Choć talizmany to narzędzia tajemnicze, to jednak diablo pomocne i wysoce pożądane. Ich produkcją zajmują się wyspecjalizowane warsztaty rzemieślnicze, ukryte zawsze w najdzikszych i najbardziej niedostępnych miejscach, tak, by nikt nie mógł zakłócić delikatnego procesu produkcji ani, nie dajcie bogowie, go podpatrzeć.
Czym różni się talizman czy amulet od artefaktu? To w sumie dość trywialne.
Artefakty służą do wzmacniania pewnych cech czy umiejętności lub siły zaklęć, są magicznym wspomożeniem dla ich właścicieli. Talizmany z kolei niczego nie wzmacniają, są umagicznionymi narzędziami, służącymi do określonych celów i je wykonującymi. Najlepiej ten stan rzeczy obrazuje krasnoludzkie przysłowie twórców talizmanów „Artefaktem może i utwardzisz swoją zbroję, ale tylko talizman da Ci pewność, ze wszystkie srebrne strzały się od niej odbiją”.
Choć istnieją setki rodzajów talizmanów, o różnych kształtach i właściwościach, to jednak na ziemiach Zakonu najpopularniejszych jest dziewięć ich rodzajów, najczęściej pochodzących z wymiany towarowej z karawanami z południa i wschodu. Poniżej, drogi czytelniku, znajdziesz wszystkie informacje jakie posiadam o tych przedmiotach.


Kamienie Gwiezdne –Wszyscy wiedzą, że jest to cudowne źródło many dla magów solarnych i lunarnych, jednak noszeni e przy sobie kamienia w kieszeni… nie jest delikatnie mówiąc zbyt mądre i bezpieczne. Dlatego wampiry już wieki temu opracowały metody oprawiania i szlifowania tych kamieni, co dla zwykłego jubilera jest zwyczajnie niemożliwe, ze względu na ich twardość i… możliwość wybuchu przy próbie przecięcia!
Kamienie gwiezdne w formie talizmanów zawsze są idealnymi półkulami z przeźroczystych, kolorowych kamieni, rzecz jasna, poza ich czarną odmianą, i można je spotkać w formie wszelakiej, od diademów, aż po zdobienia głowni mieczy. Jednak wszędzie gdzie się znajdą, są świetnymi towarzyszami maga.

Zimne Żelazo – Oto talizman wszelkich wojowników i wszystkich tych, którzy magią oraz psioniką się nie parają.
Talizman Zimnego Żelaza chroni wolę i umysł jego użytkownika przed obcymi wpływami wszelkiej maści, pozwalając opierać się nawet bardzo silnym atakom. Jest w miarę niedrogi, jak na talizman, i prosty, tak budową jak i sposobem użytkowania.
Patrząc nań niewprawnym okiem, widzi się tylko żelazną obręcz na głowę, z spłaszczonym przodem, osłaniającym lekko czoło i skronie. Właśnie z tyłu tego spłaszczenia wygrawerowane są runy, nośnik magicznych zaklęć i psionicznych osłon, które obejmują umysł użytkownika broniąc doń dostępu intruzom. W razie ataku, intruz musi zmierzyć się nie z zwykłym totemem, ale jego opancerzoną w metalową zbroję odpowiednikiem, uzbrojonym dodatkowo w żelazne szpony, zęby czy dzioby.

Krwawnik – Gdzieś w świecie, ukryty w zasypanym już przez wieki sanktuarium, jest wielki jak dwie stodoły kamień Krwawnik.  Ci co do niego trafili, mówią, że jest on świadom i inteligentny, a dawna rasa, która go stworzyła, celowo odcięła go od reszty uniwersum.
W jakiś tajemniczy sposób niziołki wykradły sekret tworzenia małych, potomnych i połączonych z nim krwawników. Produkują je teraz i osadzają w platynowych pierścieniach.
Krwawniki te również posiadają własne świadomości, a wiedzę czerpią z Wielkiego Krwawnika. Gdy użytkownik pierścienia ma go na palcu, między nim a kamieniem nawiązuje się telepatyczna więź, pozwalająca na wymianę pomysłów i informacji. Po odpowiednim „dostrojeniu” się użytkownika i pierścienia, ten drugi jest nawet w stanie samodzielnie rzucać zaklęcia.
Warto jednak pamiętać, że krwawniki mają swoje własne cele, które nie zawsze łączą się z celami użytkowników. Potrafią kłamać, oszukiwać i manipulować. Właściciel sam musi zadecydować, czy w noszeniu pierścienia dostrzega więcej plusów, czy minusów.

