Zakon Światła Ostoja Fantazji

Pokiwała głową twierdząco.
- Tak, wszystko dobrze. Możemy iść do gospody, faktycznie masz racje, że to już może być ta pora - uśmiechnęła się, pokazując jednocześnie, że czuje się świetnie. Zarzuciła na ramię skórzaną torbę i gotowa stanęła obok anioła.
- To w takim razie chodźmy - powiedziała, nie zmieniając wyrazu twarzy.

Z uśmiechem na twarzy rozkoszowała się chłodnym powiewem wiatru, gdy dojrzała Wieżę a uszu dobiegła muzyka dochodząca z sali balowej.
- Hmm - uśmiechnęła się szerzej. - Możemy zajrzeć do sali balowej, prawda? - puściła Fileusowi oczko i złapała się go mocniej, ponieważ mieli już za jakiś czas lądować na ziemi.

Chwilę przed szóstą po południu, gdy słośce powolnymi krokami zmierzało ku zachodowi, a powietre stało się trochę chłodniejsze, a za razem lepsze do "odetchnięcia", Elena przyszła prowadząc klacz za uzdę  wprost do Brzozowego Zagajnika.
Dziewczyna nonszalancko oparła sie o pień drzewa i parokrotnie tupnęła ze zniecierpliwienia drobna stópką.
"Loe, Loe, Loe... gdzie u jesteś?!" powtarzała w myślach Anielica. Po chwili to stanie znudziło jej sie na tyle, by wsiąść na konia. Obróciła się za siebie by sprawdzić czy przyjaciółka ni nadchodzi, a gdy upewnila się o jej nie obecności ruszyła stępem. Na początku pojechała kawałek w las, ot kilka metrów, później jednak stwierdziła, ze Chloe moze przyjść lada chwila i wróciła sie krążąc kw okół małej polanki.

-Oo, cześć!- powitała ją radośnie Lena. Zastanawiała janiepewność przyjaciółki, okej, Chloe jeździł konno moze dwa razy w życiu w tym raz zaliczyła taki upadek że obie myślały, iż złamała tyłek (taak, miały po dziesięć lat i były po prostu glupiutkie). Ale żeby zaraz tak reagować...? Czyżby Chloe myślała, że ena planuje zaraz udostępnić jej konia? A może po prostu...
-Boisz się czego?- zapytała z niepewnością. Zmarszczyła brwi i zeskoczyła zgrabnie z konia.- Spoko, nie każę ci jeździc! - roześmiała się krótko.
- Czemu tak długo Cię nie było?

-Znaj moją łaskę. Wybaczam.- powiedziała dziewczyna czyniąc coś w rodziaju znaku krzyża z kamienną mina po czym zaczęła si śmiać. Nigdy nie lubiła tych kościelnych ceremonii, świąc i duchownych. Taak kolejny plus stania się Upadłą.
-Same nudy. Kompletnie nic sie nie dzieje. Nie spotkałam żadnego faceta nie licząc gitarzysty z karczmy...
-Cóż chybat ak. To znaczy tylko stępem albo czymś pomiędzy kłusem a stępem. Żebysmy zachowały równe tempo. A co też chcesz pojechać?- zapytała z przesadzoną słodkością w głosie kryjac rozbawienie. Moge cię wpuścić na Ledę, albo... aaa no tak - klepnęła się w czoło- zapomniałabym! Cóż...zrobiło mi sie głupio, ze spotkałyśmy się a ja nic nie miaam... no więc teraz mam. Postanowiłam przekonac cię do...koni! Znajoma oddała mi swojego i teraz jest tylko twój! Chodzmy po niego! - powiedziała z uśmiechem.

-Ależ musiałam!- stała tam jeszcze chwilę uśmiechnięta tak słodko, że można by dostać cukrzycy od samego patrzenia gdy nagle wybuchnęła śmiechem. To nie był zwykły śmiech, Elena dostała ataku. Wzleciała w górę, by nie upaśc na ziemię i tam łapiąc sie za brzuch powidziała
-T-ty, na prawdę my-myślałaś, że mówi serio?- znów zaczęła się śmiać.-Oh Chloe! Chloe, Chloe, Chloe, zawsze to samo! Chciałam zobaczy jak zareagujesz. No raczej że nie kupiłabym ci konia! Chociaż... fajnie było by z nim wejść do twojego pokoju... przy twojej yyy Konio...fobii? Taak to było by fajne.
Gdy dziewczyna się uspokoiła zleciała na ziemię i powiedziała
- To co? Ruszamy, nie?- Wsiadła na Ledę i patrzyła wyczekująco na przyjaciółkę.

-Zieniłam. Ale nie całkiem.-wyszczerzyła sie. Gdzieś w głębi duszy zawsze poostanie malą, słodką... nie, wróć. Pozostanie małą, uroczą Elle.
-Ah i tak najpiękniejszym żartem młodości było wrzucenie Natalie zdechłych much so paczki bakalii... " te rodzynki smakują inaczej... ale są smaczne. Tylko dziwne..." nie zpomnę jej miny jak wyjęła "rodzynkę" z torebki i sie jej przyjrzała.- Lena zrobiła złowieszczą minę nr. 4 po czym ścisnęła boki konia łydkami, daąc mu znak, by ruszał.
-Hmm...chyba po prostu po zagajniku. A co, masz jakis pomysł?