Zakon Światła Ostoja Fantazji

Firk uśmiechnął się.
-Dalgarze miło mi słyszeć takie słowa. Ja nie mam nic do elfów. Zanim tu przybyłem poznałem ich wielu, w większości bardzo miłych. Ale cóż liberalna strona waszego społeczeństwa nadal ma takie... niemiłe zdanie. Nie będę się obrażał, ale...-podszedł do elfa, stanął przed nim twarzą w twarz, popatrzył mu w oczy.- nie obrażaj nikogo, kto na to z twojej strony nie zasłużył. Skromność to dobra cnota, a dzieci światła powinny o tym wiedzieć. Więc uważaj na słowa.-ostatnie zdanie powiedział dziwnym półszeptem.

Dywagacje psychologiczne i szukanie ukrytego mechanizmu, którego efektów pracy nie widać, nie wiedziec czemu, ale niektórym osobom wydało się, ze bogowie ich nienawidzą i to wszystko to za karę...
No ale przeszukiwali i kłócili się nadal, tu stuknęli, tam puknęli... Ale mury były zdecydowanie za grube, jak na takie zabiegi. Za to metoda kapłana, rozgadanie się, przyniosła cokolwiek lepsze rezultaty. Trzeba było się troche natrudzić, by to zauważyć, ale wzór na suficie zmienił się.
Nadal był jedynie ładnie wyglądającym bohomazem, ale linie które go tworzyły wyglądały troche inaczej... I wydawało się, ze coś tam zaczyna wyglądać znajomo!

No tak, albo myśl rzucona przez kapłana była tak fascynująca, ze reszcie odebrało głos, albo byli zbyt głupi, by ją zrozumieć - to było jasne od chwili, gdy wszyscy naraz postanowili milczeć.
A tajemniczy mechanizm znów ruszył. Tym razem podłoga lekko się zatrzęsła. Wszyscy stracili bohomaz z oczy, lecz po chwili, gdy znów podnieśli głowy, wrócił do swej poprzedniej formy...

Smok zachował spokój, przystąpił na lewą nogę.  Nie szukał mechanizmów, nie zwracał uwagi na znak, tylko... się "zaciął". Nie kontaktował się ze światem rzeczywistym. Myślał. Usilnie myślał i... słuchał. Słuchał pieśni granej mu kiedy był mały. Zawsze słyszą ją podczas zadumy i tylko on. Czy to nie jest tylko gierka? Czy ktoś nimi nie manipuluje? Może jakaś potężna istota? A może bogowie? A może nawet coś potężniejszego... STOP! Zadaleko z tymi przemyśleniami. "Obudził się", ale nie szukał mechanizmów.

Akar był bardzo zirytowany, przecież to właśnie on pierwszy szukał mechanizmów pomiędzy ścianami. Po chwili spojrzał na znak który znajdował się na suficie, spoglądał czy nie zmieniło się coś od poprzedniego razu. Może go kiedyś widział, ale nie mógł sobie przypomnieć. Zastanawiał się co do zdarzenia, które ostatnio zaistniało na zakonie, ma ten incydent..
Elf zaczął przeszukiwać wszystkie cegły, a w między czasie patrzył na symbol. Bezustannie powtarzał tą czynność w różnych miejscach i spoglądał na górny znak.

Arghez który przez dłuższy czas stał gdzieś za ścianą wyłonił się. Gdy tylko został zauważony zaczął mówić.
- To chyba mechanizm czasowy. Trzeba uruchomić ponownie pierwszy, potem dopiero ten na który trafił ten Arevis - Sam się zdziwił gdy wypowiedział to imię. Widocznie odzyskał już prawie wszystkie swoje wspomnienia.
- Po wciśnięciu pierwszego trzeba w określonym czasie naciskać następne w odpowiedniej kolejności... Ale mamy dopiero dwa mechanizmy...
Spojrzał jeszcze raz na ową szczelinę w symbolu.
- A może by spróbować iść na skróty, ma ktoś wystarczająco wąskie ostrze by zmieścić je w szczelinie?
Wskazał ją kikutem lewej ręki, po chwili jednak poprawił się dokładnie wskazując ją ponownie prawą ręką.

Gdy wszyscy patrzyli się na chłopa, krasnolud w końcu znalazł trzeci mechanizm, ten był ukryty tuż koło cokołu jednego z posągów stojącego przy ścianie. Nim wszyscy zdążyli powitać lub wykląć nowo przybyłego, znów usłyszeli dźwięk mechanizmu.
Tym razem jednak dźwięk był inny. Brzmiał jakby ktoś przeciągał łańcuch przez bloczek. W porę podnieśli głowy i zobaczyli jak fioletowe wypełnienie rowków bohomazu staje się płynne. Małe płytki, których wcześniej nie było widać, zmieniały swą konfigurację na suficie, tworząc nowy wzór, natychmiast wypełniany fioletową substancją.
Wzór zmienił się, dźwięk ucichł, ale nic poza tym się nie wydarzyło.... Być może dlatego, że nie wcisnęli dwóch pozostałych?

Arevis nie zdołał ukryć zdziwienia na twarzy gdy do sali wszedł jakiś wieśniak i... Arghez?! Anioł nie zdążył nawet zastanowić się skąd tamten się wziął, a krasnolud wcisnął jakiś guzik i uruchomił mechanizm.
- Tu jest jeden! - krzyknął po słowach Upadłego i nacisnął guzik przy swojej głowie, czekał niecierpliwie aż ktoś wciśnie ostatni przycisk. Zastanawiało go co uruchomi ten cały mechanizm.