Zakon Światła Ostoja Fantazji

Mały, oprawiony w skórę notes. Dawniej jego kolor był na pewno jaśniejszy, teraz jest brązowy jak ziemia z której go wykopano. Pierwszych stron nie ma, mimo to zaczynasz czytać...


Astron, 27 Esqular, 51279 rok drugiej Ery Ładu

Dzisiejszy poranek przyniósł kolejne złe nowiny. Kotlina Burstak upadła, teraz drogi do pałacu strzeże tylko osiem fortec, Król Utak przebąkuje coś o ewakuacji. Powinnam chyba zaznajomić się z planami ukrytych korytarzy, tak na wszelki wypadek.
Wciąż zastanawiam się co skłoniło króla do mieszania się w tą wojnę. Wszak póki korganie z Uszaat-Balu walczyli z Księstwem Mironu, nam nic nie zagrażało. Po co Utak wypowiedział wojnę Mironowi? Gdzie tu sens? Graniczyliśmy z nimi tylko na południu, a i to tylko przez Jezioro Kaskie, teraz połowa ziem Królestwa jest zajęta przez tych z Mironu.
Czas iść, królowa wydaje dziś bal, wszystkie dworzanki mają rozkaz stawić się na nim.

Silivrien, 29 Esqular, 51279 rok drugiej Ery Ładu

Bal był kompletną klapą, wszyscy bali się odezwać po tym jak straż wyprowadziła tego nieudanego barda, Jastra. Nikt nie wie co on komu przewinił, ani nawet gdzie teraz jest! Owszem, grał kiepsko na lirze, nie znał się na poezji i był natarczywy w stosunku do kobiet, ale żeby od razu miała go łapać straż?
Musiał się narazić komuś na wysokim stołku, w kuchni słyszałam, że może nawet samej królowej! Ale to chyba nie możliwe, jak taki nieudacznik jak on mógłby napastować królową w łaźni?
Bo właśnie to słyszałam w kuchni, że Jastra wlazł za królową do łaźni i próbował ją dotykać. Paranoja, słowo daje!
Dziś idę do miasta, zamierzam kupić sobie coś ładnego na poprawę nastroju, nie jest łatwo być dworką na dworze upadającego królestwa.

Silivrien, 29 Esqular, 51279 rok drugiej Ery Ładu

Jest wieczór, wróciłam z zakupów z dziwnym prezentem.
Jakiś nieznajomy podszedł do mnie gdy stałam przy kramie z bransoletami i wręczył mi całkiem ładny diadem ozdobiony motywem winorośli i węża. Mówił, że kupił go specjalnie dla mnie, bo tak oczarowałam go swoim pięknem! Czułam się taka doceniona, a jednocześnie zaciekawiona. Ten mężczyzna na pewno był duchem, ale nie pochodził z naszych stron. Jego ubiór wskazywał raczej na to, że jest przyjezdnym szlachcicem.
Powiedział też, że za dziesięć dni wyjeżdża, jeśli będę chciała lub musiała, dziwne swoją drogą to stwierdzenie, pojechać z nim to on będzie na mnie czekać co wieczór po zmroku przy studni na rynku. Ciekawe co miał na myśli?

Halimath, 30 Esqular, 51279 rok drugiej Ery Ładu

Dziś w nocy śniłam o tym przystojnym nieznajomym z bazaru. O jego silnych, męskich ramionach, o tych uroczych, czarnych jak noc oczach. Bogowie, jaki on był cudnie tajemniczy! Ten jego wzrok, zatroskany i jednocześnie nieodgadniony, chyba mnie zaklął jakimś czarem! To niemożliwe aby kobieta na moim poziomie zakochała się tak przez jeden dzień!
Śniło mi się też coś innego, coś strasznego. We śnie wstałam i naga przeszłam przez cały pałac niezauważona. Nie pamiętam drogi jaką przebyłam, jednak zostało mi wrażenie chłodu i pewności, że nikt mnie nie zobaczy.
Idąc tak we śnie stanęłam przed drzwiami jakiejś celi, a w niej był Jastra! Pamiętam, że zapytałam go co wie, a on odparł jakieś bzdury. Mówił, że mieli racje, że król chroni swego bękarta i że trzeba to ukrócić. Przez cały sen miałam wrażenie, że bardzo boli mnie głowa, dziwny to był sen.

Angerth, 02 Quesser, 51279 rok drugiej Ery Ładu

Jastra został znaleziony martwy w swojej celi! To okropne! Pewnie dlatego mam problemy ze snem od kilku dni, miałam przeczucie. Moja mama zawsze mi powtarzała, ze nasza rodzina ma skłonności do jasnowidzenia. Pewnie stąd te dziwne sny o chodzeniu i fakt, że budzę się jeszcze bardziej zmęczona niż kładę.
Dodatkowo goniec przyniósł kolejne złe wieści, wróg zdobył kolejne sześć fortec które stały mu na drodze do stolicy. Możliwe, ze za kilka dni już tu będą, zaczynam na poważnie rozważać propozycje nieznajomego, tym bardziej, ze coraz bardziej sensacyjne plotki krążą po pałacu.
Podobno król Utak kiedyś, jeszcze przed moimi narodzinami, sprawował władze nad plemieniem korgan z Uszaat-Balu i dorobił się tam potomka. Ludzko - korgańskie dzieci nie są zbyt piękne, stąd król ukrywał go przez wiele lat sprawowania tam rządów. Gdy odszedł, zostawił chłopca na wychowanie korganom, teraz gdy dorósł chciał, ponoć, zasłużyć na uwagę ojca. Dlatego wszczął tą bezsensowną wojnę i dlatego Utak ruszył mu z pomocą, ciągnąć prawdopodobnie całe królestwo na dno.

