Zakon Światła Ostoja Fantazji

  • Pamiętniki
  • Galeria

Reklama

  • Rudik - portfolioKroniki Fallathanu - Najlepszy MMORPG Tekstowy

Gazeta

  • Przesuń w dół scrollem by przeczytać resztę!
    Czytaj więcej...
Facebook ZakonnyRSS
  • Nie jesteś zalogowany.
  • Polecamy: Komputery

Ogłoszenie

Sprawdź fazę księżyców! Posłuchaj herolda! Pokaż list gończy! Sprawdź warunki pogodowe! Zbieraj zioła!
Posłuchaj adepta świątynnego! Sprawdź tablice projektową! Czytaj nagłówek gazety!

Całe forum Zakonu Światła podlega ochronie praw autorskich! Wszystkie prawa zastrzeżone! / All rights reserved!
przerwynikprzerwynik


Optymalne przeglądanie forum umożliwia przeglądarka Opera!

Jesteś nowy/a/e? ABC Zakonu! - kliknij a wiele zrozumiesz!


Aktualnie odbywa się EVENT! Początek w TYM MIEJSCU! Każdy chętny jest proszony o napisanie tam posta który informuje o przybyciu postaci.
przerwynikprzerwynik

Zarząd przypomina o powszechnym obowiązku wypełnienia zakładki "Komunikatory" w profilu. Nie wywiązanie się może wiązać się z przykrymi konsekwencjami, oraz utrudnieniami w grze.
przerwynikprzerwynik

przerwynikprzerwynik


#1 2008-12-21 19:28:21

Kendral

Mieszkaniec stolicy

13589807
Zarejestrowany: 2008-12-21
Posty: 52
Punktów :   
Rasa: Żywy wampir
Profesja: Łowca wampirów i mutantów
Praca: 50
Totem: S=5; W=5; Sz=5; I=5; M=5; U=0
Zwierze: 2%

Stara opowieść ( jedna z tych które zasłyszałem i spisałem)

Aquian powolnym krokiem podszedł do budynku. Zatrzymał się na progu. Wyciągnął miecz, przygotował się do uderzenia i wszedł do izby. W środku panował nieprzenikniony mrok. Chłopiec postąpił jeszcze jeden krok do przodu i nagle usłyszał dźwięczne:

-    Klik - to odezwała się płytka w podłodze

Zdążył tylko pomyśleć, że właśnie popełnił życiowy błąd, kiedy wielka strzała zakończona czerwonym grotem przeszyła jego serce. Upadł na ziemie i leżał tak chyba godzinę. Tak mu się przynajmniej wydawało. W rzeczywistości nie minęła nawet minuta. Poczuł, że jednak żyje.
Wstał. Dotknął miejsca, w które trafiła go strzała. Nie znalazł tam nic. Spojrzał w to miejsce i spostrzegł, że strzały rzeczywiście tam nie ma. Wybiegł na zewnątrz wskoczył na konia i już miał zamiar odjechać, kiedy usłyszał w głębi sali skrzekliwy śmiech.

-    Ha ha, powinieneś poćwiczyć uniki, chłopcze. - Aquian zobaczył dobrze znaną mu sylwetkę przygarbionego starca.

-    Nie p-przybyłem tutaj, ż-żeby się ze mnie śmiano. Przyniosłem t-to, co chciałeś. Wiedz, że k-kosztowało mnie to w-wiele trudu. Musiałem z-z-zabić stra... - Nie dokończył, bo w tej chwili starzec przerwał jego wywody:

-    Nie obchodzi mnie jak! Obchodzi mnie, żeby nikt nie widział powiązania tej sprawy ze mną! - Głos starca stawał się coraz bardziej groźny - A teraz dawaj!

-    J-już j-już, o wielki m-magu Endrigornie - chłopiec wyciągnął z tobołka wielki krwistoczerwony rubin - c-czy teraz b-będę mógł poznać p-prawdę o sobie? Kim byłem zanim z-znalazł mnie Endrion?

