Ukryte w sercu puszczy jezioro w blasku słońca mieni się srebrzyście. Błyszcząca tafla jest uposobieniem spokoju. Delikatne fale pieszczotliwie muskają brzegi dzikiej plaży, a jej złocisty piasek zaprasza wielbicieli słońca i nie tylko.
Poprzez ciszę przebrzmiewa jedynie melodyjny świergot ptaków...Legenda mówi, że wraz ze świtaniem, brzaskiem jutrzenki można ujrzeć rusałki, leśne boginki tańczące nad taflą jeziora wśród ulotnych mgieł, natomiast wraz z zachodem słońca, gdy woda zapala i mieni się złotem to idealne miejsce dla zakochanych i marzycieli...


(uwaga: jednozdaniowe wypowiedzi, równoważniki zdań, posty zawierające nagminne błędy ortograficzne będą karane! to wszytsko oczywiście dla zachęcenia do pisania dłuższych i ciekawych postów - okej, czasami w dialogu wystarczy jedno zdanie, ale postarajcie się je jakoś rozbudowac choćby opisem - i naturalnie do poprawnej pisowni, która się w życiu przydaje:) czasem naprawdę warto zajrzeć do słownika:) serdecznie zapraszam do pisania postów! do dzieła!)