Fizjologia Żywych Wampirów

Fizjologia tej rasy wampirów znacznie różni się od fizjologi wampirów umarłych.
Parę słów, wyjaśnienia.
Żywe wampiry są pierwowzorem zwykłych wampirów. Nie boją się słońca, wręcz przeciwnie, co drugi żywy wampir jest opalony. nie działają na nich też święcone wody i czosnek.
Żywe Wampiry żywią się tak jak ludzie i nie piją też tyle krwi co ich krewni, robią to tylko wtedy kiedy padają z głodu a w pobliżu nie ma nic zdatnego do jedzenia czy picia.
Kiedy wampir już ugryzie kogoś dana osoba staje się umarłym wampirem, zaś jeśli wypije całą krew, osoba ta staje się ożywieńcem.
Wampiry są z natury nekromantami, choć ich magia nie jest tak wyspecjalizowana jak u liczów. Anatomia wampirów jest taka jak u ludzi, najprawdopodobniej są to dość bliscy krewni, różni ich tylko wytrzymałość.
Skóra wampira jest gładka, ale niebywale twarda, wręcz nie do przebicia. Strzała w ramie takiego osobnika nie robi na nim większego wrażenia, są tylko dwa sposoby na zabicie żywego wampira. Pierwszy z nich to  srebro. Atak srebrnym mieczem automatycznie osłabia wampira, co dodając trafienie w czułe miejsce może nawet doprowadzić do jego śmierci. Drugim sposobem jest przebicie serca wampira, tutaj nie ważne jest czy to srebro czy stal, przebicie serca automatycznie uśmierca żywego wampira. Gatunek żywych wampirów jest płodny, osobniki obu płci kopulują między sobą dzięki czemu zalicza się ich w poczet ras inteligentnych.

Warto też dodać iż zwykłe wampiry mogą rozprzestrzeniać swoje wampiryczne zapędy tylko przez ugryzienie co sprawia iż nie są nawet osobnym gatunkiem. (wampiryzm zalicza się do chorób zaś rozprzestrzeniać zaczęły ją Żywe Wampiry).