****
Przyszedł na to małe wzniesienie, wiedząc, że wschód będzie tutaj lepiej widoczny. Usiadł na mokrej od rosy trawie. Wilgoć mu nie przeszkadzała. A może po prostu był tak oderwany od rzeczywistości, że w ogóle jej nie odczuwał....? Siedział i czekał na wschód. Na wschód i na nią. Choć tak na prawdę czekał na jedno w tych dwóch postaciach, bo nie dało się ich od siebie odseparować. Ona była wschodem tak samo jak wschód był nią. Mogła być wszystkim. A mogła być niczym. Dla niego.
Oczyścił głowę z myśli, i czekał wpatrując się w powoli zabarwiający się na czerwono horyzont.