Bębenek Szamański – Choć to szamani celują w walce z i za pomocą duchów, to jednak ten talizman może służyć każdemu, choć trzeba przyznać, że i w jego przypadku ludzie też dzielą się na lepiej i gorzej przygotowanych.
O czym mowa? O małym, niewiele mniejszym od średniej wielkości kufla na piwo, drewnianym bębnie, obciągniętym skórą fetyszy. Nie ma na nim zdobień, run czy piktogramów. Jest prosty i piękny w swej prostocie. Pojedyncze uderzenie w jego membranę daje impuls do materializacji totemu bębniącego.
Duchy stróże (totemy) materializujące się dzięki temu talizmanowi mają zawsze nieprzeciętne rozmiary, którymi mogą śmiało konkurować z jęczącymi jaszczurami (przeszło piętnaście stóp w kłębie!). Totemy są zazwyczaj posłuszne i bronią swego podopiecznego z poświęceniem godnym najwyższego szacunku. Pokonany lub zmęczony totem dematerializuje się do czasu kolejnego wezwania.
Warto tu nadmienić iż bębenek posiada własne pokłady many, dlatego nawet osoby magicznie ułomne mogą z niego z powodzeniem korzystać, choć many instrumentu wystarcza tylko na jedno przywołanie na dzień. Kolejne wiążą się już z wydatkowaniem many przywołującego.
Jest niemal podstawowym wyposażeniem silniejszych szamanów, przez co jest dość popularny. Przez niewyuczonych obserwatorów skutki jego działania długo uznawane były za skutki działania zaklęć.

Amulet Duchowy – Niby prosty naszyjnik z zębów niedźwiedzia z pomalowanymi na czerwono końcówkami kłów, w rzeczywistości jest potężnym artefaktem szamańskim.
Z jego pomocą, samą myślą, można ustanowić wokół siebie nieprzebytą dla duchów, lecz nie rasy Duchów, barierę. Można też, z pomocą zaklęcia Wezwania Ducha, a później Zamknięcia Trzech Bram Bishanti, zamknąć w amulecie wolnego ducha, widmo lub jakikolwiek inny duchowy, niematerialny byt i używać go jak drugiego totemu, dżina lub ducha defensywnego.

Azymulet – Bransoletka wykonana z czerwonych, zielonych i niebieskich nici, przyozdobiona muszlami, półszlachetnymi kamieniami i rzemieniami, ot, drobiazg świadczący o kunszcie rzemieślniczym jakiegoś dziecka czy zakochanego podrostka. W każdym razie tak wygląda. Prawda, jak to zwykle bywa w przypadku talizmanów, jest zupełnie inna.
Azymulet to znany i godny zaufania magiczny kompas, służący do namierzania i wskazywania drogi do wyznaczonych celów. Jak działa? Po założeniu bransoletka łączy się ze wszystkimi, zwykłymi i umagicznionymi, zmysłami użytkownika. Pozwala to na wytworzenie sprzężenia zwrotnego, dzięki czemu każdy sygnał docierający w jakiś sposób do umysłu może zostać wychwycony i namierzony. Każdy krok czy zwrócenie głowy w stronę inną niż ten, z którego dotarła do nas informacja za która podążamy skutkuje odczuciem niepokoju, co jest sygnałem oznaczającym tyle co „źle idziesz!”.
Azymulet może namierzać ścieżki zapachowe, źródła dźwięku lub odległe miejsca w których się było lub które widziało się z daleka, na przykład ze szczytu góry, możliwe jest też namierzenie impulsu psionicznego czy fali magicznej. Należy jednak pamiętać, że azymulet poprowadzi nas zawsze tam skąd nadano sygnał za którym podąża, nie zaś do osoby czy zjawiska które je wywołało.

