W tej obszernej grocie jest bardzo zimno i wilgotno. Ze stalaktytów co i rusz spadają krople lodowato zimnej wody. Skały są mokre i mają szaroniebieską barwę. Grota dzieli się na dwa pomieszczenia - jedno z nich jest wyraźnie zimniejsze od drugiego, skały są tam pokryte szronem, a z sufitu zwisają gęsto zarówno skalne kolce, jak i sople. W drugim pomieszczeniu zaś mieści się dość duży zbiornik wodny, jest trochę cieplej, a w wodzie przy odrobinie wytrzymałości można by było się wykąpać.

Najważniejszy obiekt w Grocie jest oczywiście natury magicznej i sprawia, że całe to miejsce pulsuje wręcz niebieską magią. We wnętrzu pierwszego pomieszczenia, na kamiennym podeście spoczywa błękitna kula. Sama kula jest całkiem mała, lecz jej aura jest duża i potężna, widoczna nawet dla niewyćwiczonego oka. Magowie ognia czują się w tym miejscu nieswojo i niekomfortowo lub smutno, zaś magowie wody i lodu wręcz przeciwnie.