Tutaj trzeba przerwać opowieść i powiedzieć co nieco o bohaterze naszej powieści, Aquianie. Jak się pewnie domyśliłeś, czytelniku, jest on młodym rycerzem. Kiedy był w wieku około trzynastu lat znalazł go na pustyni, nieprzytomnego, myśliwy Endrion. Zaniósł go do własnego domu, nakarmił i napoił, aż chłopiec odzyskał przytomność. Nie pamiętał nic ze swojej przeszłości. Myśliwy nauczył go władać mieczem, rozpoznawać tropy i polować na dzikie zwierzęta. Pewnego dnia, w rocznicę znalezienia go przez myśliwego na pustyni, spotkał starca, który obiecał mu, że powie, kim jest, jeżeli ten przyniesie mu rubin światła. Wyznaczył mu datę i miejsca spotkania. Ten dzień wypadał dzisiaj.

-    Nie, jeszcze ci tego nie powiem, musisz mi przynieść jeszcze niebiańską laskę mądrości, zanim dowiesz się, kim byłeś, jesteś i jakie jest twoje przeznaczenie. A teraz idź!

-    Czy m-mogę zzadać pytanie?

-    Ech, pytania, pytania. Kiedyś ten świat był lepszy. Nikt nie zadawał zbędnych pytań. Ale dobrze, mów!

-    Czy m-możesz wyleczyć mnie z j-jąkania się?

-    Jeżeli to pomoże twojej misji, to tak. Stój i nie ruszaj się przez chwile! - Mag wyciągnął zza paska różdżkę i wycelował ją w Aquiana. - Ermitor denator jakolos dizastors perto! - Kiedy Endrigorn wypowiadał te słowa różdżka zaświeciła najpierw czerwonym światłem a potem niebieskim. - Czy teraz ci lepiej?

-    Chyba tak. Czy już się nie j-jąkam?

Mag trochę się zakłopotał, ale zanim chłopiec zorientował się, że coś poszło nie tak, kazał mu ruszać po niebiańską laskę. I Aquian odjechał szczęśliwy podśpiewując sobie:

-    Już się nie j-jąkam! Już się nie j-jąkam!

Była czarna, gwieździsta, ale zimna noc. Na ulicach Brion, małego miasteczka leżącego niedaleko stolicy, panował spokój. Gdzieniegdzie przechadzali się pilnujący porządku strażnicy. Aquian wiedział, że jego zadanie nie będzie łatwe. "Cóż za pomysły ma ten zwariowany staruszek." - pomyślał. Chciał jak najszybciej ukraść laskę i zanieść ją czarodziejowi. Cieszył się tylko z jednej rzeczy.

-    Już się ni-nie ją-jąkam i będę m-mógł normalnie z l-ludźmi rozmawiać. - podszeptywał sobie przez cały czas.

Wszedł do karczmy. Panował tutaj przyjemny chłodek. Wśród stojących gęsto stolików przepychali się dobrze zbudowani kelnerzy. Za ladą stała przystojna elfka. Miała długie, szpiczaste uszy, długi wąski nos i blond włosy. To do niej skierował się w pierwszej chwili chłopiec. Stanął przy ladzie, zamówił napój rozgrzewający i zagadał do barmanki:

-    P-przepraszam, czy m-mogę znaleźć t-tutaj "przyjaciół"? - bardzo mocno zaakcentował słowo "przyjaciół".

-    Ależ tak, oczywiście, może się pan zaprzyjaźnić nawet ze mną! - W tej chwili zbiła jedną ze szklanek, do której nalewała jakiś trunek.

Cóż, chyba nie zrozumiała - pomyślał, ale próbował dalej.

-    T-to nie t-ak, chciałem s-skompletować ssobie tutaj ddrużynę, bo p-planuje z-zapolować sobie n-na smoka. - Aquian szybko wymyślił wymówkę, dlaczego potrzebna mu drużyna.

-    Entio, smoka? To takie wielkie włochate stworzenie? - Zapytała ciekawie.

-    N-nie, w ża-żadnym w-wypadku! T-to jest wielkie, a-ale n-nie włochate! M-ma takie duże o-ostre zęby i ł-łuskowaty tors. - Jego głos wyrażał zniecierpliwienie. - Ale cz-czy mmoge t-tutaj skompletować t-takową drużynę?

-    No, spróbować zawsze można. Ridina! Ale wątpliwe jest, czy to się panu uda! Mało mamy tutaj odważnych mężów. - Wypowiadając te zdania wyraźnie posmutniała.

