Zakon Światła Ostoja Fantazji

- Do mnie jednak nie doszły pogłoski o nieobecności kowala, tylko o braku zleceń dla niego... Nie uważa pani, że ciężko jest wykonywać tego rodzaju zawód kiedy się nie otrzymuje zamówień? - smok zrobił krótką pauzę. - Ale ograniczmy tę rozmowę do koniecznego minimum. Pierwsze pytanie: kto pani powiedział, że nie ma kowala na miejscu pracy lub złożył skargę, czy jak to inaczej nazwać, na niefunkcjonującą kuźnię? Drugie pytanie: czemu pani osobiście nie sprawdziła, czy Fenrir był obecny w kuźni? Pytam się o to, bo kiedy pani zezwalała Tesolowi na pracę, ja ustalałem szczegóły wykonania przedmiotu.

Kraght'nar pokręcił z niedowierzaniem głową.
- Dziękuję pani za swój czas - powiedział do urzędniczki. - Może pani opuścić sąd. Wezwiemy panią w razie potrzeby.

Do środka wszedł mały człowieczek, ten sam, który wcześniej wyszedł na prośbę Kraght'nara. Podszedł żwawym krokiem do biurka sędziego. Skłonił się głęboko. Smok pokręcił głową.
- Co tak długo? - zapytał się człowieka. - Załatwiłeś chociaż to, co miałeś zrobić?
- Nie, sędzio - odpowiedział i spojrzał w oczy smokowi - nigdzie nie mogłem znaleźć Tesola. Najwyraźniej opuścił tereny Zakonu.
Kraght'nar wskazał ręką, że człowiek może wyjść z pomieszczenia. Następnie odwrócił się do Fenrira.
- I wszystko jasne. - Rzekł. - Niestety nie jestem w stanie sprowadzić Tesola, co działa na twoją korzyść. - Smok wyjął z szuflady pergamin i zapisał ją. - Tutaj masz papier, który potwierdza to, że jesteś jedynym właścicielem Kuźni. Oczywiście nie ma od kogo pobrać odszkodowania, dlatego - tu gwizdnął głośno zza drzwi znajdujących się za biurkiem wyszedł chłopczyk, ciągnący za sobą mały worek - tutaj masz osiemset dukatów odszkodowania za stracone kontrakty. Mam nadzieję, że to wystarczy. Jeśli spotkasz gdzieś Tesola, to powiedz mu, żeby przyszedł do mnie.

(Przepraszam, że tyle to trwało, ale najpierw nie mogłem się skontaktować z Tesolem... Potem za bardzo nie miałem jak odpisać i dopiero teraz znalazłem odpowiednią ilość czasu...)

- Wystarczy nawet z nawiązką, szanowny Sędzio - z ukłonem odpowiedział drow. - Teraz muszę wszystkich przeprosić, ale czeka mnie trochę pracy w kuźni, więc .... - wziął sakiewkę, skłonił się jeszcze raz smokowi, skinął głową Gerardowi, a i piratowi też, bo był w świetnym nastroju, i wyszedł z sali sądowej ....

Gerard spojrzał na sędziego powiedział "Przepraszam" po czym rozwiązał pirata, mruknął przeprosiny, położył obok niego szable, wrócił na środek sali i rozpoczął:
- Gdy przechodziłem po targu napotkałem po drodze tę oto postać zbierającą jałmużnę. Jak widać jest to postać o pełniej sakwie. Niektórzy dawali pieniądze a inni nie za co ten odpowiadał niecywilizowanym językiem. Gdy pytałem dlaczego to robi i gdy spytał o datek a go nie dałem odleciałem kawałek przypadkiem zwalając go z nóg. Gdy pirat się podniósł podszedł do najbliższego przechodnia i zagroził że go zabije jeżeli nie wrócę. By uniknąć rozlewu krwi niewinnej osoby zadałem lekką ranę piratowi na plecach a reszta przechodniów rozbiegła się byle dalej od pirata. Sam wróciłem na targ i stanąłem gotowy do pochwycenia postaci. Pirat podbiegł do mnie lecz poślizgnął się i upadł. Zaczął błagać bym go nie zabijał. Zabrałem go tutaj byś, szanowny Sędzio, zadecydował o jego losie.

-Ten człowiek jest bezczelny. - powiedział pirat wskazując Groma - Zaatakował mnie jakimś palącym się śmieciem i teraz śmie oskarżać.
Widać było wyraźnie, że za wszelką cenę chce się wymigać od wyroku. Jego jedno sprawne oko co chwila spoglądało to na smoka to na anioła.

-No bo... bo, bo... - pirat nie wiedział co powiedzieć, wyraźnie nie mógł znaleźć nic co mogło by pomóc mu w aktualnej sytuacji - Bo mnie ten aniołek zdenerwował, więc chciałem się na kimś rozładować, zarzynając kogoś.
Pirat głośno przełknął ślinę. Domyślał się, że swoimi zeznaniami jeszcze bardziej pogorszył swoją sytuację.

-No poprosiłem tego aniołka - powiedział wskazując na Groma - by mnie wspomógł finansowo. I wtedy on wzleciał w powietrze, a podmuch jego skrzydeł zwalił mnie z nóg co mnie bardzo zdenerwowało. Więc postanowiłem kogoś zaatakować, a jeśli by się nasz aniołek nie pojawił z powrotem to bym kogoś zarżnął, a on mi wtedy jakimś świństwem plecy poparzył więc go zaatakowałem lecz niestety upadłem, a on zabrał mnie tu. Starczy?