Astron, 04 Quesser, 51279 rok drugiej Ery Ładu

Król Utak sam potwierdził plotki które krążyły po korytarzach pałacu, zwołał wielki więc na dziedzińcu i, przebrany za żebraka, błagał nas i całe królestwo o przebaczenie. Powtarzał wciąż, że to ojcowska miłość pchnęła jego, a więc i nas, ku zgubie i, że ostatnie fortece strzegące stolicy upadły. Jeźdźcy z Mironu prawdopodobnie zaczną oblegać miasto już za kilka dni.
Jednocześnie ujawnił, że od czterech dni po pałacu krąży skrytobójca! Ponoć zabił już kilkanaście osób, w tym jego trzech doradców i dowódce pałacowej straży! Jakim cudem on utrzymał to przed nami w tajemnicy?! Jak mógł?!
Jestem taka senna, coraz gorzej sypiam. Te złe nowiny mnie przytłaczają, przegrywamy wojnę, po pałacu krąży morderca, król prawie kapituluje, gdzie w tym wszystkim jest miejsce dla kobiety na moim poziomie?

Halimath, 07 Quesser, 51279 rok drugiej Ery Ładu

Kolejne źle przespane noce, wszystko się sypie. Morderca zabił królową i kilkanaście innych osób. Wszyscy byli największymi sympatykami króla, on sam zmienia sypialnie co kilka godzin by utrudnić skrytobójcy działania.
Mam już tego dość, podjęłam decyzje, uciekam z tym nieznajomym. Nawet jeśli okaże się żebrakiem rządnym mojej cnoty, wole jego niż ten pałac strachu i szaleństwa.


Angerth, 09 Quesser, 51279 rok drugiej Ery Ładu

O bogowie! Król nie żyje! I to ja go zabiłam!
Wczorajszej nocy obudziłam się. Stałam naga nad ciałem Utaka, a w dłoni trzymałam sztylet! Miałam też na sobie ten diadem od nieznajomego, koszmarnie uciskał mi skronie. Zdjęłam go i uciekłam do siebie tajnym przejściem, sama nie wiem skąd o nim wiedziała. Gdy biegłam tym korytarzem czułam zimno i tą samą co wcześniej pewność, że nikt mnie nie zobaczy.
Już wszystko zrozumiałam, byłam narzędziem w rękach tego ducha! To ja mordowałam ludzi w zamku! Jak mogłam?!
Ale teraz już nic nie mogę zrobić, pozostał mi tylko ten nieznajomy. Dziś w nocy uciekam.

Telmar, 10 Quesser, 51279 rok drugiej Ery Ładu

Balzak, mówi że tak się nazywa, wyjaśnił mi wszystko gdy wyjeżdżaliśmy z miasta. Wyjaśnił że to co zrobił podyktowane było troską o istoty żyjące na ziemiach królestwa.
On i Jastra należeli do spisku który zakładał zabicie króla nim ten zarządzi obronę stolicy. W takim wypadku siły księstwa Minoru zrównałby je z ziemią, jak i cały kraj. Tym posunięciem uratowali, to znaczy uratowaliśmy cały kraj.
Gdy zapytałam go dlaczego zabiłam Jastre, odparł że to nie ja go zabiłam. Jastra, jak i on, jest magiem. Przed popełnieniem samobójstwa wysłał swojego ducha do wcześniej przygotowanego ciała w którym teraz będzie żyć.
Balzak wyznał mi miłość, gdy popatrzyłam za siebie i zobaczyłam jak jeźdźcy Minoru forsują główną bramę do miasta, zrozumiałam że we wszystkim ma racje. We wszystkim, w uczuciach także, bo i ja go kocham.
Jedziemy do jego włości, ponoć jego domena znajduje się na południu, to dobrze, lubię ciepło i słońce. Jednak nie mogę zabrać ze sobą niczego co wskazywałoby na moje pochodzenie, aby tam dotrzeć musimy przejechać przez ziemie księstwa, nie mogą odkryć kim jestem. Dlatego zostawiam ten pamiętnik tu gdzie urządziliśmy pierwszy postój. Mam nadzieje, że ty, który poznałeś historie tych ostatnich, szalonych dni, nie będziesz mi miał za złe że wcześniejsze kartki wyrwałam i spaliłam. To było inne życie, ono już nie wróci, a nie było w nim nic ciekawego.
Bywaj podróżniku, ja teraz żyje tam gdzie jest moje miejsce, przy mężczyźnie który skradł moje serce.