Aquian rozejrzał się po sali. W jednym kącie siedzieli jacyś pijacy, rozebrani do pasa, z brzuchami wylewającymi im się znad pasków i grali w karty. "Tacy mi się nie przydadzą" - pomyślał. Spojrzał na środek karczmy. Tam grzecznie paliła fajki grupa nastolatków. Zrobili sobie konkurs, który wypuści więcej kółek z dymu w ciągu minuty. "Tacy też nie". Spojrzał z nadzieją w ostatnie miejsce, gdzie mógłby zaznajomić się ze złodziejami chętnymi mu do pomocy. Siedziała tam piątka obdarciuchów, jak nazwałby ich przybrany ojciec chłopca. Aquian patrzył na nich z odrazą, myśląc "właśnie takich mi potrzeba". Podszedł do nich i zagadnął:

-    Czy m-możemy s-się zzaprzyjaźnić?

Nieznajomi popatrzyli na siebie dziwnym wzrokiem. Poszeptali trochę ze sobą i odpowiedzieli.

-    Tak, myślę, że to możliwe. Tylko niech pan nam powie, jak się pan nazywa, czy umie pan pisać, jaki numer buta pan nosi i czemu się pan jąka!

-    P-poczekajcie chwile, z-zaraz wam o-odpowiem - tutaj zrobił krótką przerwę, żeby się zastanowić, co ma odpowiedzieć. - No w-więc t-tak: nazywam się ch-chyba Aquian, n-nie u-umiem ppisać, m-mam numer b-buta czterdzieści j-j-jeden i siedem d-dziesiątych...

-    A czemu się jąkasz? - Tutaj już całkowicie przeszli na "ty".

-    Noo... nnie wiem. Może dlatego, ż-że już się taki u-urodziłem? Czy teraz bbędziecie m-mogli w miarę m-możliwości mi pomóc?

-    A czego Chyba Aquinie od nas chcesz? - Przez cały czas przemawiał najwyższy z drabów, mający chyba z pięć stóp wzrostu, noszący u pasa wielką maczugę.

-    Proszę państwa, on chce zapolować na smoka! Przed chwilą mi to powiedział! - Do rozmowy włączyła się barmanka, do tej pory przysłuchująca się z boku.

-    Czy pan zwariował? Na smoki nie polujemy. Mamy narażać głowy dla jakiegoś smoka? Nic z tego! Żegnam uniżenie!

-    A-ale t-to n-nie t-tak! Proszę po-poczekać! - błagał Aquian, ale nadaremnie.

Wyszedł z karczmy i postanowił sobie, że już nigdy nie będzie o nic pytał barmanek. Postanowił też sobie, że tą misję wykona sam. Za dużo kłopotu sprawiły mu odpowiedzi na pytania, jak się nazywa i jaki ma numer buta...

Zniechęcony wrócił do karczmy, w której wynajął sobie pokój. Zamówił posiłek i zamówił budzenie na trzecią nad ranem.

*

Starzec mocniej chwycił różdżkę. Wypowiedział kolejne zaklęcie. Czerwonokrwisty promień uderzył w kolejnego przeciwnika. Reszta uciekła w popłochu. Spojrzał na drogę, którą przyszedł. Piętrzył się tam stos trupów. Szybko odwrócił wzrok... Nie lubił trupów. " Co ja to miałem zrobić?" - pomyślał. "Ach, już wiem, miałem w końcu pójść do domu". Z pamięcią było u niego coraz gorzej.

*

Aquian ubrał się w całkowicie czarny strój, do nogawki wsadził sztylet.

- Szkoda że nie mogę wziąć miecza. - mruknął - Byłby za bardzo widoczny w ciemności.
Wyszedł na dwór. Noc była ciepła, ale parna. Ruszył w stronę ratusza. Miał zamiar wybić wszystkich strażników, ukraść laskę i uciec w góry. Posiedziałby tam kilka dni, aż ustałaby pogoń. Potem odniósłby ją starcowi i dowiedział czegoś o sobie. "W każdym razie najpierw muszę ten patyk zdobyć" - pomyślał i wszedł do ciemnego, opustoszałego budynku ratusza.


Imię: Kendral
Rasa: Żywy wampir
Profesja: Paladyn/ łowca wampirów i mutantów
Charakter: Praworządny dobry
Zalety: Honorowy ( czasami to też wada), odważny, silny
Wady: Złośliwy
Zwierzę: Goblin Dru
Umiejętności: Szybka regeneracja, pisanie, fechmistrz.
Polimorfia: Człowiek
Ekwipunek: Korbacz, kolczasta tarcza, stalowa zbroja płytowa
Złoto: 50
Historia: Walczę żeby odpokutować swoje winy, żeby zemścić się na złych siłach i zasłużyć na miano  "człowieka".  Moje życie to jeden wielki ból, walczę aby oddać go złym istotom.
Opis postaci: Kendral to diabelnie honorowy wampir, który nie zawaha się aby zaatakować nawet całą armię
mutantów. Jego celem jest zostanie istotą ludzką.  To także zdolny fechmistrz i dyplomata.
Wygląd: Długie, kruczoczarne włosy, z pasmami szarości.  Ma chude policzki i bladą cerę. Jego oczy mają szarą barwę,  przypominającą chmurę burzową. Ma jakieś dwa metry wzrostu.