Znaki Boskie – Jest to zbiór dwunastu małych talizmanów zawieszanych na złotych łańcuszkach odpowiadających Dwunastu Bogom Północy, bóstwom które od zawsze sprzyjały istotom niosącym w sobie Światło Ładu. Znaki te są silnym alergenem dla wszelkich opętanych istot (demonów) i pomiotów Chaosu (tassonów, harpii mutantów), ich widok razi ich oczy, a dotyk pali skórę.
Dodatkowo, znaki te, po wymówieniu imienia bóstwa z przedrostkiem „Ave” zmieniają się w pełnowymiarowe przedmioty które przedstawiają i zachowają swe właściwości talizmanu, po ponownym wywołaniu imienia boga i dodaniu na koniec „Amen” talizmany powrócą do pierwotnej formy. Oto spis talizmanów i bogów których reprezentują:
Vers Orzeł Słońca – jego znakiem jest miniaturowy puginał.
Akontu Wodny Dzban – jego znakiem jest harpun.
Gamri Władca Miecza Światła – jego znakiem jest miecz.
Zelgartis Kamienny Golem – jego znakiem jest morgenstern.
Traksimus Pustynny Wąż – jego znakiem jest szabla.
Smargon Czarny Gryf – jego znakiem jest lanca.
Tor Młot Na Wroga – jego znakiem jest młot
Dieter Niezmienny – jego znakiem jest wskazówka zegara o ostrym grocie.
Karstan Trupi Topór – jego znakiem jest topór.
Alizan Ogar Piekła – jego znakiem jest kastet nabijany tępymi ćwiekami.
Satri Władca Czarnej Krucjaty – jego znakiem jest sztandar zwieńczony ostrzem halabardy.
Raiter Szalony Koń – jego znakiem jest zaostrzona na brzegach podkowa.

Żywe Srebro – Substancja ta jest chyba jedyną formą srebra, nieszkodliwą dla wampirów, duchów, polimorfów i wszystkich innych alergików.
Żywe srebro to talizman w formie płynnej, pod postacią, tak zgadliście, srebrzystego płynu o konsystencji kiślu. Zamknięte w fiolce czy nawet wylane z niej, nie posiada żadnych ciekawych właściwości. Wszystko zmienia się, gdy wejdzie w kontakt z włosami lub przełykiem.
Po umyciu nim włosów, dana osoba zyskuje możliwość kontrolowanego świecenia swoją czupryną, która to zdolność nigdy nie zanika. Jeśli zaś płyn ten zostanie wypity, daje użytkownikowi możliwość roztaczania wokół siebie drobinek srebra, również świecących.

Platynowy Skalpel – Prosty, mały i poręczny, wykonany z najczystszej platyny skalpel.
Mawia się, że ten talizman powstał w czasie Wielkiej Ucieczki, kiedy to część Ludzi zmieniła się w Korgan. Przy jego użyciu mieli dokonywać na sobie operacji, tak by lepiej dostosować się do nowego środowiska.
Operacje nim dokonane są trwałe i mają większą szanse na przyjęcie się. Co więcej, modyfikacje dokonane za pomocą tego ostrza są dziedziczne, jeśli na zmienionych organach lub w ich pobliżu wyryje się runę Utri.


Pamiętaj czytelniku! To co tu przeczytałeś, to ledwo charakterystyki kilku najpowszechniejszych talizmanów i amuletów! Świat jest pełen takich, których nie zna autor niniejszego traktatu, czy też tworów tak unikalnych, ze aż pojedynczych i legendarnych w swym istnieniu!
Nie ustawaj, a pewnego dnia, być może, napiszesz swoją wersję traktatu „O Talizmanach”.


49899 rok II Ery,
19 Calmar