(Ja tu umieszczam bo nie wiem gdzie to dać ;p A jeżeli dobre to dopisze więcej)
Z początku czułem tylko ogromny ból przeszywający moje ciało a ja sam słabłem z każdą sekundą. Gdy spojrzał na mnie swoim mroźnym wzrokiem i powiedział, że to jedyne wyjście kiwnąłem głową w ten przegryzł skórę na swej ręce po czym położył ją pod moją twarz. Spanikowany przyssałem się do jego ręki i z każdym łykiem krwi czułem jak rosnę w siłę oraz jaką wampir czerpie z tego przyjemność widząc jak rodzi się nowe pokolenie. Pozostał tylko jeden fakt... Z wycieńczenia zemdlałem uderzając się mocno o głowę. Obudziłem się na łące podczas nocy. Wszystko było dla mnie szczególnie piękne. Każdy dźwięk odbierałem z szczególną czułością a świat widziałem w całkiem innych barwach. Widziałem najpiękniejsze stokrotki na świecie a kilka dni wcześniej przechodziłem obok nich wzruszając ramionami od monotonii. W pewnym momencie zauważyłem płaczącą kobietę i w tym samym czasie zew krwi odezwał się. Szybkim ruchem podszedłem do niej i zacząłem ją pocieszać. Gdy przytuliła się do mnie zacząłem ją skromnie pocieszać a gdy ta spojrzała w moje fioletowe oczy spanikowała i zaczęła krzyczeć. "Ciszej..." Powtarzałem lecz na darmo, nieco głodny odchyliłem jej głowę na bok po czym wgryzłem się w jej tętniczkę. Piszczała okropnie ale od teraz nie działało to na mnie jak kiedyś, po chwili przestała krzyczeć i zrobiła się sina... Położyłem ją na ziemi i odszedłem dalej.
Pierwsza noc...
Jak już pisałem wszystko teraz wydaje się być piękne i takie fantastyczne... Cmentarny posąg porusza się dając mi wskazówki na nowym życiu. Chwilowo, sam nie wiem czy to wszystko dzieje się na prawdę czy to po prostu dziwny sen... A może koszmar? W każdym razie muszę oswoić się z myślą, że jestem wampirem i od teraz moim celem jest krzywdzenie innych by przetrwać. No cóż swego losu się nie wybiera, chociaż gdybym mógł to nadal byłbym zagadkowym człowiekiem nie martwiącym się gdy ktoś mówi, że dane miejsce nawiedzane jest przez wampiry...