Zakon Światła Ostoja Fantazji

Trupiejce   

Jak wyglądają?
Nieduże owady wyposażone w dwie pary podłużnych skrzydeł. Posiadają niewielki odwłok i sporą część tułowia porastają żółte włoski. Głowę charakteryzuje długi nos, w kształcie trąbki oraz wielkie, jak na owada, wystające ślepia. Sześć nóg w locie trzyma ugięte, schowane pod ciałem, mają one wiele włosków, pozwalają utrzymać się na naprawdę śliskich płaszczyznach.

Jakie są?
Są obupłciowe, nie wyróżnia się osobników płci męskiej lub żeńskiej, są samowystarczalne. Żyją w dużych grupach po kilkadziesiąt osobników. Nieczęsto się męczą, potrafią godzinami latać bez odpoczynku na gałęzi, ziemi, czy nawet zwierzęciu. Długie trąbki, zamiast nosa służą do wysysania składników mineralnych z zwłok humanoidalnych, bądź zwierzęcych. Jeśli znajdujesz się w pobliżu stada trupiejców do twych uszu dochodzi bzyczenie głośniejsze od powarkiwań psa. Wchodząc w sam środek grupy tych owadów, prawdopodobnie zostaniesz przez nie osaczony, obsiądą Cię i poczujesz „lizanie” na swej skórze, nie ugryzą ani nie zatrują, jednak jest to uciążliwe.

Gdzie występują?
Trupiejce można spotkać wszędzie gdzie rozkładają się jakieś zwłoki, nie zauważono innych miejsc, gdzie stadnie się zbierają, pojedyncze osobniki czasem latają w pobliżu terenów podmokłych.



Wybuchowy Żuk

Jak wygląda?
Czarny, niewielki, okuty w twardy pancerzyk, sześcionogi z wielkimi szczypcami u nasady otworu gębowego. Żuk ten posiada dwie pary skrzydeł ukrytych pod twardym pancerzem, a w odwłoku ma ukryty swego rodzaju rozpylacz, niewiększy od jego nogi.

Jaki jest?
Owad ten nie należy do agresywnych, duże szczypce służą mu do walk godowych z samicami. Jego jedyną bronią, a właściwie środkiem obronnym, jest rurka w odwłoku, z której wylatuje substancja o drażniącym zapachu. Należy uważać, by substancja owa nie dostała się do oczu, ani na skórę, gdyż posiada właściwości kwasu. Wystrzeleniu tej mazi towarzyszy dźwięk podobny do splunięcia przez rurkę. Skrzydła znajdujące się pod pancerzem nie służą lataniu, owad jest za ciężki. Rozpostarte skrzydła trzepocą, wydając szeleszczący dźwięk, odstraszają środowiskiem ten sposób mniejsze drapieżniki.

Gdzie występuje?
Ich środowiskiem jest zarówno las, jak i niekiedy środowiska ludzkie, na co trzeba uważać. Chodzą z dużą łatwością po skosach, jak i suficie, lubią chować się w cieniu.



Pięknoskrzydły

Jak wygląda?
Dwa, symetryczne skrzydła o wspaniałych barwach i kształtach, czułki zakończone spiralami i 4 krótkie odnóża przyozdabiają pokryty krótkimi włosami tułów motyla. Odwłoki u samic są białe, a u samców gatunku są zazwyczaj czarne lub szare. Wspaniałe wzory kontrastują z kolorami skrzydeł i wprawiają w zdumienie najwytrawniejszych malarzy i mecenasów sztuki.

Jaki jest?
Można powiedzieć, że to bardzo dumne i arystokratyczne stworzenia. Latają zwinnie i z gracją, przysiadają tylko na najpiękniejszych kwiatach. Elfy, jako istoty związane z przyrodą, doznają „łaski” od strony Pięknoskrzydłych, kiedy one siadają im na ramieniu, choć na moment jedynie. Poruszają się w niewielkich stadach po kilka osobników, zazwyczaj pięć lub sześć ciemnych i jeden biały motyl.

Gdzie występuje?
Piękne ciągnie do pięknego, jeśli ktoś posiada ogród z kwiatami i dba o owy, może być pewien, że w ciepły słoneczny dzień Pięknoszkrzydłe zawitają tam. Nocą chowają się wspólnie wśród drzew, liści, bądź nawet domów mieszkalnych.



Ptak Nocy

Jak wygląda?
Rozmiary przybliżone do Pięknoszkrzydłych, z tą różnicą, że mają podwójne skrzydła kolorów brązowo pomarańczowych z domieszką czerni i szarości. Są dwa symetryczne większe skrzydła bliżej głowy oraz dwa mniejsza w tylnej części tułowia. Na nich zaś wzory nie tak piękne, aczkolwiek także przykuwają wzrok i potrafią zachwycić. Ich wygląd charakteryzuje się wydatnym odwłokiem, który w locie podkurcza się pod tułów i jest trzymany przez zgięte odnóża w liczbie sześciu, sześciu także sporej wielkości głowa, która posiada wysuwaną trąbkę do wysysania pyłów z kwiatów.

Jaki jest?
Spotkać je można wyłącznie nocą, niezależnie od pory roku, jednak zależnie od pogody, gdyż wilgotne, deszczowe noce nie są dobrą porą dla tych owadów. Poruszają się samotnie, rzadko kiedy uda się dojrzeć nawet najbardziej cierpliwym obserwatorom większą ich grupkę. Interesujący jest okres godowy tych owadów, zwłaszcza rytuały, które odprawiają, by zdobyć partnera, partnerkę. Zdarza się to kilka razy w roku, nawet kilkanaście. Owad zbiera duże ilości pyłu kwiatowego i zbiera je przez trąbkę, gromadzą się one w odwłoku, który pęcznieje do wielkości tylnego, mniejszego skrzydła Ptaka Nocy. Wzlatują one wtedy wysoko i wyrzucają z siebie ten pył. Zmienia się on wtedy w przepiękne, koloryzujące chmurki, które opadają powoli. Potem osobniki obu płci łączą się ze sobą w miłosnym tańcu w powietrzu.

Gdzie występuje?
Środowisko tych stworzeń to przede wszystkim las i jego okolice, jednak ludzie często sprowadzali je do swych siedzib, gdyż uwielbiali ich godowe pokazy, także w miastach są widywane, może i nawet częściej niż w lesie.

Ostatnio edytowany przez Adramelech (2008-01-03 17:44:56)