Zakon Światła Ostoja Fantazji

Aleera wylądowała i szybko zmieniła postać na ludzką. Rozejrzała się po okolicy i uśmiechnęła się - pastwisko wyglądało pięknie o tej porze. Spojrzała na Arevisa i podeszłą do niego, kokieteryjnie kręcąc biodrami i patrząc wyzywająco. Podeszła do niego i położyła dłoń na jego torsie.
- A na czym to skończyliśmy? - zapytała cichym, melodyjnym i kuszącym tonem, uśmiechając się cały czas kokieteryjnie i zbliżając nieco twarz do twarzy Anioła.

Aleera nie miała zamiaru wyrywać się z ramion Anioła, wręcz przeciwnie - miała zamiar pobyć w nich jeszcze długo dzisiejszego wieczora. Zbliżająca się noc jakby popychała ją w swoją tajemnicę i romantyzm, a ona nie mogła się oprzeć ani jej, ani mężczyźnie. Dłońmi chwyciła płaszcz Anioła i udało jej się go z niego zrzucić, po czym zabrała się do koszuli, którą rozpięła, a dłonie położyła na torsie mężczyzny, cały czas go całując.
Szybszy oddech, mocniejsze bicie serca, rozgrzane ciało... Aleera czuła to wszystko i nie mogła powiedzieć, że takie utrudnienia nie były przyjemne. A to, że zbliża się noc i będą ukryci pod osłoną ciemności sprawiało tylko, że Smoczyca całowała Arevisa namiętnie...

Gdy Arevis pociągnął sznurek tak, że gorset całkowicie się rozluźnił, po prostu z niej spadł. Aleera czuła, jak serce odmawiało jej normalnego tonu bicia, wprawiając w osłupienie. Przywarła mocniej ciałem do Anioła, całując go coraz goręcej i namiętniej. Wiedziała, że pragnie tego, co za chwilę się stanie. Pragnie tego jak niczego innego. Zarzuciła ręce na kark mężczyzny i zaczęła bawić się jego włosami. Przez jej ciało przeszedł dreszcz pragnienia i słodkiego oczekiwania. Całując dalej mężczyznę zaczęła ściągać z niego koszulę...

Oddech przyspieszył, a powietrze stało się gęste. Wiedziała, że ze spódnicą mogą być problemy, dlatego toż sięgnęła rękoma do feralnego sznurka i sprawnym pociągnięciem rozwiązała go, a spódnica zsunęła się z niej prosto na ziemię. Uśmiechnęła się delikatnie pod nosem, a w jej oczach płomyk zmienił się w szalejący pożar, biegający chaotycznie wokół źrenic. Zaczęła lekko drżeć, jej ciało pragnęło Arevisa, jej umysł zresztą też...

Czuła gorąco. W sercu, w myślach, na ciele. Wszędzie. Leżała naga na ziemi mając obok siebie mężczyznę, na którego tak długo i ona, i jej ciało czekało. Czuła się bezbronna, lecz także nie odczuwała potrzeby bronienia się. A nawet wręcz przeciwnie - przyjmowała ataki pieszczot z wielką radością. Klatka piersiowa unosiła się coraz szybciej, serce biło coraz mocniej... Odchyliła nieco głowę  w tył, czuła pracę mięśni, a wszystko otoczone to było namiętnością. Atmosfera aż kipiała od pożądania i erotyzmu. Dłońmi chwyciła Arevisa za polika, by przysunąć go bardziej do siebie i móc go pocałować. Zaledwie chwila nie dotykała jego ust, a już zmarznięte było one od tęsknoty za jego pocałunkami...

Właściwie to jej tutaj nie było. Nigdzie jej nie było. Trwała zawieszona pomiędzy pragnieniem myśli a pożądaniem ciała. Ręce położyła wzdłuż tułowia, a palcami prawie że wyrywała trawę z ziemi. A to nieznośne oczekiwanie, które tak bardzo kochała i nienawidziła jednocześnie pieściło ją coraz bardziej. Przez jej ciało przeszedł dreszcz - podglądacz, który od czasu do czasu przebiegał po jej skórze i powodował silne napięcie mięśni. Zamknęła oczy. Czuła pożar. W ciele, a szczególności w oczach...

Z każdą sekundą ogień w jej oczach narastał, stawał się coraz żywszy, coraz gorętszy. Ręce zarzuciła na plecy Arevisa. Niekontrolowanie wbijała w jego plecy lekko paznokcie. Mięśnie napinały się, dreszcze wstrząsały ciałem, a ciche pojękiwania wyrywały się od czasu do czasu z jej ust. Starała się patrzeć Aniołowi w oczy, jednak fale rozkoszy odrywały ją co chwila od rzeczywistości i musiała w tym czasie zamykać oczy. Czuła, że mimo ludzkiej postaci ma skrzydła. Nie ona, lecz jej dusza. Mogła latać pomiędzy falami namiętności, pożądania i rozkoszy.

Aleera oddychała szybko, nierównomiernie. Czuła, że zbliża się najwyższe uniesienia. Pojękiwania stały się coraz głośniejsze. Mięśnie trwały w napięciu, serce nie wiedziało, czy szaleć, czy przestać bić. Nagle przez jej ciało przeszła fala gorąca połączona z całkowitym napięciem mięśni. Ciałem wstrząsnęły dreszcze, a jęk, który wyrwał się z jej ust pozostał bez innych, które miały po nim nastąpić. W tym momencie także jej paznokcie mocniej zatopiły się w skórze mężczyzny. Po tym ułamku sekundy napięcia czuła pulsowanie w okolicach bioder, gorąco, które rozchodziło się w każdą część jej ciała, ona sama zaś poczuła rozluźnienie mięśni, a fala pożądania gwałtownie spadła. Wracała na ziemię ze swego umysłowego lotu...

Ostatnio edytowany przez Aleera (2010-06-23 20:25:30)