Offline

 

Pokaż kalendarz! Pokaż listę medyczną! Pokaż tablice ogłoszeń!


przerwynik przerwynik

Zakon rozwija się dzięki pracy Pawła Neściora aka Rudik (skrypter php i CSS), Pauliny Kwidzińskiej aka Reira (grafik i ilustrator), Andre Norton (autorka fantasy, której prace są wykorzystywane do uzupełniania świata), Hajime Kanzakiego (autora anime "Slayers", z którego również czerpiemy część rozwiązań i nazewnictwa) i wielu innych, graczach i zwykłych przyjaciołach, poświęcających swój czas i talent dla rozwoju forum i świata Zakonu.

Wszystkim serdecznie dziękujemy.

Stopka

Reklama Toplisty Wspieramy Zakon w pigułce
Rudik - portfolio TOP50 Gry Nakarm głodne dziecko - wejdź na stronę www.Pajacyk.pl Napisz do nas
Gra naruto
Mesjasz
narutoogra.pun.pl
Night Moon - Twoja ścieżka fantasy

Wszystko o grze Call of Duty 2
Wszystko o grze warcraft3!
Miecz Prawdy
Najlepsze strony poświęcone RPG, cRPG i Fantasy
Toplista stron o tematyce fantasy rpg itp.
10 Najlepszych Polskich Stron Fantasy
pun.pl - załóż darmowe forum dyskusyjne PunBB


Racjonalista.pl - sprawdź sam
Wielka Rada


Mistrz: Mangel(Urlop):
7659312
stanmangel@aqq.eu


Mistrzyni: Skimrra(Urlop):
6114003
stanadorosa@aqq.eu


Zastępca Mistrza: Erufaile:
929152
stanerufaile@aqq.eu


Spec. ds. nietypowych: Darayawus Shiro:
4050011
standaray@aqq.eu


Dziekan: Sulam:
7506594
stansulam@aqq.eu


Bibliotekarka: Erufaile:
929152
stanerufaile@aqq.eu


Wykładowca Psioniki: Skimrra(Urlop):
6114003
stan adorosa@aqq.eu


Pancermistrz: Gaspar Grzmot:
8660942
stangrom79@aqq.eu


Instruktor walk: Gaspar Grzmot:
8660942
stangrom79@aqq.eu


Łucznik: Gaspar Grzmot:
8660942
stangrom79@aqq.eu


Rada Mniejsza

Opiekunka Doliny Blasku: Skimrra(Urlop):
6114003
stanadorosa@aqq.eu


Myśliwy: Elian:
828625
stankrystek2165@aqq.eu


Ogrodnik: Elian:
828625
stankrystek2165@aqq.eu


Projektant: POSZUKIWANY!:

stan


Arcykapłan: Dark Verreuil:
6990996
stanverreuil@aqq.eu


Dowódca Srebrzystych: Angelus:
4880466
stanrkofan@aqq.eu


Sędzia: Kraght'nar:
849959
Statystyki


Stat24:

Googlebot był ostatnio:

Pagerank:


Nagrody:

Katalog stron

Legenda

Oznaczenia postów Maniera pisania postów Grupy
- stary
- zamknięty
- przyklejony
- przekierowanie
- nowy
- zamknięty nowy
- nowy przyklejony
WIELKIE LITERY - krzyk

Kursywa - teksty pisane (poza biblioteką)

Administratorzy

Moderatorzy

Glejt Ducha

Stolica

Raana

Łańcuch

Podróż

Zwykły tekst - opisy czynności i dialogi Pogrubienie - NPC sterowane przez graczy (krwawniki, etc.)

Stopka forum

RSS
Powered by PunBB
© Copyright 2002–2008 PunBB
Polityka cookies - Wersja Lo-Fi


Darmowe Forum | Ciekawe Fora | Darmowe Fora
zakonswiatla.pun.pl