Zakon Światła Ostoja Fantazji

Sherine spojrzała na Fileusa.
- To wspaniałe uczucie znajdować sie tak nad ziemią. Te czarujące widoki i wiatr we włosach. Druga sprawa to to, że najbardziej zawsze pragniesz czegoś, czego nie masz - zaśmiała się.

- Nie, nie zrobiłabym tego - zachichotała, poczym usiadła ponownie na trawie i przeszukała jeszcze raz zawartość swojej torby.
- A ty co myślisz o takim lataniu, hm? - zapytała, podczas gdy szukała czegoś zawzięcie we wnętrzu torby. Wyjęła szkicownik, kilka luźnych kartek i dalej przerzucała calą zawartość w poszukiwaniu kawałku węgla.

- Rozumiem - przytaknęła - Wszystko ma swoje wady i zalety, nie ma rzeczy ani osoby idealnej. Mam! - wykrzyknęła po chwili z radością odnajdując ostatni kawałek czarnego węgla. Niepotrzebne jej rzeczy włożyła ponownie do torby, zdjęła z siebie sztylet, który cały czas wisiał przy jej pasie i również go tam wrzuciła. Ułożyła rysownik na kolanach i zaczęła robić szybkie, krótkie ruchy na pierwszy szkic. Z uśmiechem zabrała sie do tej roboty.

- Oczywiście to, co widziałam - uśmeichnęła się, rysując kolejną kreskę. Wszystko nabierało już powoli czarnobiałych kształtów. W oddali rozciągał się las i gęste drzewa. W pierszym planie między gałęziami przedostawały sie promienie słoneczne. Wyrysowane zostały najdrobniejsze szczegóły: ćwierkające ptaki, różne gatunki owadów, między innymi parę motyli. Po środku rozciągała się porośnięta trawą polana, a wszystko wyglądało tak, jakby ujęcie zrobione z jednego z wysokich drzew.
Sherine od czasu do czasu przecierała gdzie niegdzie palcem i rzeczy nabierały realistycznych cieni i bardziej wypukłych kształtów. Po jakimś czasie obraz był prawie gotowy, a węgla prawie nie było...
- Zaraz skończę - szepnęła, dalej w skupieniu dodając kolejne linie i cienie.

- Dziękuję - uśmiechnęła się, delikatnie rumieniąc, co zakryła jak najszybciej włosami. Nie lubiła tego czerwienienia się, twarz przybierała wtedy taki nienaturalny kolor. Po skończeniu rysunku, otrzepała najdelikatniej jak mogła kartkę z wszelkiego pozostałego pyłku po węglu, którego już oczywiście nie było. Ostatni kawałek starczył jedynie na uwiecznienie jej pierwszego lotu z Fileusem. Podała aniołowi swoją pracę, jednak wciąż twarz zakrywały czarne kosmyki, dziewczyna czekała, aż policzki przestaną piec i powrócą do swojego odpowiedniego koloru.

Kiedy Sherine poczuła, że gorąco spływa z jej policzków, wstała wypatrując Fileusa.
- I jak? - zapytała, kiedy ten wracał już z góry z jej rysunkiem. - Podoba się? - dodała z lekkim uśmiechem. Po rumieńcu nie powinno widac ani śladu, jednak policzki dziewczyny wciąż były jeszcze delikatnie zaróżowione.

- Nie mam farb - westchnęła - a bardzo zawsze chciałam mieć. No ale nie każdy dostaje to, na czym mu naprawde należy. Mój ojciec... - zamilkła natychmiastowo i nastąpiła dość długa, nieprzyjemna cisza. Sherine przełkneła gulę, która stanęła jej w gardle i zaczeła mówić dalej:
- On wolał szkolić mnie na taką domową kurkę. Gotowanie, sprzątanie a sam wieczorami wychodził sobie z kolegami. Kiedy miałam wolne to kazał mi sie uczyc samoobrony a na urodziny dał mi sztylet. Faktycznie, prezent mi się podobał, był ładny, ale i tak wolałabym farby. Ale on tego nie przyjmował do wiadomości, dlatego sie wyprowadziłam - odetchnęła głęboko, kiedy skończyła już opisywac to drażńiące ją wspomnienie. Czuła też, że powinna to w końcu z siebie wydusić, a zaufać mogła jak narazie tylko Fileusowi.

Nic nie odpowiedziała, wtuliła się mocno w anioła i zastygła tak, próbując zatrzymac dla siebie tą chwilę. Poczuła się troszkę lepiej, kiedy jego dłonie zaczęły głaskać ją po włosach. Schowała twarz w jego ramieniu, a jej ręcę również objęły chłopaka.
- Dobrze - szepnęła w końcu i jak narazie nie mówiła nic więcej, ani też sie nie ruszała z miejsca.