, gdy nie ma piekła, ani nie ma nieba?

Co zrobicie, jeśli okaże się, że żywot cały

To jedyne, co Ty dostałeś i co ja dostałem?



Wstęp

Te słowa będące często mottem tych istot nie całkiem zgodne z prawdą. Bogowie, piekła i "niebo" istnieje. Tego są pewni. Ale czy są takie jak sobie wyobrażamy? Widomym jest ze nawet bogowie aby czynić cuda muszą się wysilić. Nie mogą ciągle robić tego na co mają ochotę. Od tego mają wiernych. Tych którzy poświecili dusze swoim bóstwom. Oni to w nieskończoność, bowiem nawet śmierć nie może ich wyzwolić, służą bardziej lub mniej zadowoleni nadbytom. Czy to jest los którego pragniesz drogi czytelniku? A co z resztą pytasz? Co z tymi którzy nie są posłuszni bogom lecz wyznają Zło? Demony? Diabły? Po śmieci sami się nimi stają! Pogrążają się w wieczne cierpienie, nienawiść i walkę piekieł i otchłani. Co z tymi którzy całkiem odsuwają się od istot tak potężnych ze dla większości za życia niedosięgalnych? Stają się bezcielesnymi, słabymi i nietrwałymi w świecie pełnym magii duchami. Czyżby taki los także ci nie odpowiadał? To jest twoja alchemiczna recepta. To jest twe wybawienie.

Druga Brama Bishanti

  Co było pierwsze? Bogowie - odpowiada dziecko. I niewiele się myli bowiem Chaos można pominąć. Tak pierwsi byli bogowie, potem zwierzęta, aniołowie i reszta inteligentnych ras. Skupmy się na tych drugich. Wówczas zwierzęta posiadały jedynie Ciało - czyli Pierwszą Bramę Bishanti - nie miały Duszy i Umysłu. Zaś bogom po stworzeniu aniołów naprawdę brakło mocy. Potrzebowali "siły roboczej" i to właśnie nią stały się zwierzęta. "Dostały" duszę. W zamian za wolną wolę i nieśmiertelne życie cielesne tą wątłą gwarancję "lepszej" nieśmiertelności. Potem te istoty wykształciły Umysł i zaczęły rozumieć ich więź z bóstwami. Jedni czcili je dla nieśmiertelności inni - chcący nade wszystko rozumienia tego co ich otacza - szukali sposobu na opanowanie swego istnienia. I znaleźli go. Za wielką cenę i otrzymane niezrozumienie.

Bezduszni

  Tak się określają. Jak licz odtrąca Ciało tak oni odtrącili Duszę. Jako istoty cielesne dorastają to wieki dojrzałości i dalej się nie starzeją. Są niewrażliwi na magię bóstw i ich sług. Podobnie demonów i diabłów. W zamian, gdy umierają, umierają NAPRAWDĘ. Nie można ich wskrzesić lub przynajmniej sposób na to nie jest powszechnie znany. Ich dusze zostały doszczętnie zniszczone - zdezintegrowane. No i jest jeszcze nietolerancja, nienawiść od wielu wyznawców bogów oraz możliwość posiadanie dzieci tylko z innym bezdusznym. Bezduszni otrzymują jeszcze jeden szczegół tego "stanu" który można potraktować jako zły bądź dobry. Potrójne łącze które zespaja Bramy Bishanti nadal istnieje i "szuka" czegoś aby zastąpić duszę. Tak więc gdy bezduszny kogoś zabije stosując pewne konkretne sposoby opisane dalej otrzymuje jego umysł lub nawet drugie ciało uśpione aż do śmierci pierwszego.

Rytuał Odrzucenia

  "Nie chodzi o nieśmiertelność. Chodzi o wolność." taka inskrypcja powinna się znajdować na bazaltowym ołtarzy zdobionym mirhitem. Chcący odprawić rytuał musi leżeć na nim oszołomiony jakimś narkotykiem lub zaklęciem otoczony pentagramem z świec. Do rytuału jest potrzebny jakikolwiek artefakt pochodzenia boskiego lub kapłańskiego. Odprawiający gusła przelewa jago zarówno cielesną jak i magiczną moc na przyszłego bezdusznego. Następnie powinien on rytualnie zranić cel w okolicach serca i spowodować "zamurowanie" duszy stosownym zaklęciem.

(sam rytuał nie zmienia statystyk)

Przejęcie Bishanti

  Gdy bezduszny zabije kogoś raniąc go w serce a krew ofiary obryzga go, po śmierci, gdy jej Dusza i Umysł ulecą Ciało jeśli zapewni mu się opiekę wyzdrowieje i będzie oczekiwać w katatonii na śmierć pierwotnego ciała bezdusznego aby po niej je zastąpić. Jest to jedyna znana możliwość na "drugie życie" takiej istoty i może się udać tylko raz.
  Zaś gdy bezduszny splami się krwią ze skroni bądź potylicy ofiary a ta wkrótce umrze to samo stanie się z umysłem który może wspomagać Odrzuconego lub doprowadzić go do szaleństwa.

Podsumowanie

  Wbrew temu co się o nich mówi bezduszni skłaniają się raczej ku dobry niż ku złu i głównie ku prawu niż chaosowi. Zwykle są skłonni do poświeceń lecz przy tym cyniczni. Są to efekty tego że większość z nich nie boi się śmierci oraz tego że są świadomi jej ostateczności. Liczne religie tępią bezdusznych dla tego ci trzymają się generalnie w ukryciu i konspiracji.

Taka jest cena wolności

Ostatnio edytowany przez Aravial Nalambar (2008-01-28 19:42:20)